آیا کاشت دندان برای همه مناسب است؟ 

کاندیدای ایده‌آل برای ایمپلنت دندان، باید از سلامت عمومی دهان و دندان برخوردار باشد. همچنین برای حمایت از ایمپلنت، وجود استخوان کافی در فک بیمار مورد نیاز است. بهترین کاندیداها افرادی هستند که بافت لثه آن‌ها سالم و بدون بیماری پریودنتال (بیماری لثه و بافت‌های نگهدارنده دندان) است.

هر کسی نمی‌تواند عمل کاشت دندان داشته باشد. ایمپلنت باید در استخوان فک قرار داده ‌شود تا پُست تیتانیومی و دندان جدید، محکم در جای خود نگه داشته شوند. اگر شما استخوان فک کافی در منطقه مورد نظر نداشته باشید، ممکن است ایمپلنت محکم جای نگیرد و یا ناپایدار باشد.

همچنین لازم است که شما از آن دسته افرادی باشید که به بهداشت دهان و دندان خود بسیار اهمیت می‌دهند. عمل کاشت دندان، خطرات جدی عفونت دارد که می‌تواند موجب درد و ناکارآمدی ایمپلنت دندانی شود. بنابراین ضروری است که آن منطقه را با دقت تمیز نگه دارید.

وجود بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا سرطان خون، ممکن است روند التیام پس از جراحی را مختل سازد. بیماران مبتلا به این عوارض  ممکن است کاندیدای خوبی برای کاشت دندان نباشند. مصرف دخانیات نیز می‌تواند موجب کُندی روند التیام گردد.

مزایای کاشت دندان

ایمپلنت های دندانی اغلب اولین انتخاب بوده و یک درمان استاندارد نسبت به گزینه‌های دیگر برای جبران دندان از دست رفته و یا آسیب دیده است.

• ظاهر یک دندان طبیعی را دارند. یک ایمپلنت دندانی محکم و با ثبات، دندان از دست رفته را جبران می‌کند، به طوری که مانند یک  دندان طبیعی به نظر رسیده و بین دندان‌های دیگر بخوبی جای می‌گیرد. گزینه‌های دیگر می‌تواند منجر به تخریب استخوان شده و در خوردن، لبخند زدن، صحبت کردن و دیگر فعالیت‌های روزمره اختلال ایجاد کند.
• با دوام ساخته شده‌اند. کاشت دندان یک راه حل بلند مدت است. کاشت دندان بر خلاف روش سنتی قرار دادن پل دندان، می‌تواند مادام‌العمر باشد؛ البته به شرطی که به درستی انجام شود و دندان کاشته شده همواره مورد مراقبت و رسیدگی قرار گیرد.
• فرم طبیعی صورت و لبخند شما را حفظ می‌کند. چهره بدون دندان می‌تواند در قسمت میانی، دچار افتادگی شده و به چهره شما حالت ناراحت و خسته بدهد. کاشت دندان به شما امکان می‌دهد که شکل طبیعی چهره و لبخند خود را حفظ کنید.
• از استخوان سالم حفاظت می‌کند. کاشت دندان تنها گزینه برای جبران دندان از دست رفته است که با حفظ و تحریک رشد استخوان، از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.
• سازگاری با دندان مصنوعی می‌تواند چالش برانگیز بوده و مستلزم تلاش زیادی باشد. اما در مورد کاشت دندان چنین نیست و مانند دندان‌های طبیعی عمل می‌کند.
• می‌توانید به‌راحتی صحبت کنید و غذاهای مورد علاقه خود را بخورید! شما می‌توانید کلمات روزمره را بخوبی بیان کنید و واقعاً هر چیزی  را که دوست دارید بخورید، بر خلاف دندان مصنوعی که با عدم احساس راحتی همراه است.
• از دندان‌های سالم شما حفاظت می‌کند. ایمپلنت دندان، درون استخوان فک جای می‌گیرد، (در نقطه‌ای که ریشه دندان از دست رفته قرار داشت) بدون آنکه دندان‌های سالم را تحت تأثیر قرار دهد. ایمپلنت دندان همچنین با پر کردن فضای خالی دندان از دست رفته، از جابجایی دندان‌های سالم مجاور آن جلوگیری می‌کند.

انواع کاشت دندان

• آندوستئال (درون استخوان): این شایع‌ترین نوع ایمپلنت دندان است. انواع مختلف آن شامل پیچ، استوانه یا تیغه‌ای است که با  جراحی درون استخوان فک قرار می‌گیرد. هر ایمپلنت، یک یا چند دندان مصنوعی را نگه می‌دارد. این نوع از ایمپلنت به طور کلی به عنوان یک روش جایگزین برای بیمارانی استفاده می‌شود که پل دندان و یا دندان مصنوعی گذاشته‌اند.

• ساب پریوستئال (روی استخوان): این نوع ایمپلنت در بالای فک و با فِریم یک پُست فلزی برآمده از درون لثه برای نگه داشتن دندان  مصنوعی قرار داده می‌شود. این نوع از ایمپلنت برای بیمارانی استفاده می‌شود که قادر به استعمال دندان مصنوعی معمولی نیستند و دارای حداقل ارتفاع استخوان فک هستند.

• جایگزینی یک دندان- اگر شما یک دندان از دست رفته دارید، با استفاده از ایمپلنت و یک تاج (روکش) می‌توانید آن را جایگزین کنید.
• جایگزینی چند دندان- اگر شما چند دندان‌ از دست رفته دارید، با ایمپلنتهایی به صورت پل‌ نگهدارنده می‌توانید آنها را جایگزین کنید.
• جایگزینی همه دندان‌های خود- اگر شما همه دندان‌های خود را از دست داده‌اید، با یک سری کامل ایمپلنت دندان به صورت پل نگهدارنده و یا یک سری کامل دندان مصنوعی می‌توانید آنها را جایگزین کنید.
• بزرگ کردن سینوس - کلید موفقیت یک عمل کاشت دندان، کمیّت و کیفیّت استخوانی است که درون آن ایمپلنت قرار داده می‌شود.  فک فوقانی پشت به طور معمول، یکی از سخت‌ترین مناطق برای استقرار موفقیت‌آمیز ایمپلنت های دندانی است. دلیل آن، ناکافی بودن کمیّت و کیفیّت استخوان و نزدیکی آن به سینوس است. عمل بزرگ کردن سینوس با لیفت کف سینوس و توسعه استخوان برای قرار دادن ایمپلنتهای دندانی، می‌تواند این مشکل را برطرف سازد.
• اصلاح خط ریج - ناهنجاری در فک فوقانی یا تحتانی شما می‌تواند باعث ناکافی بودن استخوانی شود که قرار است در آن ایمپلنتهای  دندان قرار گیرد. برای رفع مشکل، لثه از خط ریج بالا کشیده می‌شود تا ناهنجاری استخوان نمایان گردد. سپس آن قسمت با استخوان و یا یک جایگزین استخوان، پر شده تا ارتفاع ریج بیشتر شود. نتایج نشان داده است که اصلاح خط ریج تا حد زیادی موجب بهبود ظاهر دندان‌ها و افزایش شانس شما برای داشتن یک ایمپلنت موفق و با دوام برای سال‌های آینده می‌‌شود.

دلایل کاشت دندان

بسیاری از دلایل با اهمیت برای توجیه لزوم جایگزینی دندان های از بین رفته با ایمپلنت دندانی به شرح زیر وجود دارد:
-وجود همه دندان ها در دهان می تواند اعتماد به نفس شما را افزایش دهد. به این ترتیب شما دیگر نگران توجه دیگران به دندان های از بین رفته خود نخواهید بود.
-هنگامی که دندان ها از بین می رود، ناحیه استخوان فک که این دندان ها را نگه می دارد شروع به از بین رفتن می کند. کاشت ایمپلنت دندان به حفظ این استخوان و ظاهرر فک شما کمک می کند.
-از دست دادن دندان می تواند بر کیفیت جویدن غذا و نوع غذاهایی که شما امکان خوردن آنها را دارید، تاثیر داشته باشد. بعضی افرادی که دندان های آنها از بین رفته است رژیم غذایی ضعیف دارند و به این ترتیب ممکن است سلامت کلی آنها تحت تاثیر قرار گیرد. میوه ها و سبزیجات خام نیازمند جویدن بیشتر هستند. به همین خاطر کسانی که با جویدن مشکل دارند ممکن است از مصرف آنها خودداری کنند. سایر انتخاب ها، همچون مخلوط کردن، پوره کردن و آب گرفتن نیز همواره قابل استفاده نیستند.
-از دست دادن دندان ها می تواند وضعیت گاز گرفتن آنها را تغییر دهد. تغییر در وضعیت گاز گرفتن می تواند باعث ایجاد مشکلات خاص برای مفصل فک شود که در اصطلاح تخصصی به آن مفصل گیجگاهی یا تحتانی نیز گفته می شود.
-از دست دادن دندان ها می تواند وضعیت صحبت کردن شما را تحت تاثیر قرار دهد و به این ترتیب اعتماد به نفس شما را کاهش دهد.

ایمپلنت های دندانی

هدف اصلی معرفی ایمپلنت های دندانی به عنوان یک درمان جایگزین برای پروتز های بریج بوده و اینکه همکاران بتوانند مزایای ایمپلنت را برای بیماران تشریح کرده و در دستور کار خود قرار دهند. و دیگر هیچ دندانی بخاطر پایه بریج قرار گرفتن تراشیده نشود.
به طور کلی هر بیماری که شرایط کشیدن دندان را داشته باشد میتواند کاندید مناسبی برای کاشت ایمپلنت باشد.
و از نظر قانونی دندانپزشک عمومی یا متخصص میتواند کاشت ایمپلنت دندان را در شرایط مطب انجام دهد. البته گرافت های وسیع استخوانی باید در بیمارستان توسط متخصص جراح فک و صورت انجام شود و جراحی سینوس لیفت باز باید توسط جراح فک و صورت در مطب یا بیمارستان انجام پذیرد.

زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی

فک پایین سه ماه
فک بالا پنج ماه
این یک قانون کلی است که می تواند در شرایط مختلف متفاوت باشد مثلا اگر در فک بالا لیفت سینوس انجام شده باشد بهتر است یک ماه بیشتر فرصت داده شود تا استخوان جدید به تراکم بیشتری برسد.
از دیگر مواردی که ممکن است نیاز به مدت زمان بیشتری باشد انواع گرافت استخوانی و یا اسپیلیت کردن استخوان است.
همچنین در شرایطی که استخوان تراکم کمتری داشته باشد باید زمان بیشتری لحاظ شود تا تراکم استخوان به حد مطلوب برسد و در شرایط ایده آل استخوانی میتوان از مدت انتظار کم کرد این وقتی است که طول و عرض ایمپلنت دندانی کاشته شده ایده آل برای دندان جایگزین باشد. و این ایمپلنت دندانی باید با نیروی بالاتر از ۳۵ نیوتن کاشته شده باشد

میزان موفقیت درمان ایمپلنت چقدر است؟

در صورت رعایت اصول جراحی و پس از آنبطور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت ۹۵%-۹۸% گزارش شده است.عواملی همچون بهداشت ضعیف ,مصرف زیاد سیگار,بیماریهای سیستمیک کنترل نشده می تواند میزان موفقیت ایمپلنت را کمتر کند.

هزینه درمان ایمپلنت :

هزینه های درمان بستگی به نوع ایمپلنت های دندانی متغیر است اما حتی الامکان بهتر است از سیستم های شناخته شده و مورد تایید سازمان های معتبر دندانپزشکی استفاده شود . سیستم های ارزان وغیر استاندارد صدمات غیر قابل جبرانی را به بار خواهند آورد ولی ایمپلنت های استاندارد طول عمر نامحدودی دارند . شایان ذکر است هزینه درمان با توجه به تجهیزات و مواد بهره گیری از تکنیک های جدیدنسبت به انواع دیگر پروتز بالا نیست به گونه ای که هزینه یک واحد ایمپلنت دندانی تقریبا برابر یک بریچ سه واحدی ایده آل است .

ایمپلنت دندان بهترین را جایگزین دندان از دست رفته

وقتی دندان به هر دلیلی از دست می رود بهترین راه جایگزینی آن دندان ایمپلنت است. البته همه میدانیم که بهتر است تا جایی که امکان دارد دندان را حفظ کنیم زیرا هیچ وقت دندان خود انسان که خداوند به ما داده را نمیشود مثل خودش جایگزین کرد ولی زمانی که دیگر هیچ امیدی به حفظ دندان پوسیده و یا کاملا چرکی نیست بهتر است آن راا خارج کنیم چون می تواند به یک کانون تجمع باکتری و عفونت در دهان تبدیل شود که سبب آسیب دیدن سایر دندانها، بافتهای دهان، و حتی آسیب به کل سیستم بدن شود. ایمپلنت دندان از دو قسمت تشکیل شده، یک قسمت فیکسچر است که ما آن را به نام ایمپلنت می شناسیم و داخل استخوان فک کار گذاشته می شود و شبیه پیچ است و قسمت دیگر اباتمنت و  روکش میباشد که احتیاج به قالب گیری از ایمپلنت دارد و بعد از ۲ تا ۳۳ ماه بعد از قرار دادن فیکسچر انجام میشود. فیکسچر از جنس تیتانیوم یا آلیاژهای مشابه و کاملا با استخوان انسان هماهنگ است.

بعد از مدتی که ناحیه کاشت فیکسچر ترمیم شد (حدود دو تا سه ماه)، قسمت دوم ایمپلنت دندان که روکش می باشد کار گذاشته می شود. شرایط کار گذاشتن فیکسچر یعنی همان پیچ بسیار مهم است. جنس ایمپلنت و کشور سازنده آن مهم است ولی مهمترین قضیه تیم درمانی و مراحل درمان طراحی شده برای بیمار و آمادگی خود بیمار از نظر جسمانی و کنترل بیمارهای احتمالی همچون دیابت است که می تواند در روند کاشت ایمپلنت دندان اثر بگذارد. عامل مهم دیگر شرایط داخل دهان است. اگر در دهان عفونت و باکتری و بیماری های لثه و پوسیدگی دندان بسیار گسترده موجود باشد امکان عدم موفقیت درمان ایمپلنت دندان بیشتر است. پس ابتدا باید شرایط دهان ایجاد شود و سپس درصد موفقیت ایمپلنت دندان ۹۸ یا ۹۹۹ درصد خواهد بود. 

پس از کار گذاشتن ایمپلنت دندان نیز رعایت بهداشت دندان همچون دندانهای عادی بسیار مهم است. ایمپلنت و لثه اطراف آن هم مثل سایر دندانها در صورت عدم رعایت بهداشت دچار مشکل خواهد شد. مراجعه مستمر یعنی هر سه ماه در سال اول برای چک و تمیز شدن ناحیه ایمپلنت دندانی بسیار حائز اهمیت است و پس از آن به صلاح دیدد دندانپزشک هر شش ماه ممکن است نیاز به چک و جرمگیری باشد.لازم به ذکر است که ایمپلنت دندانی مثل دندان،پوسیده نمیشود و طول عمر بالایی دارد ولی تمیز نگاه داشتن آن امری ضروری ایست زیرا باعث آلودگی و جرم برای دندانهای مجاور نگردد . در روش جدید که ما در مطب استفاده میکنیم نیازی به برش لثه نیست، بلکه از یک گاید که توسط کامپیوتر طراحی شده استفاده می شود. در این روش برخلاف روش های مرسوم قدیمی از داخل دهان بیمار (فک بالا و فک پایین) اسکن گرفته می شود، اسکن به صورت یک فایل با اسکن سی وی سی تی هماهنگ می شود و کل دهان بیمار را با کل مختصات استخوانی اش روی نرم افزار و قبل از قرار دادن ایمپلنت ها آماده میکنیم. کلیهه کارهایی که باید انجام شود مثل تعیین زاویه مناسب ایمپلنت، نوع روکش، و تطابق آن با سایر دندانهای فرد توسط نرم افزار ایمپلنت طراحی می شود و به صورت یک فایل به یک دستگاه پرینتر سه بعدی منتقل می شود، و از روی این اطلاعات یک اسپلینت ساخته می شود.

هنگام کار گذاشتن ایمپلنت دندان در دهان بیمار، ابتدا اسپلینت ساخته شده داخل دهان بیمار قرار داده می شود، و از طریق حفره روی اسپلینت و با استفاده از دستورالعملی که برای هر ایمپلنت دندان ارسال شده، با زاویه درست و مناسب و طول دقیق محاسبه شده (هیچ تغییری نمی توان در زاویه و طول محاسبه شده توسط نرم افزار کامپوتری مربوطه داد) استخوان فک و لثه را پانچ می کنیم و ایمپلنت دندان مربوطه را در مدتی بسیار کوتاه (تقریبا ۱۵ دقیقه) بدون ایجاد برش در لثه کار می گذاریم و همزمان روکش موقت ساخته شده را نیز روی ایمپلنت دندان کار می گذاریم.  پس از دو الی سه ماه این  روکش  موقت با روکش اصلی جایگزین می شود.دندانپزشکان همیشه سعی دارند که تمامی ایمپلنت دندان ها به روش پانچ و بدون جراحی انجام شود .

معمولا جراحی ایمپلنت دندان عوارض بسیار خفیف موقتی دارد که ممکن است بین یک  تا چند روز طول بکشد. این عوارض عبارتند از: 

لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت دندان که عموما پس از یک هفته تا یک ماه به حالت اولیه خود بازخواهد گشت. 

 درد خفیف که معمولا پس از انجام هر نوع جراحی امری حتمی است و بسته به سختی جراحی و میزان تحمل فرد شدت یا ضعف دارد و با استفاده از مسکن های تجویز شده توسط جراح دندانپزشک قابل کنترل است. معمولا درد فقط سه یا چهار روز اول بعد از کاشت دندان وجود دارد که در خصوص ایمپلنتهای پانچ از آنجا که لثه چندان باز نمی شودد  درد  هم بسیار کم میباشد 

  ممکن است هیچ نیازی به مسکن نباشد.در صورتی که بیمار از دندانپزشک و یا ارتودنس دیگری به ما معرفی شده باشد با تصمیم گیری بین بیمار ، متخصص دیگر و تیم دندانپزشکی ما پروسه قرار دادن ایمپلنت دندان انجام میشود. بتابر این دندانپزشک در فرمانیه ممکن است با مشورت ارتودنس و پس از ترمیم دندان ها  توسط دندانپزشک عمومی خود بیمار ،کاشت ایمپلنت دندان را انجام دهد.  

بعضی زمانها ارتودنسی زیبایی و کاشت ایمپلنت دندان ممکن است با هم تداخل کنند که البته ارتودنسی زیبایی ارجعیت دارد. 

 عوارض ایمپلنت موقتی :  پس از کار گذاشتن ایمپلنت در بعضی بیماران احتمال تورم، بی حسی لب، و درصورت پیوند استخوان کبودی وجود دارد که تا یک هفته پس از جراحی  کاملا از بین می رود.

پس نتیجه میگیریم که ایمپلنت های دندانی راه‌حل قطعی دندان‌های ازدست‌رفته است.بااینکه روش‌های دیگری هم برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌ رفته وجود دارد،ایمپلنت های دندانی مزایای زیادی را نسبت به آن‌ها دارند اگر چه نباید از عوارض ایمپلنت نیز غافل بود. ایمپلنت دندان از تحلیل استخوان در ناحیه دندان‌های کشیده شده جلوگیری می‌کند و می‌تواند در تمام طول عمر باقی بماند و همانند دندان‌های طبیعی فشار را به‌طور مستقیم به استخوان منتقل می‌کند.ایمپلنت دندان باعث سایش اضافی بر رویی  دندان‌های مجاور نمی‌شود.همچنین در برخی بیماران بهبود در سلامت عمومی دهانشان دیده‌شده و می‌توانند غذاهای سخت مانند آجیل و میوه‌ها را بخورند.

 ایمپلنت دندان چیست ؟

ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن ایمپلنت دندان توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت دندان جوش می خورد. فرآیند جوش خوردن معمولا 3 تا 4 ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد. 

از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 18 سالگی امکان پذیر است. 

آیا تمام افراد می توانند تحت درمان ایمپلنت دندانی استفاده کنند؟

 تمام افرادی که دچار بی دندانی شده اند می توانند ایمپلنت های دندانی را جایگزین دندان از دست رفته خود کنند.
 

آیا ایمپلنت های دندانی انواع مختلفی دارند؟
همانطور که استخوان بندی و ارتباط فکین در افراد مختلف متفاوت است، ایمپلنت های دندانی نیز از لحاظ اندازه و سایز و شکل ظاهری متفاوتند. اینکه چه ایمپلنتی برای چه کسی مناسب است بسته به نظر پزشک معالج دارد. دندانپزشکان با ملاحظه رادیوگرافی و معاینه بیمار بهترین طرح درمان را پیشنهاد می دهند.
 

کاشت ایمپلنت دندانی چقدر زمان می برد؟
 به این خاطر که کاشت دندان معمولا جراحی دندان گفته می شود، اکثرا این فکر ایجاد می شود که عمل سنگین و طولانی پیش رو خواهد بود در صورتیکه
معمولا این درمان بین نیم ساعت تا یک ساعت زمان می برد. مگر زمانیکه به درمانهای تکمیلی مثل گرفت و سینوس لیفت نیاز باشد، که ممکن است تا 2 ساعت هم درمان به طول بیانجامد.
 

چقدر زمان لازم است تا ایمپلنت دندانی کاملا جایگزین دندان از دست رفته شود؟ ( طول درمان ایمپلنت )
 معمولا بین 3 تا 6 ماه  بسته به اینکه کاشت دندان در فک بالا انجام شده باشد یا پایین، زمان لازم است که استئو اینتگریشن کامل شود و ایمپلنتکاملا به فک جوش بخورد و بعد از آن پروتز روی دندان قرار خواهد گرفت و ایمپلنت دندانی کاملا جایگزین دندان از دست رفته خواهد شد.
 

آیا درمان ایمپلنت دندان همیشه موفقیت آمیز خواهد بود؟
 گفته می شود فک پایین برای کاشت دندان  همواره با موفقیت بیشتری همراه  است. این موفقیت ٪98 تا 100 ٪ تخمین زده شده است اما میزان این موفقیت در ایمپلنت فک پایین کمی کمتر خواهد بود و تقریبا 90٪ تا ٪95 پیش بینی می شود.
 

آیا درمان ایمپلنت دندان درد دارد؟
جالب است بدانید که بر خلاف تصور عموم بیمار در حین کاشت دندان هیچ دردی احساس نخواهد کرد البته پس از جراحی بسته به شرایط فیزیولوژیک بیمار واکنشها متفاوت است که بیمار حتما تحت داروتراپی قرار خواهد گرفت و درد به حداقل خواهد رسید.
 

ایمپلنت دندان چقدر دوام دارد ؟ ( طول عمر ایمپلنت )
مطالعات و بررسیها بر روی کسانی که سابقه کاشت دندان داشتند، نشان میدهد که در صورتیکه درمان تخصصی زیر نظر پزشک معتمد و با تجربه انجام شود و فرد هم از ایمپلنت دندان همچون دندان دائمی مراقبت کند به این معنا که بهداشت دهان و دندان و معاینات دندانپزشکی را جدی بگیرد، و سلامت عمومی خوبی داشته باشد، ایمپلنت دندان عمر نا محدودی دارد و تا پایان عمر در دهان فرد باقی خواهد ماند.
 

نگهداری از ایمپلنت دندانی چگونه است؟
ایمپلنت دندانی همچون دندان طبیعی نیاز به نگهداری و مراقبت دارد و به همین خاطر استفاده از مسواک و نخ دندان و دهانشویه به افراد توصیه می شود.

چه کسانی مجاز به استفاده از ایمپلنت دندانی نیستند؟
- بیماران روانی
- هموفیلی
- مبتلایان به ضعف سیستم ایمنی بدن
- افراد تحت شیمی درمانی و رادیوتراپی
- کسانی که به تازگی سابقه سکته داشته اند.
- مصرف کنندگان دخانیات و مشروبات الکی

مروری گذرا بر دندانپزشکی کاشت دندان

مروری گذرا بر دندانپزشکی کاشت دندان

از دیدگاه اصطلاح شناسی واژه Implant از دو جزء IM به معنای درون و Implant به معنای کاشتن و کار گذاشتن است  . در تعریف عمومی ایمپلنت دندانی ، وسیله ای است که از مخاط دهان عبور کرده و در استخوان مربوط در دهان قرار می کیرد .ایمپلنت ، دارای قابلیت تطابق و سازندگی همانند دندان طبیعی بوده و حتی جهت حمایت از سایرر پروتزهای ثابت و متحرک مورد استفاده قرار میگیرد .

امروزه ایمپلنت دندانی برای این به کار می رود که همانند یک دندان طیعی زیبا و کاراست و دوامی برابر با دندان طیعی دارد . شایان ذکر است که در بسیاری از بیماران ، بی  دندان به علت اثراتی که بر عملکرد دهانی و شرایط روحی و روانی بیمار می گذارد نوعی معلولیت محسوب می شود . مطالعات دراز مدت نشان داده میزان موفقیت عملکرد ایمپلنت دندانی در فک پایین 95% ودر فک بالا 933% است .

• ایمپلنت دندانی از چه جنسی است و چگونه کار گذاشته می شود ؟

ایمپلنت های دندانی که به فرم پیچ می شود از جنس تیتانیوم بوده و داخل استخان فک قرار داده می شوند ، سپس این پیچ به استخوان جوش می خورد . در ترمیم دندان های از دست رفته بیشتر از ایمپلنت های به شکل ریشه دندان Roof form implant استفاده می شود . این نوع ایمپلنت ها سابقه تاریخی طولانی دارند و از 40000 سال قبل در چین و 2000 سال قبل در مصر و 15000 سال قبل در تمدن اینکاها از طلا به شکل ریشه دندان استفاده می شوده است . 

• مزایا و کاربرد ایمپلنت دندانی چیست ؟

با به کار گیر ایمپلنت دندانی از تحلیل استخوان در یک ناحیه بی دندان جلوگیری خواهد شد . مناسب ترین و آرمانی ترین شرایط استفاده از ایپلنت ، وجود استخوان فک به اندازه کافی کیفیت مناسب است . در شرایط کمبود استخوان در هر دو فک بیمار با استفادهبا استفاده از مواد پیوندی واستخوان ساز وتکنیک های جدید امکان به کارگیری ایمپلنت های دندانی فراهم می شود . 

• طول عمرهای ایمپلنت دندانی چقدر است ؟

با پیشرفت هایی که دندانپزشکی نوین داشته انتظار می رود بیشتر ایمپلنت ها عمر نا محدودی داشته باشند البته طول عمر یک درمان ایمپلنت بستگی به عوامل متعددی دارد که بهداشت ونحوه نگهداری توسط بیمار ، قطر و طول ایمپلنت دندان ، توزیع صحیح نیروها روی ایمپلنت موثرند .

• برای چه کسانی نمی توان ایمپلنت دندان گذاشت ؟

در مواردی که بدن توانایی ترمیم و التیام را نداشته باشد ( مانند دیابت کنترل نشده ) امکان استفاده از ایمپلنت دندان نیست . البته در صورتی که دیابت فرد تحت کنترل پزشک قرار گیرد درمان موفقیت آمیز خواهد بود . در افرادی که برای درمان سرطان ها ، شیمی درمانی می شوند پس از پایان درمان های مذکور امکان گذاشتن ایمپلنت دندان وجود دارد .

• چه کسی عمل ایمپلنت دندان را انجام می دهد ؟

کاشت دندان از عمال تکنیکی و علمی دندانپزشکی است و تکنیک های آن در سطح بالایی قرار دارد . هیچ دندانپزشکی نه مایل است و نه قادر استکه تمام اعمال دندانپزشکی نوین را انجام دهد . همواره تیمی از متخصصین می توانند ایمپلنت دندان را در دهان شما جای دهند . این تیم شامل جراح دهان یا متخصص لثه ، متخصص پروتز ، متخصص ترمیمی یا دندانپزشکی است که آموزش دانش ایمپلنت دندان را در سطح عالی آموخته باشند . عموما یک تیم حرفه ای برای درمان ارجحیت دارد زیرا همه ی اعضا پیش از درمان ، بیمار را معاینه کرده و برای درمان ، تشخیص و درمان علمی را ارائه می کنند . 

• نگهداری ایمپلنت دندان چگونه است ؟

رعایت بهداشت مطلوب بسیار حائز اهمیت است بنابر این باید استفاده از نخ های مخصوص ، برسهای مخصوص و مسواک های واتر پیک بادقت اطراف پایه های ایمپلنت دندان تمیز می شود که این کار توسط متخصصین آموزش داده می شود . 

قیمت ایمپلنت :

هزینه های درمان بستگی به نوع ایمپلنت های دندانی متغیر است اما حتی الامکان بهتر است از سیستم های شناخته شده و مورد تایید سازمان های معتبر دندانپزشکی استفاده شود . سیستم های ارزان وغیر استاندارد صدمات غیر قابل جبرانی را به بار خواهند آورد ولی ایمپلنت های استاندارد طول عمر نامحدودی دارند . شایان ذکر است هزینه درمان با توجه به تجهیزات و مواد بهره گیری از تکنیک های جدیدنسبت به انواع دیگر پروتز بالا نیست به گونه ای که هزینه یک واحد ایمپلنت دندان تقریبا برابر یک بریچ سه واحدی ایده آل است . 

آخرین دست آورد های کاشت دندان در سال 2008 چیست ؟

با استفاده از روش overdenture بیماران محترم با حداقل زمان احساس واقعی دندان طبیعی را احساس خواهد کرد .

روش جدید  immediate implantation ( کاشت سریع ) که ایمپلنت دندان درست پس از کشیدن دندان جای گذاری شود .

در صورتی که ضخامت استخوان و سلامتی استخوان ایده آل باشد در حداقل زمان بیماران صاحب دندان های طبیعی و زیبا و کار آمد خواهد شد . امروز با بهره گیری از جدیدترین وسایل تشخیص از جمله تومو گرافی کامپیوتری و سه بعدی و ساخت مدل راهنما کیفیت – کمیت استخوان و تعیین موفقیت درمان ایمپلنت وتعیین زاویه قرار گیری ایمپلنت دندان به راحتی برای تیم کاشت دندان میسر است .

بالاخره :

بنابر این با بهره گیری از روشهای جدید وتکنولوژی روز دنیا دانش ایمپلنت دندان آن چنان گسترش یافته که بیماران نگرانی های قبلی خود را نسبت به نتیجه درمان ، موفقیت درمان ویا درد و تروماهای ناشی از اشت دندان برای همیشه فراموش خواهند کرد . در آخر همه باید بدانیم کاشت ایمپلنت دندان توسط متخصص کار آمد سهل تر از آن تصوری است که در ذهن داریم.

 

ایمپلنت‌های دندان

ایمپلنت‌های دندانی 

ایمپلنت دندان روشی موثر برای جایگزینی دندان از دست رفته است. هنگامی که دندان در اثر بیماری یا تصادف از دست می‌رود، کاشت دندان راهکار مناسبی خواهد بود. اگر با مشکلات زیر روبرو هستید، کاشت دندان را به شما توصیه می‌کنیم:

• اگر به دلیل نداشتن دندان لبخندتان را پنهان می‌کنید و فرومی‌خورید، حتماً کاشت دندان را امتحان کنید.
• اگر دندان مصنوعی دارید و از آن راضی نیستید برای کاشت دندان به ما مراجعه کنید.
• اگر دندان‌های مصنوعی متحرک ناراحت‌تان می‌کند، چرا با ایمپلنت دندان های ثابت نداشته باشید؟
• اگر می‌خواهید بقیه دندان‌های خود را حفظ کنید، ایمپلنت صدمه‌ای به دیگر دندان‌ها نمی‌زند.

بسیاری ایمپلنت را جایگزین یک یا چند دندان می‌کنند یا ایمپلنت را به جای یک دست دندان مصنوعی انتخاب می‌کنند. برای کاشت دندان میله‌ای در استخوان فک بالا یا پایین قرار داده می‌شود که جایگزین ریشه‌ی یک یا چند دندان از دست رفته می‌شود.

ایمپلنت های دندانی از تیتانیوم (فلز سبک محکم) و مواد دیگری ساخته می‌شود که کاملاً زیست سازگار هستند و حساسیت ایجاد نمی‌کنند. در کشور ما سالانه بیش از 5 میلیون ایمپلنت جایگزین دندان‌های از دست رفته می‌شود.

مزایای ایمپلنت دندان

• ایمپلنت ها پایه و نگهدارنده مناسب و مستحکمی برای دندان‌های ساخته دست بشر محسوب می‌شوند. دندان مصنوعی، پل دندانی یا تک دندان متصل شده به ایمپلنت ها نمی‌لغزد و جابجا نمی‌شود که خود مزیت بسیار مهمی هنگام خوردن و صحبت کردن به شمار می‌آید.
• این پایه مستحکم بسیار طبیعی‌تر از دندان مصنوعی یا پل‌های دندانی است و ترکیب این دو با یکدیگر نتیجه بهتری را به دست می‌دهد.
• برخی معتقداند دندان‌ مصنوعی با پایه ایمپلنت راحت‌تر از دندان‌ مصنوعی بدون ایمپلنت است.
• ایمپلنت دندان در صورت از دست دادن دندان مانع از منقبض شدن استخوان فک می‌شود.
• کاشت دندان سرمایه‌گذاری مناسبی است، چون ایمپلنت دندان با مراقبت مناسب مادام‌العمر خواهد بود.

ایمپلنتهای یک دندانی

ایمپلنت تک دندانی جایگزین ریشه‌های دندان از دست رفته می‌شود. این ایمپلنت یونیت مجزایی است که به دندان کناری آسیب نمی‌زند.

اگر یک یا چند دندان را از دست داده‌اید، دلایل بسیاری برای جایگزین کردن آن(ها) وجود دارد:

• به احتمال زیاد جای خالی دندان(ها) باعث می‌شود که هنگام لبخند زدن محتاط‌تر عمل کنید.
• نداشتن دندان بر روی شیوه صحبت کردن‌تان اثر می‌گذارد و از شیوایی آن می‌کاهد.
• از دست دادن دندان آسیاب جویدن را سخت می‌کند.
• هنگامی که دندان از دست رفته با ایمپلنت دندانی جایگزین نشود، دندان‌های اطراف آن حرکت می‌کند.
• تحلیل استخوان در اطراف دندان از دست رفته شروع می‌شود. بقیه دندان‌ها در اثر تحلیل استخوان به تدریج شل و لق می‌شوند.
• تحلیل استخوان و نداشتن دندان باعث افتادگی صورت می‌شود و چهره را پیرتر نشان می‌دهد.

دندان مصنوعی و پل دندانی با پایه ایمپلنت 

چنانچه چند دندان از دست رفته باشد، می‌توان از ایمپلنت به عنوان پایه پل دندانی استفاده کرد. پل با پایه ایمپلنت جایگزین دندان‌های طبیعی از دست رفته و بعضی ریشه‌های دندان می‌شود. این نوع  پل دندانی برخلاف گونه‌های قدیمی به حمایت دندان‌های کناری نیازی ندارد.

اگر بیمار هیچ دندانی نداشته باشد، دندان مصنوعی با پایه ایمپلنت جایگزین دندان‌های از دست رفته و بعضی ریشه‌های دندان می‌شود. از آنجایی که ایمپلنت به استخوان فک جوش می‌خورد، این نوع دندان مصنوعی معمولاً راحت و پایدار است و جویدن و گاز زدن را برای بیمار راحت‌تر می‌سازد.

دندان مصنوعی با پایه ایمپلنت

عمل کاشت دندان

ایمپلنت‌های بسیاری در دسترس است و درمان گاهی تنها یک روز و گاهی چندین ماه زمان می‌برد. دندانپزشک و بیمار بهترین نوع ایمپلنت را با همفکری یکدیگر انتخاب می‌کنند.

کاشت دندان معمولاً دارای سه مرحله به شرح زیر است:

جایگذاری ایمپلنت

دندانپزشک به دقت محل قرارگیری ایمپلنت دندانی را با استفاده از رادیوگرافی یا دیگر روش‌های تصویربرداری تعیین می‌کند، سپس ایمپلنت را طی عمل جراحی در استخوان فک وارد می‌کند. ورم و یا درد پس از جراحی طبیعی است. دندانپزشک دارو برای تسکین ناراحتی تجویز می‌کند و از بیمار می‌خواهد در مدت التیام یافتن غذاهای نرم میل کند.

فرایند التیام

آنچه باعث استحکام ایمپلنت دندانی می‌شود، این است که استخوان فک اطراف ایمپلنت رشد می‌کند و آن را در جای خود ثابت نگه می‌دارد. این فرایند جوش خوردن ایمپلنت به استخوان (اسئواینتگریشن) زمان‌بر است و گاهی چند ماه طول می‌کشد تا ایمپلنت دندانی کاملاً با استخوان یکی شود. پس از این مدت جایگزینی دائمی دندان(ها) انجام می‌شود. جایگزینی ایمپلنت دندانی و دندان موقت در بسیاری موارد در یک جلسه به اتمام می‌رسد.

قرار دادن پروتز

دندانپزشک برای ایمپلنت دندان تک دندانی روکشی را پس از قالب‌گیری تهیه می‌کند که دقیقاً شبیه به دیگر دندان‌ها است. دندان مصنوعی و پل‌های دندانی با پایه ایمپلنت نیز مشابه دندان‌های طبیعی و پس از قالب‌گیری ساخته می‌شود. دندان جایگزین به میله‌های ایمپلنت دندان متصل می‌شود.

ساخت روکش یا دندان جایگزین معمولاً وقت‌گیر است، دندانپزشک در این بین دندان مصنوعی، پل یا روکش موقت در اختیار بیمار قرار می‌دهد تا تکلم و خوردن تا زمان آماده شدن دندان‌های جایگزین دائمی با مشکل مواجه نشود.

افراد مناسب برای ایمپلنت دندان 

اگر سلامت عمومی مناسبی دارید و فک پروتز را نگه می‌دارد، ایمپلنت درمان مناسبی خواهد بود. وضعیت سلامت مهم‌تر از سن است.

بااین حال همه نمی‌توانند از ایمپلنت دندان استفاده کنند. بیماران باید پیش از جراحی ایمپلنت از سلامت عمومی خود اطمینان حاصل کنند. استخوان فک نیز باید به حد کافی برای نگه داشتن ایمپلنت دندان وجود داشته باشد یا دست‌کم جراحی تقویت استخوان امکان‌پذیر باشد. استخوان را می‌توان با پیوند استخوان یا جراحی سینوس لیفت تقویت کرد.

بیماری‌های مزمنی مانند دیابت و لوسمی التیام بعد از جراحی را آهسته می‌کند. ایمپلنت دندان درمان مناسبی برای بیماران مبتلا به این عارضه‌ها نیست. استعمال دخانیات نیز روند التیام را به تاخیر می‌اندازد.

اگر دندانپزشک با کاشت دندان موافقت کند، رعایت بهداشت دهان و دندان برای موفقیت‌آمیز بودن کاشت دندان ضروی خواهد بود. اطراف ایمپلنت باید کاملاً تمیز نگه داشته شود، در غیر این صورت احتمال بروز بیماری لثه وجود خوهد داشت که به نوبه خود به ضعف استخوان و بافت‌های ضروری برای نگه داشتن ایمپلنت دندان می‌انجامد.

نکات مهم در ارتباط با ایمپلنت دندان 

کاشت دندان نسبت به دیگر روش‌های جایگزینی دندان به وقت و هزینه بیشتر نیاز دارد، اما به دلیل دائمی بودن سرمایه‌گذاری ارزشمندی به شمار می‌رود.

مراجعه منظم به دندانپزشک رمز موفقیت بلندمدت ایمپلنت دندان است. دندانپزشک برنامه‌ای را برای حفظ ایمپلنت و سالم نگه داشتن دندان‌های طبیعی تهیه می‌کند.

دندانپزشک برنامه مراقبت در منزل را متناسب با نیازهای بیمار در اختیارش قرار می‌دهد که دو بار مسواک زدن در روز و یک بار نخ دندان کشیدن را شامل می‌شود. همچنین استفاده از دهانشویه یا مسواک مخصوص برای جلوگیری از پوسیدگی دندان و بیماری لثه توصیه می‌شود.

دندانپزشک مناسب بودن کاشت دندان را تعیین می‌کند. ایمپلنت‌های دندان با مراقبت مناسب و رعایت بهداشت دهان و دندان لبخندی مادام‌العمر را تضمین خواهد کرد.

سوالات متداول در زمینه کاشت دندان 

آنچه باید پیش از ایمپلنت دندان بدانید

دندانپزشک معالج به طور کامل جراحی کاشت دندان را از ابتدا تا به انتها توضیح می‌دهد و مراقبت‌های پس از عمل را آموزش می‌دهد. رضایت‌نامه کتبی در اختیار بیمار قرار داده می‌شود تا پیش از جراحی آن را امضا کند.

آیا کاشت دندان دردناک است؟

اکثر بیماران ناراحتی ملایمی را روز نخست پس از جراحی ایمپلنت دندان تجربه می‌کنند و بخشی از این درد تا روز دوم هم دوام دارد. اما این ناراحتی در مقایسه با درد کشیدن دندان کمتر است.

کل عمل کاشت دندان به عنوان پایه دندان مصنوعی چقدر طول می‌کشد؟

کل عمل از ابتدا تا به انتها چند ماه، معمولاً سه یا چهار ماه، زمان می‌برد.

برای نگه داشتن دندان مصنوعی به دو ایمپلنت دندان نیاز است یا چهار عدد؟

این که تعداد ایمپلنت دندان های لازم برای نگه داشتن دندان مصنوعی دو عدد باشد یا چهار عدد به تصمیم خود بیمار بستگی دارد. دندانپزشک و بیمار پیش از تصمیم‌گیری به نکات خاصی توجه می‌کنند.

درباره ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت دندان (که به عنوان فیکسچر نیز شناخته میشود) یک جایگزین به جای ریشه دندان است که در استخوان فک قرار  میگیرد تا پروتز دندان (مثل تاج، بریج، دندان مصنوعی، اوردنچر) را نگه دارد یا به عنوان تکیه گاه ارتودنسی عمل کند.

مبنای ایمپلنت دندانی مدرن فرایند بیولوژیکی به نام استئواینتگریشن (یکپارچگی استخوان) می باشد که در آن موادی  مانند تیتانیوم با استخوان آمیخته و یکپارچه میشوند. ابتدا فیکسچر (پایه) ایمپلنت کاشت میشود تا طی فرایند یکپارچگی استخوان به استخوان فک متصل شود، سپس پروتز دندانی بر روی آن سوار میشود. مدت زمانی برای التیام وو جوش خوردن لازم است و پس از سپری شدن این مدت، پروتز به ایمپلنت متصل میشود (و یا اباتمنت متصل شده و بر روی آن پروتز قرار میگیرد).

موفقیت یا عدم موفقیت درمان ایمپلنت بستگی به سلامت فردی که آن را دریافت میکند، داروهایی که بر یکپارچگی استخوان تاثیر میگذارند و سلامت بافت های مختلف دهان دارد. مقدار تنشی که به ایمپلنت و فیکسچر در حین عملکرد طبیعی دهان وارد میشود نیز ارزیابی میشود. برنامه ریزی برای جایگاه ایمپلنت و تعداد ایمپلنت ها کلید موفقیت بلند مدت درمان است چرا که نیروهایی بیومکانیکی که در حین جویدن اعمال میشود حائز اهمیت است.

جایگاه ایمپلنت به واسط موقعیت و زاویه دندانهای مجاور، شبیه سازی آزمایشگاهی و یا با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با شبیه سازی CAD/CAM و راهنمای جراحی به نام استنت تعیین میشود. شرایط لازم برای موفقیت بلند مدت ایمپلنت دندان سلامت استخوان و لثه هاست. از آنجایی که استخوان و لثه پس از خارج شدن دندان طبیعی از دهان میتوانند دچار اتروفی شوند، گاهی ممکن است اقداماتی مانند لیفت سینوس یا پیوند لثه پیش از کاشت ایمپلنت دندان برای بازسازی استخوان و لثه لازم باشد.

پروتز نهایی هم میتواند ثابت باشد به صورتی که فرد نمیتواند آن را از دهان در بیاورد، و یا متحرک و قابل در آوردن باشد به صورتی که فرد خود میتواند پروتز را خارج کند. در هر صورت یک اباتمنت به فیکسچر ایمپلنت دندان متصل میشود. در شرایطی که پروتز ثابت باشد، تاج، بریج یا دندان مصنوعی با پیچ و یا چسب دندان (سمان) به اباتمنت متصل میشود در شرایطی که پروتز متحرک باشد یک رابط در پروتز قرار دارد که دو قطعه را به یکدیگر متصل میکند.

خطرات و عوارض مربوط به درمان ایمپلنت دندان به سه دسته تقسیم میشوند: خطرات و عوارضی که در حین جراحی اتفاق می افتند (مانند خونریزی زیاد یا آسیب به عصب)، خطرات و عوارضی که در شش ماهه اول پس از درمان ایجاد میشوند (مانند عفونت و عدم موفقیت یکپارچگی استخوان) و مسائلی که در بلند مدت رخ میدهند (مانند پری ایمپلنتیت و شکست مکانیکی ایمپلنت دندان). در شرایطی که بافتها سالم باشند، نرخ موفقیت ایمپلنتی که به خوبی با استخوان آمیخته شده و بار بیو مکانیکی مناسبی به آن وارد میشود 93 تا 98 درصد است. 10 تا 15 سال طول عمر دندان پروتزی تخمین زده میشود.

کاربردهای پزشکی ایمپلنت دندان

کاربرد اصلی ایمپلنت دندان پشتیبانی از پروتز دندان است. ایمپلنت های مدرن دندان از فرایند یکپارچگی استخوان بهره میگیرند. یکپارچگی استخوان فرایند بیولوژیکی است که در آن استخوان محکم به سطح مواد ویژه ای مانند تیتانیوم و برخی انواع سرامیک جوش میخورد. یکپارچگی ایمپلنت دندانی و استخوان باعث میشود سالهای سال ایمپلنت بارر  فیزیکی را به خوبی تحمل کند بدون این که اشکالی برای آن ایجاد شود.

برای جایگزینی یک دندان از دست رفته، ابتدا اباتمنت با پیچ اباتمنت به ایمپلنت دندانی متصل میشود. سپس یک تاج (کراون) با چسب (سیمان) دندان، پیچ و یا جوش دادن (به عنوان اباتمنت پیش ساخته) به اباتمنت متصل میشود.

ایمپلنت دندانی برای نگه داشتن چند پروتز دندانی ( به شکل بریج ثابت یا دندان مصنوعی متحرک) نیز به همین روش استفاده میشود.

بریج (یا دندان مصنوعی ثابت) بر پایه ایمپلنت دندانی به گروهی از دندان های مصنوعی گفته میشود که به ایمپلنت تکیه دارند و ثابت شده اند به این معنی که بیمار خود نمیتواند آن را در بیاورد. معمولا بریج به بیش از یک ایمپلنت دندانی متصل میشود و ممکن است برای تکیه گاه به دندانهای دیگر نیز متصل شود. معمولا تعداد دندانها بیشتر از تعداد نقاط تکیه گاه است. دندانهایی که مستقیما بر روی ایمپلنت دندان است قرار میگیرند به عنوان اباتمنت و آنهایی که بین اباتمنت ها قرار دارند به عنوان پونتیک (pontic) شناخته میشوند. در روش بریج با پشتیبانی ایمپلنت دندان، اباتمنت به همان صورتی به ایمپلنت متصل میشود که در ایمپلنت جایگزین دندان انجام میشود. بریج ثابت ممکن است تنها جایگزین چند دندان باشد (که به عنوان دندان مصنوعی ثابت نیمه کامل یا جزئی گفته میشود) و یا جایگزین کل دندانهای یک قوس باشد (که به آن دندان مصنوعی ثابت کامل گفته میشود). در هر دو حالت پروتز ثابت است و خود بیمار نمیتواند آن را خارج نماید.

دندان مصنوعی متحرک بر پایه ایمپلنت دندان (که به آن اوردنچر بر پایه ایمپلنت نیز گفته میشود) نوعی پروتز دندانی است که ثابت نیست و میتوان آن را از دهان خارج کرد. این پروتز دندان را میتوان با فشار انگشت از اباتمنت ایمپلنت دندان بیرون کشید بنابراین خود بیمار نیز میتواند آن را در بیاورد. برای این کار اباتمنت را به صورت یک جزء متصل کننده کوچک (دکمه، گوی یا مگنت) شکل میدهند تا بتوان آن را به رابط آنالوگ در زیر پروتز متصل کرد. پروتز صورت را میتوان به ایمپلنتی که در استخوان صورت (معمولا گونه) کار گذاشته شده است، متصل کرد. پروتز صورت برای اصلاح بد شکلیهای صورت استفاده میشود (مانند درمان سرطان یا آسیبهای صورت). بسته به موقعیت ایمپلنت دندان ممکن است از آن برای نگه داشتن پروتز ثابت یا متحرک که جایگزین بخشی از صورت شده استفاده شود.

در ارتودنسی ایمپلنت دندان با قطر کم که به آن ابزار تکیه گاه موقتی (TAD) گفته میشود، میتواند با ایجاد نقاط تکیه گاه به حرکت دندان کمک کند. برای حرکت دادن دندانها در ارتودنسی، نیرویی در جهت مورد نظر باید به آنها اعمال شود. این نیرو باعث تحریک سلولهای رباط پریودنتال به ریمدلینگ استخوان، حل کردن استخوان در جهت حرکت دندان و تولید استخوان در فضایی که در پشت دندان ایجاد شده است، میشود. برای ایجاد فشار به دندان یک نقطه تکیه گاه (نقطه ای که خود در حال حرکت نباشد) لازم است. از این رو ایمپلنت که رباط پریودنتال ندارد و در نتیجه هنگام اعمال فشار به دندان در آن ریمدلینگ استخوان اتفاق نمی افتد، گزینه ای بسیار مناسب است. معمولا ایمپلنتهایی که برایی  این منظور طراحی میشوند کوچک بوده و فرایند یکپارچگی استخوان در آنها کامل انجام نمیشود تا بتوان پس از درمان آن را به راحتی خارج کرد.

ملاحظات عمومی ایمپلنت دندان

برای برنامه ریزی جهت درمان ایمپلنت دندان باید به وضعیت سلامت عمومی بیمار، وضعیت سلامت دهان و غشاهای مخاطی و فک و شکل، اندازه و موقعیت استخوانهای فک، دندانهای مجاور و مقابل توجه داشت. برخی از مشکلات پزشکی مطلقا اجازه کاشت ایمپلنت دندان نمیدهند و برخی وضعیتها نیز خطر شکست درمان را افزایش میدهند. افرادی که بهداشت دهانشان ضعیف است، سیگار میکشند و یا دیابت دارند در خطر بیماری لثه قرار دارند که بر ایمپلنت دندان تاثیر میگذارد و وضعیتی به نام پری ایمپلنتیت ایجاد میکند که احتمال شکست درمان در بلند مدت را افزایش میدهد. مصرف استروئیدها در بلند مدت، پوکی استخوان و بیماریهای دیگری که بر استخوانها تاثیر میگذارند خطر شکست زود هنگام ایمپلنت دندان را افزایش میدهند.

داروهای بیس فسفنات

مصرف داروهای استخوان ساز مانند داروهای آنتی رانکل و بیس فسفونات، نیازمند ملاحظات ویژه ای برای درمان ایمپلنت است چون این داروها با اختلالی به نام استئو نکروز فک مرتبط با بیس فسفونات (BRONJ) همراه هستند. این داروها فرایند تبدیل به استخوان را تغییر میدهد و تصور میشود بیمار را در هنگام جراحی جزئی دهان در خطر مرگگ استخوان قرار میدهند.  تاثیر مصرف این داروها در دوز معمول (برای مثال دوزی که برای درمان پوکی استخوان معمولی استفاده میشود) چند ماه تا چند سال باقی می ماند اما خطر آن بسیار کم می باشد. به علت این دوگانگی، در جامعه دندانپزشکی درباره مدیریت استئو نکروز فک مرتبط با بیس فسفونات در هنگام کار گذاشتن ایمپلنت تردیدهایی وجود دارد. مقاله انجمن جراحان فک و صورت امریکا  در سال 2009 گزارش کرده بود که خطر وضعیت BRONJ در دوز کم درمان دهان (یا تزریق آهسته رهش) بین 0.01 و 0.06 درصد در هر عمل انجام شده بر روی فک (ایمپلنت، کشیدن دندان و غیره) می باشد. این درصد خطر در این موارد بالاتر است: درمان درون رگی، عملهای فک پایینی، افرادی که مشکلات پزشکی دیگری دارند، افرادی که استروئید مصرف میکنند، افرادی که بیس فسفونات قوی تر مصرف میکنند و افرادی که این دارو را بیش از سه سال است که مصرف میکنند. این مقاله توصیه میکند جایگذاری ایمپلنت در افرادی که  مصرف دوز بالا و یا درمان درون رگی مکرر و زیاد برای درمان سرطان داشته اند انجام نشود. در غیر این صورت ایمپلنت را میتوان استفاده کرد و مصرف بیس فسفونات به نظر نمیرسد که تاثیری بر موفقیت ایمپلنت داشته باشد.

ملاحظات بیومکانیکی

موفقیت بلند مدت ایمپلنت تا حدی توسط نیروهایی که وارد میشوند، تعیین میگردد. از آنجایی که ایمپلنت رباط پریودنتال ندارد در هنگام وارد آمدن نیروی بایت (جویدن یا گاز گرفتن) هیچ حس فشاری احساس نمیشود در حالی که ممکن است نیروی وارد شده زیاد باشد. برای جبران این ویژگی، موقعیت ایمپلنت دندان باید به شکلی باشد که نیروهاا را به صورت یکنواخت در تمام سطح پروتزی که نگه داشته است، توزیع کند. نیروهای متمرکز (توزیع نشده) میتوانند باعث شکستگی بریج، اجزاء ایمپلنت یا کاهش استخوانن مجاور ایمپلنت شوند. موقعیت نهایی ایمپلنت دندان بر اساس فاکتورهای بیولوژیکی (نوع استخوان، ساختارهای حیاتی و سلامتی) و نیز مکانیکی تعیین میشود. میزان شکست درمان ایمپلنتهایی که در استخوان محکمتر و ضخیمتر کار گذاشته میشود مانند استخوان بخش جلویی فک پایینی کمتر از ایمپلنتهایی است که در استخوان کم تراکم مانند بخش عقبی فک بالا جایگذاری میشود. افرادی که دندان قروچه دارند نیروی بیشتری بر ایمپلنتشان وارد میشود و احتمال عدم موفقیت درمان در آنها افزایش می یابد.

در طراحی ایمپلنت باید طول عمر ایمپلنت دندان در دنیای واقعی و در دهان بیمار در نظر گرفته شود. صنعت ایمپلنت دندان مجموعه آزمایشهایی طراحی کرده است که دوام مکانیکی ایمپلنت دندان در بلند مدت در دهان بیمار را که مرتبا تحت نیروی بایت قرار میگیرد، تعیین میکند و نیرویی مشابه نیروی بایت دائما به آن وارد میشود تا جایی که ایمپلنت دندان بشکند و تحمل آن مشخص شود.

هنگامی که برنامه دقیقتری لازم است، دندانپزشک یک راهنمای اکریلیک (به نام استنت) پیش از جراحی تهیه میکند که دندانپزشک را به جایگاه دقیق ایمپلنت راهنمایی میکند. گاهی دندانپزشک از فکهای بیمار و هر گونه دندان مصنوعی موجود سی تی اسکن میگیرد. سپس جراحی را با نرم افزار CAD/CAM برنامه ریزی میکند. سپس بر اساس سی تی اسکن پس از برنامه ریزی کامپیوتری، استنت با استفاده از استرولیتوگرافی ساخته میشود. استفاده از سی تی اسکن در موارد پیچیده به جراح کمک میکند ساختارهای حیاتی مانند عصب آلوئولار تحتانی و سینوس را شناسایی کرده و از آنها فاصله بگیرد.

عمل جراحی اصلی کاشت ایمپلنت دندان

در بیشتر سیستمهای ایمپلنت دندان 5 مرحله اساسی برای کاشت هر ایمپلنت وجود دارد:

1- برش دادن بافت نرم: برشی بر روی ستیغ استخوان ایجاد میشود و لثه قطور روی استخوان بریده میشود به طوری که پس از کاشت ایمپلنت دندانی، نوار ضخیمی از بافت در اطراف آن وجود دارد. به هر یک از لبه های بافتها فلپ (زبانه) گفته میشود که کنار زده میشوند تا استخوان در معرض دید قرار بگیرد. جراحی بدون فلپ نیز تکنیک دیگری است که در آن سوراخ کوچکی در بافت ایجاد میشود (به قطر ایمپلنت دندانی) و به جای این که به صورت زبانه آن را برگردانیم، به طور کل برداشته میشود تا ایمپلنت دندانی جایگذاری شود.

2- دریل با سرعت بالا: پس از این که بافت نرم باز شد و استخوان در معرض دید قرار گرفته و در صورت لزوم با استفاده از راهنمای جراحی (استنت) سوراخهای پایلوت با دریل با سرعت بسیار بالا ایجاد میشود تا از نکروز حاصل از فشار یا سوزش استخوان جلوگیری شود.  

3- دریل با سرعت پایین: سوراخ پایلوت با استفاده از مته قطورتر بزرگتر میشود (معمولا بین سه و هفت مرحله دریل متوالی که بستگی به طول و پهنای ایمپلنت دندانی دارد). در این مرحله باید دقت شود که به واسطه ایجاد حرارت زیاد آسیبی به سلولهای استخوان یا استئوبلاست وارد نشود. از اسپری آب یا سالین (آب و نمک) برای حفظ دما در سطح پایین استفاده میشود.

4- جایگذاری ایمپلنت: پیچ ایمپلنت دندانی جایگذاری میشود که ممکن است پیچ خودکار (self tapping) باشد و یا غیر خودکار. سپس پیچ با آچار ترک کنترل شده با گشتاور دقیقی در جای خود محکم میشود تا بیش از حد سفت نشود و به استخوان پیرامون فشار وارد نشود (چون بار اضافی منجر به مرگ استخوان میشود که به آن نکروز استخوان گفته میشود و منجر به شکست درمان و یکپارچگی استخوان میشود).

5- سازگاری و انطباق بافت: لثه در اطراف ایمپلنت دندانی انطباق یافته و نوار ضخیمی از بافت سالم در اطراف هیلینگ اباتمنت ایجاد میکند. بر عکس، حالت دیگر این است ایمپلنت مدفون شود و راس ایمپلنت دندانی با پیچ کاور (پوشاننده) پوشیده شده و بافت لثه روی آن کاملا بسته و بخیه شود تا آن را بپوشاند. سپس چند ماه بعد طی جراحی دیگری دوباره لثه روی ایمپلنت دندانی شکافته میشود تا ترمیم (تاج یا اباتمنت) بر روی آن متصل شود.

زمان بندی ایمپلنت دندانی پس از کشیدن یا خارج شدن دندان طبیعی

چند رویکرد برای جایگذاری ایمپلنت دندانی پس از کشیدن دندان وجود دارد که عبارتند از:

1- کاشت فوری ایمپلنت پس از خارج شدن دندان طبیعی

2- کاشت تاخیری ایمپلنت پس از خارج شدن دندان طبیعی (دو هفته تا سه ماه پس از کشیدن دندان)

3- کاشت دیر هنگام ایمپلنت (سپری شدن سه ماه پس از کشیدن دندان یا بیشتر)

همچنین گزینه های متعددی برای زمان اتصال دندان پروتزی به ایمپلنت وجود دارد که به سه دسته تقسیم میشوند:

1- اتصال فوری (بلافاصله)
2- اتصال زود هنگام (یک هفته تا دوازده هفته بعد)
3- اتصال با تاخیر (بیش از سه ماه بعد)

زمان التیام (جوش خوردن به استخوان)

برای این که ایمپلنت برای همیشه ثابت بماند، استخوان فک باید به تمام سطح ایمپلنت جوش بخورد (یکپارچگی استخوان). بر اساس این فرایند بیولوژیکی تصور میشود که اتصال بلافاصله تاج بر روی ایمپلنت در حین فرایند یکپارچگی استخوان منجر به حرکت ایمپلنت میشود که این امر مانع از جوش خوردن استخوان شده و میزان عدم موفقیت ایمپلنت را افزایش میدهد. در نتیجه سه تا شش ماه پس از جراحی اولیه جایگذاری ایمپلنت (بر اساس فاکتورهای مختلف)، دندان پروتزی بر روی ایمپلنت قرار میگیرد.

با این حال تحقیقات اخیر نشان داده اند که ثبات اولیه ایمپلنت دندان در استخوان نسبت به سپری شدن زمان التیام، معیاری مهمتر و تعیین کننده موفقیت یکپارچگی استخوان است. در نتیجه زمانی که به جوش خوردن استخوان اختصاص داده میشود معمولا بر اساس تراکم استخوان، ایمپلنت دندان مورد استفاده و تعداد ایمپلنتهایی که به هم متصل میشوند تعیین میشود. هنگامی که ایمپلنت دندان میتواند گشتاور بالا (35 Ncm) را تحمل کند و به ایمپلنتهای دیگر متصل است، هیچ تفاوت معناداری در طول عمر بلند مدت ایمپلنت دندان یا کاهش استخوان بین ایمپلنتها در روش اتصال فوری یا زود هنگام پروتز (سه تا شش ماه بعد) وجود ندارد. استنباط این است که ایمپلنت دندان تکی در استخوان نیازمند یک دوره بدون اتصال به پروتز دندانی است تا خطر شکست درمان به حداقل برسد.

ایمپلنت ریشه ای

این مدل رایج ترین نوع ایمپلنت است که شبیه پیچ ضخیم است . پهنا و طول آن متفاوت بوده و با توجه به کیفیت استخوان فک و نوع روکش دندان بیمار مورد استفاده قرار می  گیرد.

ایمپلنت دارای چهار چوب راموس

اگر استخوان فک پایین بیمار نازک باشد باید از این نوع ایمپلنت استفاده نمود. زیرا این نوع ایمپلنت فک ضعیف بیمار را تثبیت خواهد نمود و  از شکستگی آن جلوگیری می کند. همچنین اگر فرد بخواهد از ایمپلنت ساب پریواستیل استفاده کند این نوع ایمپلنت توصیه می شود.

شرایط لازم برای ایمپلنت

برای اینکه بتوانید ایمپلنت دندان را انجام دهید لازم است که دندان تان سلامتی کامل را دارا باشد. همچنین لازم است که استخوان های فک و لثه سالم باشند.
لازم است بدانید که در صورتی که شما سابقه ی بیماری مزمن داشته باشید و یا اینکه مبتلا به بیماری براکسیسم (سایش دندان) باشید و یا اینکه دیابت داشته باشید ایمپلنت کمی سخت تر انجام می شود و موفقیت در انجام ایمپلت کمی کاهش می یابد.

موارد استفاده از ایمپلنت

از ایمپلنت می توان در مواردی استفاده نمود که بین دندان های جلو در اثر از دست رفتن یک دندان فاصله ایجاد شده باشد و این در صورتی باشد که دندان های مجاور طبیعی باشند. همچنین در صورتی که دو یا چند دندان هم از بین رفته باشند و بین دندان ها فاصله ایجاد شود اگر دندان های مجاور طبیعی باشند می توان از ایمپلنت استفاده نمود.
همچنین در صورتی که از انتهای هر قوس دندانی یک یا چند دندان از دست رفته باشد و تنها یک سمت دندان طبیعی باشد می توان از ایمپلنت دندان استفاده کرد.
زمانی که کل دندان های یک فک و یا هر دو فک از دست رفته باشند نیز می توان از ایمپلنت دندان استفاده نمود.

یکی دیگر از سوالات افراد در ارتباط با دندان های چند ریشه ای است. در این صورت بهتر است که کشیدن دندان و ایمپلنت دندانی در یک زمان انجام نشود. بهتر است که بین کشیدن دندان های چند ریشه ای و قرار دادن ایمپلنت دندانی حدود 6 هفته فاصله بیافتد تا بتوان به خوبی ایمپلنت را انجام داد.

مزایای ایمپلنت دندانی

ایمپلنت دندانی دارای مزایای بسیاری است که از مهم ترین مزایای ایمپلنت می توان به مناسب بودن آن برای افرادی که نمی توانند عمل جویدن را با دندان مصنوعی متحرک انجام دهند اشاره کرد.
همچنین برای افرادی که دندان های خود را از دست داده اند و نمی خواهند از دندان مصنوعی متحرک استفاده کنند ایمپلنت دندانی گزینه ی مناسبی است.
همچنین افرادی که نیاز به پروتز ثابت دارند ولی نمی خواهند که دندان های سالم مجاور جای خالی دندان از دست رفته شان آسیب ببیند می توانند از ایمپلنت دندان استفاده کنند.
افرادی که تمایل دارند دندان هایی خیلی شبیه به دندان های طبیعی داشته باشند نیز می توانند از ایمپلنت دندان کمک بگیرند.

بهترین زمان قرار دادن ایمپلنت دندان

بهترین زمانی که می توانید ایمپلنت دندان را قرار دهید بلافاصله بعد از کشیدن دندان است. نکته ای که در این جا قابل ذکر است اینکه اگر دندان های از دست رفته شما عفونی نباشند و همچنین در اثر عفونت مقدار زیادی استخوان از دست نرفته باشد ایمپلنت دندان بهتر انجام خواهد شد.
سن کاشت دندان در خانم ها پس از 16 سالگی و در آقایان بعد از 18 سالگی می باشد.

مراقبت از ایمپلنت دندانی

مراقبت از ایمپلنت دندانی همانند دندان های طبیعی باید انجام شود. با اینکه ایمپلنت های دندانی دچار پوسیدگی های دندانی نمی شوند اما میکروب های داخل دهان ممکن است که به لثه های اطراف ایمپلنت دندانی آسیب برسانند و حتی ممکن است ایمپلنت دندان را در معرض خطر قرار دهند.

نکات قبل ایمپلنت دندانی

داشتن ایمپلنت دندان حداقل به یک عمل جراحی نیاز دارد.برای این عمل شما به لثه های سالم نیاز دارید و باید استخوان فک شما به اندازه کافی برای نگه داشتن ایمپلنت دندان قوی باشد.

برخی از دندان پزشکان در صورتی که شما سیگار میکشید از ایمپلنت گذاری اجتناب میکنند زیرا سیگار کشیدن در نتیجه درمان تاثیر میگذارد

اگر تحت درمان رادیوتراپی هستید احتمال موفقیت در ایمپلنت گذاری برای شما کم است.

تحقیقات بیشتری نیاز است تا تاثیر موارد پزشکی مثل پوکی استخوان در کارکرد ایمپلنت مشخص شود

در هر صورت اگر شما در حال مصرف داروهای با ترکیبات بیس فسفونات (برای بیماری های استخوانی مصرف میشود) هستید بعید است ایمپلنت به شما پیشنهاد شود.

از دندانپزشک خود بپرسید که آیا این روش کاشت دندان گزینه مناسبی برای شما باشد اگر شما تصمیم به انجام کاشت دندان دارید مطمئن شوید که دندانپزشک شما پروسه درمانی شما در جایگذاری ایمپلنت دندان را کامل طی میکند.او باید از استاندارد هایی که توسط شورای عمومی دندانپزشکان تائید شده است پیروی کند. از اینکه از دندانپزشکتان بپرسید چقدر در عمل ایمپلنت دندان تجربه دارد نترسد.

نکات قبل از عمل

دندانپزشک شما توضیح خواهد دادکه چگونه برای عمل خود اماده شوید

به احتمال زیاد از دندان های شما عکس برداری(xray) میشود به طوری که دندانپزشک شما میتواند شکل و ضخامت استخوان فکتان را چک کند همچنین موقعیت ساختارهای دیگر در دهان شما از جمله اعصاب را میتواند نشان دهد

اگر عکس شما اطلاعات کافی نداشته باشد ممکن است به سی تی اسکن نیاز داشته باشید

جراحی ایمپلنت دندان معمولا زیر بیهوشی موضعی انجام میشود در این حالت درد کاملا در دهان شما ازبین میرود و میتوانید در حین عمل بیدار بمانید

ممکن است از یک آرام بخش استفاده کنید تا در طول عمل اضطرابتان ازبین برود و یه شما کمک میکند آرام باشید

بسیار نادر است که نیاز باشد برای عمل ایمپلنت دندان به بیمارستان بروید در این صورت به طور کامل بیهوش میشوید ودر طول عمل خواب خواهید بود

دندانپزشک شما انچه قبل از عمل ،در حین عمل و بعد از عمل رخ میدهد را و هر دردی که شما خواهید داشت را با شما درمیان میگذارد .این یک فرصت برای شماست که از آنچه برای شما رخ میدهد مطلع شوید و میتوانید سوالاتی راجب خطرات ،منفعتها و جایگزین های این پروسه آماده کنید .این کار به شما آگاهی کامل میدهد و میتواند رضایت شما را برای انجام این کار جلب کند حتی ممکن است برای عمل ازشما خواسته شود فرم رضایت نامه را پر کنید.

مراحل ایمپلنت دندان

طول مدت عمل شما بستگی دارد به اینکه چند ایمپلنت برای شما قرارداده میشود و اینکه چقدر عمل پیچیده باشد

ممکن است چند ایمپلنت دندان در یک عمل جراحی قرار داده شود در این حالت عمل طولانی تر خواهد شد در حین اینکه بیهوشی اثر میکند دندانپزشک یک برش در لثه شما زده و یک سوراخ کوچک در استخوان فکتان ایجاد میکند و ایمپلنت در این سوراخ قرار داده میشود.

اگر قبل از عمل جراحی ایمپلنت هر دندان برداشته شده ای داشته باشید دندانپزشک شما میتواند آن دندانها را مستقیما به  سوکت ایمپلنت شما متصل کند در این حالت ایمپلنت فوری نامیده میشود اگر این حالت امکان پذیر نباشد دندانپزشک شما بعد از چند هفته برای شما ایمپلنت قرار میدهد که به ان ایمپلنت فوری –تاخیری نامیده میشود

گاهی اوقات دندانپزشک ایمپلنت دندان را بعد از چند ماه قرار میدهد تا استخوان فک زمان کافی برای دمان خود داشته باشد  به این حالت ایمپلنت تاخیری گفته مشود.

ایمپلنت فوری و تاخیری میتواند طی یک یا دو مرحله قرار داده شود

در مرحله اول درمان-میله ایمپلنت دندان و ضمائمی که بین دندان مصنوعی و ایمپلنت متصل میشود همزمان قراد داده میشوند

در مرحله دوم درمان-میله ایمپلنت در زیر لثه جایگذاری شده در حالی که استخوان شما بهبود مییابد(شما آن را در دهان خود نمی بینید)

شما نیاز به یک عمل جراحی دیگر بعد از چند ماه دارید تا ضمائم به ایمپلنت دندان متصل شوند

دندان پزشک شما ممکن است برای شما درهمان روز عمل دندان مصنوعی را متصل کند در هر صورت معمولا شما بین سه تا شش ماه زمان نیاز دارید تا دهانتان به طور کامل بهبود یابد

دندانپزشک شما ممکن است رای شما یک پل موقت یا دندان مصنوعی کوچکی تعبیه کند تا شما متوجه فضای خالی بین دندانهایتان در طول مدت درمان نشوید

اگر شما از دندان مصنوعی کامل استفاده میکنید میتوانید ان را برای استفاده در طول مدت درمان خود تنظیم کنید.

بعد از اینکه دهان شما بهبود یافت شما برای نمایان کردن لثه خود در بالای جایگاه ایمپلنت نیاز به یک عمل ثانویه دارید سپس دندانپزشک دندان های مصنوعی را به ایمپلنت متصل میکند .دندان ها ممکن است به ایمپلنت متصل باشند و یا بتوانید برای زمانی که نیاز دارید آنها را تمیز کنید بیرون اورید دندانپزشک شما به شما این اطمینان را میدهد که انها به درستی در جایشان فیکس شده اند و با دندانهای دیگرتان مطابقت دارد و شما احساس راحتی کنید.

ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسبی هستند برای :

-کسانی که با دندان مصنوعی متحرک نمی توانند عمل جویدن را براحتی انجام دهند .

-کسانی که دندانهای خود را از دست داده اند و نمی خواهند دندان مصنوعی متحرک داشته باشند.

-کسانی که احتیاج به بریج (پروتز ثابت) دارند ولی نمی خواهند دندان های سالم مجاور جای خالی دندان از دست رفته شان آسیب ببیند یا تراشیده شود .

-کسانی که تمایل به داشتن دندانهایی بامشابهت خیلی نزدیک به دندانهای طبیعی دارند .

-چه کسانی کاندید مناسبی جهت دریافت ایمپلنت دندانی هستند؟

بخاطر پیشرفت شایان در تکنولوژی ایمپلنت ، امروزه افراد زیادی کاندید انجام این درمان هستند  اصولا” اگر شخصی منعی در انجام خروج دندانها و پروتز ثابت نداشته و از نظر سیستم بدن هم نسبتا” سالم باشد ، می تواند کاندید دریافت ایمپلنت به شمار رود .

مزایای ایمپلنت

ایمپلنت برخلاف دندان مصنوعی هیچ گونه حرکتی نداشته و دچار پوسیدگی نمی شود. پایه ی آن همانند ریشه ی دندان طبیعی داخل استخوان فک قرار می گیرد و بنابراین تحلیل استخوان در طولانی مدت دیده نمی شود. استخوان فک کاملا محفوظ از تحلیل خواهد بود و فرم صورت دچار دگرگونی و تغییر نخواهد شد در صورت رعایت کامل بهداشت این دندان ها دائمی خواهند بود. بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی از اصلی ترین مزایای کاشت ایمپلنت دندان می باشد. باتوجه به میزان موفقیت بیش از 96% دندان هایی کاشته شده در 20 سال گذشته و بیش از 50 سال پیشینه و سوابق و تحقیقات کلینیکی ایمپلنت های دندانی،  بهترین گزینه برای رفع مشکل بی دندانی می باشد. علاوه بر مزایای ذکر شده، کاشت دندان به روش پانج مزایای دیگری نیز دارد، از جمله:

عدم نیاز به جراحی

مدت زمان درمان کوتاهتر (مانند روش کاشت ایمپلنت قدیمی نیاز به صرف چند ماه وقت نمی باشد.)

درد، خونریزی و کبودی ندارد.

به عروق خونی لثه، صدمه ای وارد نمی شود.

افرادی که سیگاری می کشند نیز  می توانند از این روش استفاده کنند. (افراد سیگاری در صورتی که بتوانند از 2 هفته قبل از ایمپلنت تا 3 ماه پس از آن تعداد سیگاری مصرفی خود را به 5 عدد در روز برسانند، می توانند از این روش استفاده کرده و نتایج قطعی را داشته باشند.)

بیمار در همان روز کاشت دندان به منزل می رود.

سوالات متداول

چگونه باید از ایمپلنت مراقبت کرد؟

سلامت بدن شما در میزان موفقیت ایمپلنت مؤثر است. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دلیل عمده ای برای از دست رفتن ایمپلنت به شمار می رود. استفاده از نخ دندان و مسواک زدن حداقل 2 بار در روز از اهمیت زیادی برخوردار است که دندانپزشک شما نحوه مراقبت صحیح از ایمپلنت را به شما آموزش خواهد داد. برای اطمینان از سلامت لثه ها حداقل 4 بار در سال برای بررسی بافت لثه به دندانپزشک خود مراجعه نمایید.

هزینه انجام این عمل چقدر است؟

در این خصوص باید با دندانپزشک خود مشورت کنید. در بسیاری موارد این مبلغ با هزینه روشهای درمانی سنتی تفاوت چندانی نخواهد داشت.

همه چیز درباره ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندانی قطعه ای از فلز تیتانیوم است که به شکل پیچ استوانه مخروطی شبیه ریشه دندان فرم داده می شود.استخوان پس از دوره کوتاهی به ایمپلنت متصل می  شود(اوسئواینتگریشن)و قابلیت اتصال دندان را پیدا می کند

ایمپلنت دندانی برای چه نوع بی دندانی کاربرد دارد؟

ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندانهای از دست رفته از یک دندان تا کلیه دندانها و بصورت ثابت و متحرک قابل استفاده می باشد.بطور کلی می توان گفت دندانهای از دست رفته به سه روش قابل جایگزینی می باشد: 

1)پروتز متحرک که دندان های از دست رفته را جایگزین می کند و از بافتها و دندانهای باقیمانده تیز می تواند گیر لازم را بگیرد.

2)بریج یا پل که برای جایگزینی یک یا چند دندان در شرایطی که در هردو طرف ناحیه بی دندانی ,دندان پایه وجود داشته باشد قابل استفاده می باشد در این شرایط دندانهای پایه مجاور ناحیه بی دندانی تراش می خورد و پروتز ساخته شده با استفاده از چیپ مخصوص روی دندانها چسبانده می شود. 

3)پروتز متکی بر ایمپلنت که برای جایگزینی یک دندان تا کلیه دندانها قابل استفاده می باشد در مواردی که یک یا چند دندان را جایگزین می کنیم پروتز به صورت ثابت خواهد بود و اگر کلیه دندانها از دست رفته باشد می توانیم پروتز ثابت یا متحرک با تکیه گاه ایمپلنت دندان داشته باشیم. از مزایای ایمپلنت جلوگیری از تحلیل استخوان فک است. 

آیا استفاده از ایمپلنت برای هر فردی امکان پذیر است؟

با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در علم ایمپلتولوژی و ارائه روش های نوین و پیشرفته جراحی ایمپلنت و پیوند استخوان تقریباً انجام این درمان در هر بیمار و در هر نوع استخوانی وجود دارد. 

طول مدت درمان چقدر است؟

کامل شدن درمان بین 3 تا 9 ماه طول می کشد و ممکن است در مواردی طولانی تر هم بشود از آنجا که این یک درمان پیشرفته است برای حصول اطمینان از موفقیت آن ممکن است به زمان طولانی تری هم نیاز باشد. 

در طول این مدت بیمار از دندان موقت استفاده خواهد کرد. شرایط هر بیمار بصورت جداگانه بررسی شده و ممکن است به بیمار توصیه شود که مدتی را بدون پروتز سپری کند. 

بیمار به چه مقدار استراحت نیاز دارد؟ توصیه می شود که بیمار در روز جراحی و یک روز پش از آن فعالیت های شدید انجام ندهد.امکان دارد بیمار دچار کمی تورم شود و بسته به شرایط,طول مدت استراحت وی متفاوت است. 

میزان موفقیت درمان ایمپلنت دندان چقدر است؟ 

در صورت رعایت اصول جراحی و پس از آنبطور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندان 95%-98% گزارش  شده است.عواملی همچون بهداشت ضعیف ,مصرف زیاد سیگار,بیماریهای سیستمیک کنترل نشده می تواند میزان موفقیت ایمپلنت دندان را کمتر کند. 

نحوه و مراحل درمان ایمپلنت دندانی چیست؟ 

ایمپلنت دندانی طی یک پروسه جراحی در محل دندان کشیده شده قبلی و یا همزمان  با کشیدن دندان غیر عفونی در محل آن کاشته می شود و پس از اتصال استخوان به آن در مرحله دوم دندان مصنوعی و یا روکش ساخته شده روی ایمپلنت دندانی نصب می شود.

پس از تکمیل درمان و تحویل پروتز مراقبت های لازم چیست؟

ایمپلنت دندانی نیز همچون دندان طبیعی به مراقبت بهداشتی با وسایل مخصوص ایمپلنت نیاز دارد.

در یک سال اول پس از تحویل پروتزحداقل 3 یا 4 مرحله باید معاینه شده و پس از آن همچون دندان طبیعی باید سالانه معاینه شوند.