مراقبت های بعد از ایمپلنت
به پیچ ساخته شده از جنس تیتانیوم گفته می شود که در استخوان فک کاشته و جایگزین دندان از دست رفته می شود؛ پس از جایگذاری ایمپلنت دندانی طی روندی که یکپارچگی استخوانی (osseointegration) نام دارد محکم به استخوان جوش می خورد سپس روکش یا دست دندان بر روی ایمپلنت دندانی متصل می شود.
اجزای تشکیل دهنده
- فیکسچر (ریشه)
- آباتمنت (تاج)
این روش حداکثر زیبایی و جویدن را به شما هدیه می کند و نیاز به تراش دندان های مجاور ندارد و درست مثل یک دندان که ریشه داردعمل می کند و به شما آرامش و راحتی را بر می گرداند.
ایمپلنت ها به جای دندانی که از بین رفته اند جایگزین می شوند . این دندان ها مثل دندان های دائمی شما زیبایی مطلوبی دارند و شما از اینکه دوباره چندین دندان خود را بدست آورده اید راضی خواهید بود و لبخند شما زیبا تر از گذشته خواهد شد .
• و در مواردی که کل دندانها را نداشته باشید و امکان استفاده از این روش درمانی موجود نباشد، می توان با قرار دادن ۴ یا ۵ ایمپلنت از آنها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگر دست دندان شما در دهانتان جابه جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
مزایای ایمپلنت
مزایای استفاده از ایمپلنت نسبت به دست دندان متحرک و یا پروتز ثابت
از هر زاویه ای که شما به این موضوع بنگرید، ایمپلنت بهترین انتخاب برای جایگزینی دندانهای از دست رفته شما است.
• زیبایی :ایمپلنت کاملا شبیه دندان خودتان خواهد بود وازآنجائیکه بااستخوان فک درگیرمی شود، مانع از تحلیل استخوان و لثه می شود که در سایه روشهای قبلی ( دست دندان و یا بریج) از عوارض این درمانها می باشد . به هر حال کسی متوجه نخواهد شد که شما یک دندان جایگزین دارید.
• حفظ ساختمان دندانهای مجاور : در این روش دندانهای مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد.
• اعتماد به نفس : به طور یقین با استفاده از ایمپلنت احساس بهتری نسبت به خود، خنده و صحبت کردنتان دارید
• قابل اعتماد: درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است ، و بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان از دست رفته شما است. و بر خلاف ادعاهای خلاف واقع گذشته در این رابطه، درصد موفقیت درمان نسبت به سایر روشهای جایگزینی دندان، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تایتانیوم خالص ساخته می شود، واکنشی بصورت ردد پیوند وجود نخواهد داشت .
پروتزهای ثابت که به آن روکش دندانی هم می‌گوییم، علاوه بر تامین استحکام برای ساختار از دست رفته دندان، زیبایی یک دندان سالم را نیز تامین میکند زیرا میتواند دندانهای دچار شکستگی‌های مادرزادی، دندان‌هایی که اندازه‌های کوچکتر یا نامتناسب با دندانهای دیگر دارند و نیز بدرنگی‌های دندانها را هم اصلاح کند اما از دیدگاه درمانی، دندان‌هایی که دیواره آن شکسته، مقدار زیادی از ساختار آنها به دلیل پوسیدگی از بین رفته یا به دلیل عصب‌کشی یا نازک شدن جداره، احتمال شکستن آنها زیاد است با روکش‌هایی به شکل دندان ترمیم و بازسازی میشوند.
انواع روکش ها
روکش‌ها 2 نوعند
1- نوع متداول کروم – پرسلن این نوع دارای شاسی فلزی تیره بوده و روی فلز پرسلن یا چینی طراحی شده است.
2- زیرکونیوم – پرسلن که فلز زیرکونیوم همرنگ دندان بوده و روی آن پرسلن یا چینی قرار گرفته شفافیت رنگ بیشتری دارد و به علت طراحی با کامپیوتر بجای نوع بالا که با دست ساخته می شود فیتنس و انطباق بهتری دارد.
مراقبتهای بعد از جراحی
اولین اقدام پس از کاشت ایمپلنت، بهره‌گیری از راهکارهایی برای کنترل عفونت و کاهش درد ناشی از جراحی است.
مراقبتهای هفته اول بعد از جراحی شامل مراقبتهای معمول زخم دهان، استفاده از دهان‌شویه بخصوص دهان‌شویه‌های ضد‌عفونی‌کننده (مانند کلر هگزیدین)، خودداری از جویدن غذا و مصرف غذاهای نرم، استفاده از داروهای ضددرد و آنتی‌بیوتیک، مصرف نکردن سیگار و مسواک زدن
مهم‌ترین نکته‌ای که پس از کاشت ایمپلنت باید مورد توجه قرار بگیرد، تمیز کردن دندان متصل شده به ایمپلنت است که برای این منظور حتما باید علاوه بر مسواک از نخ دندان نیز استفاده شود.
عوارض
عوارض اولیه پس از جراحی نصب ایمپلنت مانند سایر جراحی‌هاست که شامل درد، تورم و احساس سوزش در محل جراحی میشود، اما در صورت توجه‌نکردن ساختار فک و محل قرارگیری سینوسها از سوی دندانپزشک، ایمپلنت ممکن است وارد فضای سینوس شود که علاوه بر درد و تورم منجر به سینوزیت حاد نیز میشود.
ایمپلنت در فک پایین نیز در محل جراحی ممکن است به عصب این ناحیه صدمه بزند که علائم آن به صورت بی‌حسی لب پایین و چانه و حتی گاهی درد‌های غیرعادی تظاهر پیدا میکند. در مواردی، اگر صدمه شدید باشد عارضه بی‌حسی غیر قابل بازگشت و نیازمند جراحی‌های میکروسکوپیک برای پیوند عصب خواهد بود.
درد پس از جراحی
باید توجه داشت که پدیده درد پس از جراحی در افراد مختلف بسته به آستانه تحریک و تحمل هر شخص، متفاوت است. بر این اساس، نمی‌توان در مورد میزان درد پس از هر جراحی از جمله جراحی کاشت دندان یک حکم کلی صادر کرد.
عوامل جسمی و همچنین روانی در بروز شدت درد بسیار موثر تلقی میشود و میزان نیازمندی به داروهای ضد درد و گاهی آرامبخش را در افراد گوناگون، متفاوت می‌سازد.
شدت درد و تورم بعد از عمل کاشت ایمپلنت به عوامل مختلفی از جمله نحوه جراحی از سوی جراحان، دستکاری نسوج نرم و سخت، برندگی و میزان استهلاک ابزار و دریل‌های جراحی و… بستگی دارد. در بعضی موارد نیز بیماریهای سیستمیک و عادات خاص بیمار، موجب شکست در موفقیت کاشت دندان میشود.
مهم‌ترین این عوامل شامل بیماری دیابت پیشرفته و غیر کنترل شده، کمبود قدرت دفاعی بدن، سرطان‌های ناحیه دهان یا نواحی دیگر بدن که موجب تضعیف قدرت دفاعی شده باشد، شیمی‌درمانی نزدیک به زمان جراحی ایمپلنت، پوکی شدید استخوان، اختلالات شدید ریوی، کلیوی و کبدی، اختلالات خونی و انعقادی، استفاده بیش از حد از دخانیات و سیگار، بیماری‌هایی نظیر پارکینسون شدید و نیز اختلالات روانی میشود.
