ایمپلنت و طول عمر آن

از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی  میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 188 سالگی امکان پذیر است.

ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن ایمپلنت توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت جوش می خورد. فرآیند جوش خوردن معمولا 3 تا 44 ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد.

ایمپلنت‌ های دندانی راه‌حل قطعی دندان‌های ازدست‌رفته است.بااینکه روش‌های دیگری هم برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته وجود دارد،ایمپلنت‌های دندانی مزایای زیادی را نسبت به آن‌ها دارند اگر چه نباید از عوارض ایمپلنت نیز غافل بود. ایمپلنت دندان از تحلیل استخوان در ناحیه دندان‌های کشیده شده جلوگیری می‌کند و می‌تواند درر  تمام طول عمر باقی بماند و همانند دندان‌های طبیعی فشار را به‌طور مستقیم به استخوان منتقل می‌کنید.

ایمپلنت دندان باعث سایش اضافی بر روی دندان‌های مجاور نمی‌شود.همچنین در برخی بیماران بهبود در سلامت عمومی دهانشان دیده‌شده و می‌توانید غذاهای سخت  مانند آجیل و میوه‌ها را بخورند.

یک جایگزین مناسب برای دندان های متحرک

مراحل قرار دادن ایمپلنت حود 4 تا 6 هفته به طول می انجامد به علاوه این روش را می توان جایگزین مناسبی برای یک دست دندان متحرک دانست که با افزایش و کاهش وزن موجب اذیت و آزار بیمار نمی شودامروزه بهترین روش جایگزینی دندان های از دست رفته ایمپلنت یا کاشت دندان است .

معمولا برای قرار دادن ایمپلنت در دهان ازتزریق بی حسی معمول دندانپزشکی استفاده می شود. درمواردخاص در صورت نیاز به ایمپلنت های متعدد و یا وجود بیماریهای خاص ممکن است نیاز به بیهوشی وسیع تر باشد. قرار دادن ایمپلنت در اغلب موارد به 30 تا 40 دقیقه وقت نیاز دارد. بعد ازانجام جراحی با تجویز دارو و عمل به دستورات داده شدهه معمولا مشکل خاصی رخ نمی دهد ولی مشکلات مختصر در ارتباط با جویدن غذا طبیعی است. در مرحله بعد برای ادامه درمان و بررسی پاسخ بدن به ایمپلنت باید چند ماهیی  صبر نمایید.

طول عمر ایمپلنت:

در حالت کلی مراقبت و نگهداری خود بیمار مهم‌ترین عامل بقا و طول عمر ایمپلنت است و نحوه عمل و کار جراح و مسائل ژنتیکی در وهله‌ بعدی قرار می‌گیرد. اثر مسائل ژنتیکی در مقابل تأثیر بهداشت دهان و دندان بسیار ناچیز است تا حدی که ما به مراجعانی که ادعا می‌کنند تمام اعضای خانواده‌شان دچار مشکل دندان هستند، متذکرر می‌شویم که شما خانوادگی بهداشت ضعیفی دارید، البته توانمندی فرد جراح و دقت در عمل ایمپلنت هم تأثیر بسزایی دارد، به همین دلیل این اصطلاح رایج است که پزشکک  و بیمار همکارند و هر دو باید وظایفشان را به درستی انجام دهند، در غیر این صورت به نتیجه دلخواه نخواهند رسید.

عوارض ایمپلنت:

پس از جراحی ایمپلنت، بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و ورم در ناحیه جراحی ایمپلنت قابل پیش بینی است که در صورت لزوم، جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت، با تجویز دارو آن را به حداقل می رساند.

نقش ایمپلنت در حفظ استخوان فک چیست؟

حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن به عنوان محافظ ریشه دندان، در ظاهر افراد هم تاثیر بسزایی دارد.
ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است، می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و در بهبود کیفیت زندگی افراد، تاثیر بسزایی بگذارند.
اگر فردی بهداشت را خوب رعایت کند، بیماری ژنتیکی نداشته باشد، سیگاری نباشد و دیابت و قند غیرقابل کنترل هم نداشته باشد می‌توان گفت که ایمپلنت در دهان این فردد  عمر بسیار زیادی دارد.

تفاوت ایمپلنت ها

ایمپلنت ها جدای از تنوع در کارخانه ی سازنده ایمپلنت که امروزه بیش از یکصد سازنده ایمپلنت در دنیا وجود دارد از نظر سایزهم متنوع هستند.
این تنوع در سایز ایمپلنت به دو صورت تنوع در قطر ایمپلنت و تنوع در ارتفاع ایمپلنت قابل تقسیم است.
معمولاً دندانپزشک تا حد ممکن سعی می کند از ایمپلنت های با قطر کم و ارتفاع کم پرهیز کند. مگر در نقاطی که حجم استخوان ، محدودیت های آناتومیکی مثل کف حفرهه ی سینوس در فک بالا و مجرای عصب در فک پائین اجازه ی استفاده از ایمپلنت های بلند را ندهد. همچنین ملاحظات زیبائی در ناحیه ی دندانهای قدامی استفاده از ایمپلنتت های با قطر بالا را مردود می نماید.
به طور کلی هر مقدار سطح درگیر ایمپلنت با استخوان بیشتر باشد موفقیت درمان ایمپلنت بمدت بیشتری تضمین می گردد.
(سطح درگیر ایمپلنت با استخوان با طول بیشتر ایمپلنت و قطر بیشتر ایمپلنت نسبت مستقیم دارد.)
امروزه مینی ایمپلنت ها هم به بازار آمده اند . مینی ایمپلنت ها برای درمان های موقت استفاده می شوند. البته بعضی دندانپزشکان مینی ایمپلنت ها رادر مواردی بطور دائمم قرار می دهند ولی در مجامع علمی و دنشگاهی مینی ایمپلنت ها برای درمان دائمی پذیرفته نمی شود.
(مینی ایمپلنت ها به ایمپلنت هائی اطلاق می گردند که قطر ایمپلنت کمتر از 33 میلی متر باشد.)

چه کسانی نمی توانند ایمپلنت استاده کنند:

امکان دارد ایمپلنت را نتوان برای برخی از بیماران استفاده کرد، که دلایلی مانند کافی نبودن رشد استخوانی یا مثلاً دیابتیک بودن فرد دارد. یکی از ملزومات ایمپلنت، سلامت جسمی فرد است؛ به‌طور مثال افراد دیابتیک، سیگاری‌ها، افراد مبتلا به لوسمی، ایدز یا کسانی که کمبود استخوان دارند، کاندیدای خوبی برای ایمپلنت نیستند.

کدام نوع ایمپلنت مناسب است:

اولین چیزی که بیمار نیازمند به ایمپلنت به ذهنش متبادر میشود این است که کدامیک از انواع ایمپلنت بهتر است و گاها مبهوت از انواع ایمپلنت های دندانی موجود در بازار ( انواع ایمپلنت کره ای، آمریکایی ، ایمپلنتیوم ، ایمپلنت سوئیسی ، ایمپلنت sic و … ) درمان خود را به تعویق می اندازد. غافل از اینکه غالب ایمپلنت ها خوبند به شرط آنکهه توسط دندانپزشکی که کار را میداند انجام پذیرد. مهارت دندانپزشک در درمان ایمپلنت امری بس مهم و ضروری است.
ایمپلنت ها نوعا از آلیاِژ تیتانیوم ساخته شده اند و تفاوتهایی در شکل بدنه فرم ظرافت و استحکام طراحی پیچ اتصال دهنده چگونگی طراحی رزوه های شیارهای ایمپلنت از نظرر نفوذ در استخوان و ایجاد ثبات اولیه و از همه مهمتر ایجاد ویژگیهای خاص اضافه روی سطح ایمپلنت ها میباشد و از طرف دیگر تفاوت قیمت ایمپلنتها ناشی از مدت زمانن  حضورشان در بازار مصرف و پس دادن آزمایششان میباشد.

بریج بهتر است یا ایمپلنت؟

در اکثر مراجعات دندانپزشکی سوالی که بیماران از دندانپزشک خود می پرسند این است که برای درمان بی دندانی بریج مناسبتر است یا ایمپلنت؟
پاسخ این است که بریج فقط برای کسانی که دارای یک واحد بی دندانی هستند توصیه می شود اما با این حال این روش درمانی معایبی نیز دارد از جمله اینکه برای استفاده از بریج به ناچار باید دندانهای سالم اطراف ناحیه بی دندانی برای قرارگیری بریج تراشیده شود،علاوه بر اینکه بریج باعث جلوگیری از تحلیل استخوانی نمی شود و محل بی دندان زیر روکش با وجود بریج باز هم دچار اتروفی استخوان خواهد شد.
گفتنی است در بیشتر مواقع دندانهایی که زیر روکش هستند به دلیل اینکه امکان تمیز کردن آنها وجود ندارد، دچار پوسیدگی می شوند و متاسفانه بیمار کمتر متوجه این پوسیدگی خواهد شد.

از سری مطالب پزشکی عمومی و غیر تخصصی سایت (اطلاعات  عمومی و غیرتخصصی پزشکی برای افزایش دانش سلامت  و اطلاعات عمومی پزشکی بازدیدکنندگان)

نکته هایی در مورد ایمپلنت

ایمپلنت دندانی یک دندان مصنوعی است که به همراه ریشه آن توسط یک متخصص پریودنتیست در درون فک قرار داده می شود تا جایگزین دندان از دست رفته شما شود. ایمپلنت بهترین انتخاب برای افرادی است که در سلامت عمومی خوبی به سر می برند اما دندانهای خود را در اثر بیماری لثه، پوسیدگی و یا ضربه از دست داده اند. ایمپلنت نسبت به روشهای دیگر مانند روکش دندان و یا بریج که دندانهای مجاور تراش می  خورند و در معرض آسیب قرار می گیرند، ارجحیت دارد چرا که تنها جایگزین دندان و یا دندانهای از دست رفته می شود و دندانهای مجاور را تحت تاثیر قرار نمی دهد. به علاوه رعایت بهداشت در ایمپلنت به مانند یک دندان طبیعی انجام می شود، در صورتیکهه تمیز نگاه داشتن و مسواک زدن در روشهای دیگر مانند پروتز ثابت یا بریج و دست دندان متحرک مشکل تر خواهد بود.
از جنبه روانی-احساسی نیز ایمپلنت نسبت به پروتزهای متحرک مقبولیت و ارجحیت دارد و براحساس اعتماد به نفستان تاثیر مثبتی خواهد داشت. به عنوان مثال شاید شما بهه دلیل از دست دادن یک دندان خنده خود را پنهان می کنید و یا به دلیل داشتن دندان متحرک از ترس جابه جا شدن و یا مشخص شدن، خنده و یا ارتباط کلامی موثری نداشتهه باشید. با استفاده از ایمپلنت شما در هنگام جویدن احساس بهتری خواهید داشت و نیروی جویدن شما به مانند دندانهای طبیعی خواهد بود.
از نظر زیبایی نیز ایمپلنت همانند دندانهای شما خواهد بود. بنابراین با انتخاب صحیح ایمپلنت و ارزیابی دقیق پیش از عمل که توسط متخصص لثه و دندانپزشک تان صورت میی  گیرد، و نیز با همکاری شما در رعایت بهداشت، ایمپلنت سالها جوابگوی نیازهای جویدن، صحبت کردن و زیبایی شما خواهد بود.

طول درمان ایمپلنت چقدر است؟

طول مدت جراحی معمولا از نیم تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند.

در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت، نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود.

پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن، زمانی حدود شش هفته تا سه ماه موردنیاز است تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط به دور از تکان و لرزش، به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود. سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند.

البته در مواردی با توجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است تا بارگذاری فوری روی آن صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.
در مورد قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان ها دیدگاه ها متفاوت و این شرایط لثه و استخوان هر یک از مراجعین است که پزشک را به کدام مسیر ببرد .

شاید بهترین کار این باشد که ریشه دندان فرسوده به آرامی و با ملاحظه زیاد بدون صدمه به استخوان نازک دور آن کشیده شود و حدود 50 تا 80 روز صبر کنیم . در این مدت لثه جای دندان ترمیم یافته ، عفونت و کیستی اگر موجود بوده از بین رفته و استحوان خوبی در محل ساخته میشود که برای ایمپلنت عالیست و مشکل خالی ماندن چند هفتگیی  جای دندان جلو در لبخند هم بدون ایجاد نگرانی برای شما از حضور در جمع مردم فقط در یک یا دو روز با ساخت یک پلاک دندان مصنوعی موقت بسرعت حل می شود .

مهمترین خواسته ما در نصب ایمپلنت ثبات اولیه ایمپلنت در جای خود پس از نصب می باشد که بستگی به میزان اسنخوان سالن قابل استفاده در محل ریشه دندان های موجود دارد و از طرفی همیشه به مقدار مناسبی از استخوان اطراف ایمپلنت نیاز داریم که خود تضمین کننده ماندگاری طولانی مدت ارتودنسی و ایمپلنت ها خواهد بود ، گاها با  انجام جراحی خارج کننده کیست و عفونت های غیر فعال قبلی و بازسازی استخوان و یا بدون انجام جراحی صرفا با اضافه کردن مقداری پودر استخوان اطراف ایمپلنت هاا امکان کار همزمان را داریم ولی در کل جایگزینی ایمپلنت همزمان با کشیدن دندان ها در صورتی میسر خواهد بود که ریشه دندان کشیدنی دارای کیست خیلی بزرگ و یاا عفونت فعال نباشد که موجب تخریب استخوان محل قرارگیری ایمپلنت شده باشد که امکان نصب ایمپلنت با گیر و تکیه محکم به استخوان و یا با زاویه صحیح و در عمق مناسبب را از ما بگیرد و این بدست آوردن ثبات اولیه در مورد دندان های آسیایی بزرگ که دو یا سه ریشه است و یا در مورد بعضی دندان های نیش معمولاً مقدور نیست و بهتر استت حدود 10تا 12 هفته صبر کرد.
با استفاده از روش overdenture بیماران محترم با حداقل زمان احساس واقعی دندان طبیعی را احساس خواهد کرد .

روش جدید immediate implantation ( کاشت سریع ) که ایمپلنت درست پس از کشیدن دندان جای گذاری شود .

در صورتی که ضخامت استخوان و سلامتی استخوان ایده آل باشد در حداقل زمان بیماران صاحب دندان های طبیعی و زیبا و کار آمد خواهد شد . امروز با بهره گیری از جدیدترین وسایل تشخیص از جمله تومو گرافی کامپیوتری و سه بعدی و ساخت مدل راهنما کیفیت – کمیت استخوان و تعیین موفقیت درمان ایمپلنت وتعیین زاویه قرار گیری ایمپلنت بهه  راحتی برای تیم کاشت دندان میسر است .

نکات پایانی:

بنابر این با بهره گیری از روشهای جدید وتکنولوژی روز دنیا دانش ایمپلنت آن چنان گسترش یافته که بیماران نگرانی های قبلی خود را نسبت به نتیجه درمان ، موفقیت درمان ویا درد و تروماهای ناشی از کاشت دندان برای همیشه فراموش خواهند کرد . در آخر همه باید بدانیم کاشت ایمپلنت توسط متخصص کار آمد سهل تر از آن تصوری است که درر ذهن داریم
از آنجا که بدنه ایمپلنت Fixture) ) از فلز تایتانیوم خالص ساخته می شود، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت ، اما در صورتیکه ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود بهه طور دقیق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد.
• بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند.
• دیابت کنترل نشده
• سیگاری بودن فرد
• ناکافی بودن میزان استخوان (در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد)
• بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود)

روش ایمپلنت دندانی: مزایا و معایب

ایمپلنت (Implant) نوعی ابزار پزشکی است که برای جایگزینی یک عضو زیستی، حمایت از یک ساختار زیستی آسیب‌دیده یا تقویت ساختار در بخشی از بدن قرار داده می‌شوند. ایمپلنتهای ارتوپدی و درون‌کاشت‌های دندانی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت هستند. ایمپلنت پین  های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود 3 تا 6 ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. روش های بلیچینگ که برای سفید کردن دندانها می باشد و روش های لمینیت دندان در کنار استفاده از ایمپلنت می  توانند تاثیر زیادی در زیبایی فرد داشته باشند.

روش کاشت ایمپلنت:

ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند. در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند. در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است. ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود. تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود. چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد. هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی  انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود. در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود. ایمپلنت، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه سوار می شود.‏

چه افرادی برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب نیستند:

• افراد که سیگاری هستند.

• اشخاصی که به بیماری های خود ایمنی دچار هستند یا  داروهایی مصرف می کنند که این شرایط را برایشان ایجاد می کند.

• اشخاصی که از روش پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده کرده اند.

• افراد دیابتی که،دیابتشان تحت کنترل نیست.

چه کسانی کاندید ایمپلنت هستند؟

افرادی که به هر علتی دندان ازدست داده باشند کاندید ایمپلنت دندان هستند. ایمپلنت جهت جایگزینی دندان تا بازسازی همه دندانها را در بر می گیرد. در مورد از دست دادن یک یا چند دندان دیگر نیازی به تراش دندانهای مجاور بعنوان پایه پروتز نیست. ایمپلنت داخل استخوان قرار می گیرد و روکش روی همان ایمپلنت بدون اتکاء به دندانهای مجاور قرار داده می شود. در مورد بیمارانی که دندانهای زیاد یا همه دندانها را از دست داده باشند با قرار دادن چند ایمپلنت در فک آنها و استفاده از آنها بعنوان پایه می توان پروتز متکی بر ایمپلنت جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته قرار داد. در مورد بیماران کاملأ بی دندان می توان با قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در هر فک پروتزی متحرک ولی محکم و بدون لغزش و لقی در اختیار بیمار قرار داد. حتی در مورد بیماران بی دندان که در حال استفاده از پروتز متحرک هستند می توان با قرار دادن دو پایه ایمپلنت در فک آنها همان پروتز را با کمترین قیمت ایمپلنت کاملأ محکم و باثبات کرد.

نقش ایمپلنتهای دندانی در حفظ استخوان

این امر یکی از مهمترین عملکردهای ایمپلنتهای دندانی می‌باشد. وقتی ایمپلنت کار گذاشته می‌شود هر روز نیروی فانکشنال استخوان اطراف آن را تحریک نموده موجب محکم‌تر شدن و قوی‌تر شدن استخوان می‌گردد.

مزایای ایمپلنت:

• بهبود ظاهر بیمار :  ایمپلنت دندان کاملاً شبیه دندان‌های خود بیمار است و چون به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند با استخوان جوش بخورند، دائمی هستند.

• بهبود گفتار:  ایمپلنت بیمار را از نگرانی لغزیدن و افتادن دندان مصنوعی هنگام صحبت کردن رها می‌سازد.

• راحتی بیشتر :  چون ایمپلنت جزیی از بدن می‌شود، داشتن آن در دهان، برخلاف دندان مصنوعی، با ناراحتی همراه نیست.

• آسان‌تر غذا خوردن : ایمپلنت عملکردی مانند دندان طبیعی دارد، بنابراین بیمار می‌تواند غذاهای مورد علاقه‌اش را به راحتی و بدون درد بخورد.

• بهبود سلامت دهان :  برای کار گذاشتن ایمپلنت دندان نیازی به دستکاری، تراشیدن و کشیدن دیگر دندان‌ها نیست. از آنجایی که دندان‌های کناری برای نگه داشتن ایمپلنت دستکاری نمی‌شوند، بیشتر دندان‌های طبیعی دست نخورده باقی می‌مانند تا سلامت دهان و دندان فرد ارتقا یابد. به علاوه در صورت مجزا بودن ایمپلنت‌ها راحت‌تر می‌توان بین دندان‌ها را تمیز کرد.

• دوام و استحکام :  ایمپلنت دوام بسیار بالایی دارد و سال‌های متمادی در دهان باقی می‌ماند.

• آرامش خاطر :  بیمار در صورت استفاده از ایمپلنت از شرمساری درآوردن دندان مصنوعی و کلنجار رفتن با مواد چسبناک برای سر جا نگه داشتن آنها رهایی خواهد یافت.

معایب ایمپلنت:

بعد از جراحی ایمپلنت تغییراتی بروز می کند که موقتی بوده و طول درمان این تغییرات از سه هفته تا شش ماه می باشد. این عوارض ایمپلنت عبارتند از:

• لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت (این امر بعد از سه هفته تا یک ماه به حالت طبیعی خود برمی گردد).

• درد که امری اجتناب ناپذیر است و بسته به سختی جراحی و خصوصیات افراد کم یا زیاد می باشد ولی در هر صورت بهترین راه کنترل درد استفاده از مسکن یک ساعت قبل از جراحی می باشد . ( دو عدد ژلوفن ۴۰۰میلی گرم با هم) معمولا درد فقط سه یا چهار روز اول بعد از کاشت دندان می باشد . در مورد ایمپلنت های بدون جراحیی  به دلیل باز نشدن لثه به میزان وسیع درد بسیار کمی وجود خواهد داشت که حتی نیاز به مسکن نیست .

• تورم بعد از گذاشتن ایمپلنت در بعضی بیماران وجود دارد و در موارد جراحی پیوند استخوان احتمال کبودی نیز می رود که معمولا این عوارض ایمپلنت از روز بعد از کاشت ایمپلنت شروع می شود و پس از یک هفته بهبودی کامل می یابد.

ایمپلنت در چه مواردی کاربرد دارد؟

• جایگزین کردن یک و یا تعدادی از دندان ها بدون درگیر کردن دندان های مجاور 
• می توان از ایمپلنت به عنوان پایه بریج در انتهای قوس دندانی استفاده کرد تا دیگر مجبور نباشید از پروتز متحرک استفاده کنید. 
• در مواردی که کل دندان ها را نداشته باشید و امکان استفاده از تعداد زیاد ایمپلنت موجود نباشد ، می توان با قرار دادن 4 یا 5 ایمپلنت از آن ها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگر دست دندان شما در دهانتان جابه جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

مزایای استفاده از ایمپلنت نسبت به دست دندان متحرک و یا پروتز ثابت (بریج):

از هر زاویه ای که شما به این موضوع بنگرید ،ایمپلنت بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان های از دست رفته شما است. 
• زیبایی: ایمپلنت کاملاً شبیه دندان خودتان خواهد بود و از آنجایی که با استخوان فک درگیر می شود ،  مانع از تحلیل استخوان و لثه می شود که در سایر روش های قبلی (( دست دندان و یا بریج) از عوارض این درمان ها می باشد. به هر حال کسی متوجه نخواهد شد که شما یک دندان جایگزین دارید. 
• حفظ ساختمان دندان های مجاور: در این روش دندان های مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد. 
• اعتماد به نفس: به طور یقین با استفاده از ایمپلنت احساس بهتری نسبت به خود ، خنده و صحبت کردنتان دارید. 
• قابل اعتماد: درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است و بر خلاف ادعاهای خلاف واقع  گذشته در این رابطه ، درصد موفقیت ایمپلنت نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان ، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تیتانیوم خالص ساخته می شود ، واکنشی بصورت رد پیوند وجود نخواهد داشت. 
 

آیا شما کاندید مناسبی برای ایمپلنت می باشید؟

کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت کسی است که از نظر سلامت عمومی در شرایط مناسبی باشد و میزان استخوان کافی برای نگهداری ایمپلنت داشته باشد و لثه های سالم و عاری از التهاب داشته باشد. 
در صورتی که بیماری لثه داشته باشید ، باید ابتدا بیماری توسط متخصص لثه برطرف شود و سپس شما به مانند یک فرد سالم می توانید از ایمپلنت استفاده کنید. از آنجایی که ایمپلنت در ارتباط مستقیم با استخوان و لثه شما است ؛ بهترین فرد جهت ارزیابی ناحیه بی دندانی ، انتخاب نوع ایمپلنت و جراحی ایمپلنت ، متخصص لثه است که حتی می تواند بهترین مشاور شما پس از قراردهی ایمپلنت از نظر نحوه نگهداری و بهداشت ایمپلنت باشد. مدتی پس از قراردهی ایمپلنت (حدود 6 هفته) دندانپزشک و یا متخصص پروتز شما می تواند نسبت به قراردهی روکش بر روی ایمپلنت اقدام کند.

نحوه درمان با ایمپلنت

این درمان به صورت گروهی (Team work) انجام خواهد شد که شامل شما ، متخصص لثه و دندانپزشک شما است که پس از ارزیابی ناحیه و تعیین محل و نوع ایمپلنت ، درمان را شروع می کنند که شامل موارد زیر است:

• قراردهی ایمپلنت یا Fixture در ناحیه بی دندانی 
• انتظار به مدت 6 هفته تا ترمیم مناسب ناحیه 
• قراردهی روکش توسط دندانپزشک و یا متخصص پروتز

جایگزینی تمام دندان ها

• قراردهی تعداد زیادی ایمپلنت و قراردهی بریج بطور ثابت 
• قراردهی تعداد محدودی ایمپلنت معمولا 4 یا 5 عدد و استفاده از آن ها برای افزایش گیر پروتز متحرک شما

در صورتی که استخوان کافی در ناحیه بی دندانی وجود نداشته باشد ، مثلا در اثر تصادف ، ضربه و یا این که مدت زیادی از کشیدن دندان گذشته باشد و استخوان تحلیل رفته باشد ، می توان ابتدا پیوند استخوان انجام داد و پس از حدود 6 ماه اقدام به گذاشتن ایمپلنت کرد.

مراقبت پس از درمان

همانطور که دندان های شما نیاز به مراقبت در خانه (انجام مسواک صحیح) و نیز مراجعه مستمر (حدود هر 4 ماه یکبار) به متخصص لثه دارد ، در رابطه با ایمپلنت نیز همین قانون وجود دارد. در صورت مراقبت مناسب و مراجعه منظم به دندانپزشک و یا متخصص لثه که با توجه به شرایط شما تنظیم می شوند ، همواره می توانید ایمپلنت و دندانی محکم ، زیبا و کارآمد داشته باشید. 
 

آیا پس از قراردهی ایمپلنت عوارضی وجود دارد ؟

از آنجا که بدنه ایمپلنت (Fixture) از فلز تیتانیوم خالص ساخته می شود ، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت اما در صورتی که ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود به طور دقیق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد.

• بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند. 
• دیابت کنترل نشده 
• سیگاری بودن فرد 
• ناکافی بودن میزان استخوان (در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد.) 
• بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود.)

طول درمان ایمپلنت های دندانی

طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند. در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود.
پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن زمانی حدود 6 هفته تا 3ماه موردنیاز است، تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط بدور از تکان و لرزش به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند. البته در مواردی باتوجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است، بار گذاری فوری روی آن می تواند صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.

عوارض جراحی ایمپلنت چیست؟

پس از جراحی ایمپلنت بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی ایمپلنت قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت با تجویز داروآنرا به حداقل می رساند.

نقش ایمپلنت در حفظ استخوان فک چیست؟

حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن بعنوان محافظ ریشه دندان در ظاهر افراد هم تاثیر به سزائی دارد. ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و با بهبود ظاهر صورت در بهبود کیفیت زندگی افراد تاثیر به سزائی بگذارند.

هزینه انجام ایمپلنت چقدر است؟

هزینه انجام ایمپلنت در بسیاری موارد با انجام درمانهای سنتی تفاوت چندانی ندارد. فاکتورهای تعیین کننده هزینه خود ایمپلنت، دستمزد جراح دندانپزشک، هزینه مواد مصرفی اضافی در صورت لزوم (پودرپیوند استخوان) و هزینه لابراتواری می باشد، که البته بهتر است قبل از انجام عمل ایمپلنت بطور شفاف هزینه مربوط به ایمپلنت مورد توافق قرار گیرد.

آیا درمان ایمپلنت با دندانپزشکی زیبائی همسو است؟

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ایمپلنت، بیشترین توجه معطوف به زیبائی دندانهای متکی بر ایمپلنت به همراه موفقیت دراز مدت آنها است. تطابق فرم و ظاهر استخوان ناحیه ای که ایمپلنت در آن قرار دارد با بقیه فک و هماهنگی دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت با بقیه دندانها، هنر دندانپزشک است. البته لازم به ذکر است که همیشه درمان ایده آل تامین زیبائی 100درصد را نمی کند و با توجه به شرایط موجود مخصوصا حجم لثه و استخوان فک بیمار جراح دندانپزشک متبحر، بالاترین حد زیبائی را در کاشت ایمپلنت لحاظ می کند.

مزایای ایمپلنت دندانی نسبت به پروتزهای ثابت و متحرک

ایمپلنت دندانی قطعه ای از فلز تیتانیوم می باشد که در استخوان فک قرار می گیرد و ریشه دندان را شبیه سازی می کند. ایمپلنت بهترین جایگزین برای دندان از دست رفته  شما می باشد. از این قطعه بعنوان پایه ای جهت قراردادن یک یا چند واحد پروتز ثابت و یا پروتز متحرک استفاده می شود.

ایمپلنت دندانی چه مزایایی نسبت به پروتز های ثابت و متحرک عادی دارند؟

در درمان ایمپلنت مانند جایگزین کردن یک یاچند دندان بوسیله پروتز ثابت (بریج) نیاز به تراشیدن دندان های مجاور و سالم نیست. مانند پروتزهای متحرک دارای قلابها و گیره های فلزی نیست و تجمع غذایی اطراف این قلابها و زیر اسکلت پروتز متحرک را نخواهید داشت.

تحلیل لثه و استخوان ناشی از دست دادن دندان و استفاده طولانی مدت از پروتزهای متحرک رخ نخواهد داد و از پیری زود رس در صورت جلوگیری می شود.

ظاهر دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت تا حد زیادی شبیه دندان طبیعی بوده و شخص از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار است.

در هنگام غذا خوردن و صحبت کردن احساس بسیار خوبی خواهید داشت و ضعف ذاتی پروتزهای متحرک را در این موارد ندارد.

کاشت ایمپلنت به چه صورت است ؟

کاشت ایمپلنت تحت بی حسی موضعی و در یک جلسه در مدت زمان کوتاهی و با راحتی کامل انجام می گیرد. چنانچه نیاز به پیوند استخوان و بازسازی ناحیه بی دندانی باشد در این صورت زمان بیشتری صرف میشود و می تواند همراه با قرار دادن ایمپلنت یا در یک مرحله جداگانه صورت گیرد.

در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می شود:

۱- فاصله بین دندانهای جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۲- فاصله زیاد بین دندان ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۳- زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد.

۴- زمانی که کلیه دندانهای یک یا هر دو فک از دست رفته باشد

دستورات قبل از ایمپلنت :

• شب قبل از ایمپلنت حتما خواب راحتی داشته باشیین که در این صورت اضطراب و استرس کمتری خواهید داشت.

• قبل از ایمپلنت غذای ساده و کم حجمی میل نمایید

• داروهایی که بطور معمول استفاده می کردید طبق دستور مرکز ایمپلنت مصرف نمایید.

• بهداشت دهان کامل که شامل مسواک ، نخ دندان ، دهانشویه است قبل از ایمپلنت رعایت شود.
• حضور یک نفر همراه با بیمار الزامی است.

دستورات بعد از ایمپلنت:

•  سعی کنید 24 ساعت بعد از ایمپلنت استراحت نمایید.
• روز اول غذای سرد، نرم و سبک میل نمایید.
• تف نکنید و در صورت نیاز به آرامی آب دهان را بیرون بریزید.
• روز اول دهان را شستشو ندهید.
• داروهای تجویز شده توسط دندانپزشک را طبق دستور استفاده نمایید و از مصرف خودسرانه دارو بپرهیزید.
• مشروبات الکلی مصرف نکنید.
• بعد از هر وعده غذا با احتیاط مسواک بزنید و دهان خود را شستشو دهید.
• در صورت تجویز دهانشویه کلرهگزیدین نخست مسواک زده سپس دهانشویه را در دهان بچرخانید و بعد از بیرون ریختن آن تا نیم ساعت نوشیدنی یا غذا میل ننمایید.
• تا یک هفته از فعالیتهای سنگین بدنی و ورزشی بپرهیزید.
• تا یک هفته سیگار نکشید.
• در صورتی که پروتز متحرک دارید تا یک هفته از آن استفاده نکنید.
• در صورتی که پروتز ثابت دارید جهت جلوگیری از فشار بر ناحیه ایمپلنت شده به مطب مراجعه نمایید تا تنظیم گردد.
• در صورت استفاده از پروتز موقت بعد از هر وعده غذا آن را تمیز نمایید.
• در صورت وجود جراحی ایمپلنت به همراه جراحی سینوس لیفت از فشار بر ناحیه بینی و دستگاه تنفسی خودداری نمایید.
• یک هفته الی 10 روز بعد از ایمپلنت جهت کشیدن بخیه مراجعه کنید.

چه کسانی نمی توانند دندان بکارند؟

در حال حاضر تنها گروه‌هایی که برای کاشت دندان مناسب نیستند، شامل بیمارانی است که به نوعی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند، به عنوان مثال بیمارانی که رادیوتراپی داشته‌اند، به مدت دو سال نمی‌توانند ایمپلنت کنند. همچنین افرادی که به مواد مخدر اعتیاد دارند، نمی‌توانند کاشت دندان داشته باشند.

پس برای رسیدن به نتیجه مطلوب در کاشت دندان داشتن لثه‌ای سالم با خون‌رسانی مناسب و سیستم ایمنی مناسب ضروری است.

در سال‌های نه‌چندان دور، کاشت دندان برای بسیاری از بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های شایع زمینه‌ای چون بیماری‌های قلبی ـ عروقی، دیابت، نارسایی کلیوی، پوکی استخوان، بیماری‌های تیروییدی و آرتریت روماتوئید بودند، امکان‌پذیر نبود و این بیماران مجبور به استفاده از پروتزهای متحرک با مشکلات خاص خود بودند. اما امروزه با پیشرفت ایمپلنت ها، قدرت اتصال آنها به استخوان افزایش یافته و این امکان فراهم شده که بیمارانی با مشکلات زمینه‌ای بتوانند درمان ایمپلنت را انجام دهند

در صورتی که بیمار دارای هرگونه بیماری کنترل‌نشده‌ای باشد مثل دیابت، امکان جراحی ایمپلنت وجود نخواهد داشت، اما با کنترل بیماری زمینه‌ای، این امکان فراهم خواهد شد.

بیماران خاص

بیمارانی که دچار بیماری‌های سیستمیک چون بیماری‌های قلبی ـ عروقی هستند، در صورتی که مشکلات قلبی‌شان، از نارسایی عروق کرونر گرفته تا فشار خون و… کنترل شده باشد و تحت مشاوره پزشکی قرار گرفته باشند، می‌توانند جراحی ایمپلنت کنند.

طی درمان ایمپلنت در بیماران دیابتی علاوه بر مشکلات زمینه‌ای، احتمال مشکلات موضعی نیز در ناحیه جراحی وجود خواهد داشت. در این بیماران کنترل سطح قند خون، حداقل سه ماه قبل از ایمپلنت لازم است. این بیماران حتی پس از جای‌گذاری ایمپلنت نیز در خطر ایجاد مشکلات پس از درمان خواهند بود. همچنین رعایت بهداشت دهان و کنترل سطح قند خون از نکات بسیار مهم در این دسته از بیماران است. در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید که سال‌های زیادی از داروهای کورتیکواسترویید استفاده می‌کنند، عواملی مانند افزایش قند خون و کاهش تراکم استخوان موجب افزایش مشکلات پس از کاشت ایمپلنت خواهد شد.

پوکی استخوان مانعی برای ایمپلنت نیست؟

توجه به داروهای مصرفی بیماران دارای پوکی استخوان، یا کاهش تراکم استخوان از نکات بسیار مهمی است که در جراحی ایمپلنت باید به آن توجه شود. این بیماران اغلب به جز کلسیم، از داروهای خاص دیگری نیز استفاده می‌کنند که به صورت هفته‌ای یک‌بار تجویز می‌شود و اغلب به علت عدم آشنایی بیماران با دارو‌های مکمل کلسیمی اشتباه گرفته می‌شود. این داروها به علت عوارض مخرب روی استخوان فک، از رژیم دارویی بسیاری از کشورها در حال حذف شدن است. باید توجه کرد در صورتی که این دسته از بیماران بیش از سه سال از این دسته دارویی استفاده کرده باشند، باید با پزشک معالج در ارتباط با قطع یا جایگزینی این دسته دارویی مشورت شود و در صورت امکان تا سه ماه درمان دارویی آنهابه تعویق بیفتد.

کاشت دندان در استخوان تحلیل رفته، انجام  پذیر است؟

در بیمارانی که مشکلات و بیماری‌های سیستمیک ندارند نیز ممکن است که استخوان‌های فک پس از کشیدن دندان، تحلیل برود که این میزان در سال اول پس از کشیدن دندان بیشتر از سال‌های بعد است. در افرادی که استخوان تحلیل رفته و نیاز به جایگزینی ایمپلنت دارند درمان موفق ایمپلنت میسر نخواهد شد، مگر با بازسازی استخوان، که این امر بر جایگزینی ایمپلنت اولویت دارد.

جایگزینی استخوان، یعنی یک نسج زنده اغلب دشوار‌تر از جایگزینی دندان است. در صورتی که به این امر توجه نشود ایمپلنت، چه به صورت فوری چه به صورت تاخیری حتی پس از چند سال دچار مشکل خواهد شد.

یک کاندیدای مناسب باید دارای چه شرایطی باشد؟

سلامت کلی بدن، لثه های سالم و مقدار کافی استخوان برای جوش خوردن ایمپلنت. بعضی مردم چنان استخوان فک شان را از دست داده اند که تنها راه موجود برای درمان آنها ایمپلنت است ولی پیش از آن باید استخوان به روشهای خاصی تا اندازه مطلوب بازسازی شود و همکاری بسیار مناسب در جهت مراقبت از ایمپلنت ها و لثه های اطراف آنها شامل مسواک زدن روزانه و کشیدن نخ دندان، لازم است. همین طور ویزیت های منظم از سوی مرکز ایمپلنت هم مهم است.

به طور کلی افرادی که مناسب دریافت ایمپلنت نیستند شامل: افراد بسیار جوانی که فک آنها به حد کافی رشد نکرده است، بانوان باردار، افراد الکلی یا معتاد، افرادی که پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن داشته اند، افرادی که بیماری های مزمن مثل دیابت و هموفیلی و بیماریهای بافت همبند داشته اند افرادی که داروهای خاصی مثل استروئید وکورتن استفاده می کنند و افرادی که دندان قروچه مرتب شدید شبانه دارند، احتمال شکست ایمپلنت زیاد است.

آیا امکان قرار دادن روکش بلافاصله بعد از ایمپلنت جهت کاهش طول دوره درمان وجود دارد؟

بله. در صورتی که اطراف ایمپلنت ازاستخوان کافی برخوردار بوده و امکان جابجایی ایمپلنت و حذف نیروهای جانبی صورت وجود (Immediate load) داشته باشد این امکان وجود دارد که بلافاصله بعد از گذاشتن ایمپلنت ، روکش آن نیز تحویل شود.

اوردنچر چیست؟

در روش اوردنچر می توان کل پروتز بیمار را به صورت نیمه ثابت روی آن قرار داد. در این روش بیمار بدون نیاز به جابجایی پروتزها ،سالیان زیادی میتواند از زمانیکه بیمار در نواحی خلفی و یا انتهایی فک فاقد استخوان کافی باشد ، میتوان با استفاده از استخوان چانه با قرار دادن۲ تا 4 عدد لذت خوردن تمام غذاها بهره مند گردد.

موارد استفاده ایمپلنت دندانی

ایمپلنت ها پایه هایی از جنس تیتانیوم خالص هستند که درون استخوان فک گذاشته می شود و به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده می شوند این ریشه های مصنوعی پس از اینکه در استخوان محکم شدند، دندانهای جدید روی این ریشه ها نصب می گردند و این دندانها کاملا” از هر نظر شبیه به دندانهای طبیعی هستند.

این روکش ها بطور ثابت توسط چسب های دندانپزشکی به پایه ایمپلنت چسبانیده می شوند. همچنین در مواردی که برای دندانهای مصنوعی فرد گیر کافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت های باریک یا مینی ایمپلنت به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.

در چه مواردی از ایمپلنت دندانی استفاده می شود؟

۱- فاصله بین دندان های جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۲- فاصله زیاد بین دندان ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۳- زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد.

۴- زمانی که کلیه دندان های یک یا هر دو فک از دست رفته باشد.

برای استفاده از ایمپلنت دندانی سلامتی کامل بدن و همچنین دارا بودن استخوان فک و لثه های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر شما سابقه بیماری مزمن داشته باشید و یا مبتلا به براکسیسم (سایش دندان ها) و یا امراضی از جمله دیابت و غیره باشید، میزان موفقیت ایمپلنت کاهش می یابد.

در صد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی ۹۵% گزارش شده است.

بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت دندان کاشت ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است.

در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد.

در مورد دندانهایی خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندان های خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود ۶ هفته صبر کرد.

معمولاً پس از کشیدن دندان، مقداری تحلیل استخوان اتفاق می افتد، دندانپزشک تا حد امکان سعی می کند بلافاصله پس از کشیدن دندان اگر شرایط فراهم باشد، ایمپلنت را در حفره ی دندان کشیده شده جایگزین کند.

مزایای داشتن ایمپلنت دندانی چیست؟

ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسبی هستند برای کسانی که با دندان مصنوعی متحرک نمی توانند عمل جویدن را براحتی انجام دهند .

ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسبی هستند برای کسانی که دندانهای خود را از دست داده اند و نمی خواهند دندان مصنوعی متحرک داشته باشند.

ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسبی هستند برای کسانی که احتیاج به بریج (پروتز ثابت) دارند ولی نمی خواهند دندان های سالم مجاور جای خالی دندان از دست رفته شان آسیب ببیند یا تراشیده شود .

ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسبی هستند برای کسانی که تمایل به داشتن دندان هایی با مشابهت خیلی نزدیک به دندانهای طبیعی دارند .

چه کسانی کاندید مناسبی جهت دریافت ایمپلنت دندانی هستند؟

بخاطر پیشرفت شایان در تکنولوژی ایمپلنت، امروزه افراد زیادی کاندید انجام این درمان هستند  اصولا” اگر شخصی منعی در انجام خروج دندانها و پروتز ثابت نداشته و از نظر سیستم بدن هم نسبتا” سالم باشد ، می تواند کاندید دریافت ایمپلنت به شمار رود .

چه مواردی را در انجام ایمپلنت های دندانی باید دانست؟

اکثر ایمپلنت ها در یک جلسه گذاشته می شوند و جلسات پس از آن جهت معاینه و چکاپ می باشد تا زمانی که وقت انجام پروتز یا قسمت دندانی ایمپلنت فرا برسد و این قطعه به عنوان دندان همیشگی نصب گردد . در بعضی موارد استخوان شخص ضعیف است و باید بوسیله مواد استخوانی تقویت گردد ، که این امر یا قبل از قراردادن ایمپلنت ها صورت می گیرد و یا هنگام قراردادن آنها.

در بیشتر مواقع عمل جراحی قراردادن ایمپلنت ها تحت بی حسی موضعی انجام می گردد دندانهای موقت در جای خالی می توانند قرار گیرند تا زمانی که ایمپلنت خود دارای رویه ی دندانی شود . این زمان بین 3 ماه تا 5 ماه می تواند باشد .

زمان دوام و هزینه ایمپلنت های دندانی تا چه حد میباشد؟

قیمت ایمپلنت بعلت تعداد کمپانی ها ی سازنده این قطعه در آسیا ، اروپا و امریکا دارای قیمتهای متفاوت است و در بعضی از انواع آن هزینه یک ایمپلنت کمتر از هزینه یک بریج و موارد جانبی آن می باشد و مادام العمر میباشد.

آیا ایمپلنت های دندانی نیاز به مراقبت ویژه دارند؟
                                                              
اصولا” ایمپلنت های دندانی باید از همان توجه و مراقبتی برخوردار گردند که در دندانهای طبیعی انجام می گردد .

اگرچه ایمپلنت مثل دندان دچار پوسیدگی نمی شود ولی میکروب های دهانی  می توانند تحت شرایطی به لثه اطراف ایمپلنت آسیب برسانند و اگر اقدامی صورت نگیرد حتی باعث به خطر افتادن ایمپلنت شوند .

پس توجه و مراقبتی شخصی بطور روزانه در کنار مراجعات زمانبندی شده به دکتر مربوطه جهت چکاپ ضرورت دارد .پس تا وقتی که تصمیم جدی به مسواک زدن ندارید ، برای کاشت ایمپلنت مراجعه نکنید .

جهت انجام جراحی تمام فک ایمپلنت در یک جلسه ، چندروز باید مرخصی گرفت؟

عمدتا” روز جراحی و روز بعد از آن بایستی از انجام کارهای روزمره و مشکل جلوگیری شود و شخص استراحت داشته باشد . با این حال خیلی از بیماران ما  روز بعد از جراحی را به محل کار می روند ، این یک تصمیم شخصی است ، در اختیار شما . البته در این مرکز بسیاری از کارها بدون جراحی به تشخیص دکتر انجام می گردد.

اگر ایمپلنت انجام نشود وجای دندان خالی بماند چه می شود؟

وقتی شما دندانتان را از دست می دهید ، آهسته آهسته استخوان در آن ناحیه تحلیل می رود و کم کم دندانهای مجاور تغییر مکان می دهند و تماسشان غیر عادی می گردد.

استخوان فک کم کم تیز می شود و نسج نرم روی آن ( لثه ) نازک و آسیب پذیر می شود . زبان رشد بی رویه می کند و در جای خالی قرار می گیرد . در صورت از دست دادن دندانهای بیشتری عملکرد در بدن ۴ تا ۵ برابر کاهش می یابد و شخص به سمت غذاهای غیر فیبری و نرم گرایش پیدا می کند . وقتی استخوان تحلیل می رود در این زمان حتی درمان توسط ایمپلنت های دندانی گاهی غیر ممکن و یا خیلی سخت و زمان بر می شود .

آیا هرکس می تواند همان شکل ظاهری را که از ایمپلنت انتظار دارد بدست آورد ؟

هر شخصی دارای شرایطی مخصوص به خود در زمینه  استخوان مخاطی و ظاهری می باشد ، ساختمان و ابعاد صورت و پوست  ما را در زمینه تعیین اندازه ، شکل و رنگ هدایت می کند .

 ایمپلنت درد و ناراحتی ایجاد نمی‌کند

قرار دادن ایمپلنت در علم دندان‌پزشکی جراحی محسوب می‌شود که باید در محیطی استریل انجام شود. در مقایسه با سایر جراحی‌های محیط دهان، میزان درد و ناراحتی جراحی ایمپلنت بسیار کمتر است و با رعایت دستورات دندان‌پزشک اغلب بدون ناراحتی تمام می‌شود.

امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد

دندان‌های غیرقابل‌نگهداری باید کشیده شوند و معمولا ۲ تا ۳ ماه صبر می‌کنند تا در ناحیه بدون دندان استخوان‌سازی انجام گیرد. با این حال در برخی شرایط و به صلاحدید دندان‌پزشک در صورتی که ریشه دندان دچار عفونت فعال نباشد، امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد. مزیت عمده این روش این است که برای خارج کردن دندان و قرار دادن ر به یک مرحله بی‌حسی و جراحی نیاز است و نیازی به تعویق افتادن درمان ایمپلنت نیست.

قرار دادن دندان روی ایمپلنت ممکن است کمی وقت‌گیر باشد

معمولا بعد از قرار دادن پیچ ایمپلنت با توجه به شرایط بین ۲ تا ۴ ماه (و در برخی شرایط تا ۶ ماه) باید صبر کرد تا استخوان اطراف ایمپلنت کاملا شکل بگیرد. با این حال در برخی شرایط امکان دارد که در صورت مناسب بودن استخوان فک – به‌خصوص در مورد دندان‌های قدامی که در ناحیه زیبایی هستند- همزمان با قرار دادن ایمپلنت بتوان روکش موقت یا دائم را روی آن قرار داد.

فقط بعضی از بیماران به جراحی سینوس فک نیاز دارند

افرادی که دندان‌های خلفی فک بالا را مدت‌ها پیش کشیده‌اند، سینوس‌های استخوان فک بالایشان، داخل استخوان گسترش می‌یابد. از این‌رو استخوان کافی به منظور قرار دادن ایمپلنت وجود ندارد پس قبل از قرار دادن ایمپلنت نیاز است که سینوس فک ترمیم و به طرف بالا برده شود. بعد از این جراحی می‌توان ایمپلنت را بلافاصله یا ۴ ماه بعد قرار داد.

بعضی از بیماران نباید ایمپلنت بگذارند

ایمپلنت موارد عدم تجویز محدودی دارد، بیماران مبتلا به دیابت کنترل‌نشده، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت و بیمارانی که طولانی‌مدت تحت‌درمان بیس‌فسفونات بوده‌اند، نباید ایمپلنت بگذارند. تجویز کردن یا نکردن ایمپلنت به تشخیص دندان‌پزشک بستگی دارد.

به شایعات غلط توجه نکنید

برخی مردم باورهایی دارند که اصلا توجیه علمی ندارند؛ مثلا بعد از قرار دادن ایمپلنت نباید سرما بخورید! بعد از قرار دادن ایمپلنت نباید سرتان را خم کنید! قرار دادن پیچ در فک‌ها باعث عفونت می‌شود! و… هنگام گذاشتن ایمپلنت کاملا با دندان‌پزشکتان مشورت کنید تا هرگونه شک و شبهه از بین برود.