بدنه اصلی ایمپلنت
ایمپلنت در دندانپزشکی نامی تازه در اذهان است و شاید ده سال پیش کمتر نامش را شنیده بودیم . در این مطلب ابتدا شما را با قسمت های مختلف در ساختار ایمپلنت آشنا می کنیم و پس از توضیحاتی پیرامون قسمت های مختلف ایمپلنت ، به کلیات جراحی آن می پردازیم .
ایمپلنت های دندانی و جایگزینی دندان ها از دست رفته
در متن زیر میتوانید در مورد قسمت های مختلف ایمپلنت اطلاعات مفیدی بدست آورید . هرگونه سوالی داشتید لطفا در قسمت نظرا مطرح کنید تا کمتر از ۲۴ ساعت پاسخ آن را دریافت کنید .
۱- بدنه اصلی ایمپلنت :
ساختار اصلی ایمپلنت دندانی یک پایه تیتانیومی به شکل پیج است که در داخل استخوان فک قرار داده می شود . به این صورت که بعد از برش لثه ناحیه و دسترسی به استخوان فک با دریلهایی که هم سایز پایه کاشته شده است استخوان فک دریل شده و این پایه در داخل حفره قرار میگیرد . یکی از دلایل گرانی ایمپلنت دندان علاوه برر تیتانیوم که گران قیمت هست نحوه ساخت این پایه ها میباشد به این صورت که این پایه ها در سطح خود به صورتی ساخته شده اند که استخوان مجاور را تحریک به استخوانن سازی در مجاورت خود میکنند و لذا میشود گفت که این سطوح هوشمند میباشند . بعد از مدتی که استخوان سازی در اطراف پایه صورت گرفت باعث چسبندگی محکم پایه به استخوان اطراف شده و استحکامی مشابه ریشه دندان طبیعی را فراهم میکند . این قسمت از کار که پایه و اساس ایمپلنت هست مهمترین قسمت کار و دقیق ترین مرحلهه کار میباشد و تاثیر تعیین کننده ای در موفقیت درمان دارد.
۲- اباتمنت یا اتصال دهنده ایمپلنت با تاج ایمپلنت :
این قسمت بعد از کار گذاشتن تنه اصلی روی ایمپلنت قرار میگیرد و برای حفظ و نگهداری پروتز و یا ساختارهای فوقانی سیستم ایمپلنت بکار میرود و انواع مختلف دارند که سه نوع عمده اباتمنت ها عبارتند از نوع پیچ شونده ، نوع سمان شونده که به تنه اصلی با چسباندن محکم میشود و نوع سوم که به عنوان اتصالات اور دنچری برای دست دندان کامل و یا پارسیل محکم شده با ایمپلنت بکار میرود این نوه اتصالات مثل دکمه های فشاری هستند که با فشار جا رفته و با مختصر فشار جدا میشوند . اباتمنت ها ممکن است به صورت مستقیم و یا زاویه دار نسبت به تنه اصلی باشد که هر کدام کاربردهای خاص خودش را دارد و این دندانپزشک هست که نوع و زاویه مناسب اباتمنت را با توجه به ناحیه درمان انتخاب میکند.
۳- قسمت تاج ایمپلنت :
این قسمت بعد از قالبگیری در لابراتوار ساخته میشود و فرم روکش و رنگ آن بستگی به فضای موجود و دقت و سلیقه دندانپزشک دارد . وظیفه دندانپزشک این است که با ساخت روکش مناسب برای ایمپلنت سطح جونده مناسب جهت تغذیه بیمار ، رنگ و فرم مناسب جهت تامین زیبایی مطلوب را فراهم نماید و در ضمن این روکشها بایستی به فرمی ساخته شوند که رعایت بهداشت آسان بوده و به روشهای معمول بتوان تمیز نگه داشت.
مراحل نصب ایمپلنت :
روش عمومی کاشت ایمپلنت به این صورت هست که بعد از کاشت پایه اصلی ایمپلنت باید زمانی را جهت محکم شدن این پایه تیتانیومی در داخل استخوان فک در نظر بگیریم . امروزه با پیشرفت هایی که در زمینه ساخت سطح ایمپلنت ها صورت گرفته و تغییراتی که درفرم سطوح ایمپلنت داده اند و همچنین موادی که در سطح ایمپلنت قرار میدهند، تحریک برای ساخت استخوان و در نتیجه سفت شدن سریعتر بدنه ایمپلنت در داخل استخوان تسریع شده و این امکان را فراهم کرده که همزمان در دو جلسه پشت سر ضمن کاشت ایمپلنت ، قسمت تاج ایمپلنت را هم ساخته و نصب نمود
اگر شخصی یک یا چند دندان را از دست داده باشد و یا کاملا بدون دندان باشد بمنظور جایگزینی دندان‌های از دست رفته می‌تواند از ایمپلنت های دندانی استفاده نماید. یک ایمپلنت دندانی پایه کوچکی از جنس فلز تیتانیوم یا آلیاژهای تیتانیوم میباشد. این فلز به وسیله استخوان‌ها براحتی پذیرفته میشود و اتصال استخوان فک با این فلز بخوبی صورت می‌پذیرد.
واژه اتصال ایمپلنت دندانی به استخوان (Osseoitgration) خیلی زیاد در این رابطه استفاده میشود که منظور از آن پیوستگی و اتصال ایمپلنت دندانی با استخوان فک میباشد. ایمپلنت دندانی که جایگزین ریشه دندان می‌گردد دارای شیارهای ظریفی بر روی سطوحش میباشد که در استخوان فک پیچ می‌گردد ایمپلنت در داخل حفره‌ای که توسط دریل ایجاد شده است قرار میگیرد. اصلی‌ترین هدف در نصب یک ایمپلنت رسیدن به یک اتصال فوری با استخوان اطراف آن میباشد.
این امر یک پایداری اولیه را بوجود خواهد آورد که با گذشت زمان بوسیله افزایش بیشتر توده استخوانی بر روی سطح زیر میکروسکوپی ایمپلنت محکمتر خواهد گردید.
مطالب مرتبط: