ایمپلنت درد و ناراحتی ایجاد نمی‌کند

قرار دادن ایمپلنت در علم دندان‌پزشکی جراحی محسوب می‌شود که باید در محیطی استریل انجام شود. در مقایسه با سایر جراحی‌های محیط دهان، میزان درد و ناراحتی جراحی ایمپلنت بسیار کمتر است و با رعایت دستورات دندان‌پزشک اغلب بدون ناراحتی تمام می‌شود.

امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد

دندان‌های غیرقابل‌نگهداری باید کشیده شوند و معمولا ۲ تا ۳ ماه صبر می‌کنند تا در ناحیه بدون دندان استخوان‌سازی انجام گیرد. با این حال در برخی شرایط و به صلاحدید دندان‌پزشک در صورتی که ریشه دندان دچار عفونت فعال نباشد، امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد. مزیت عمده این روش این است که برای خارج کردن دندان و قرار دادن ر به یک مرحله بی‌حسی و جراحی نیاز است و نیازی به تعویق افتادن درمان ایمپلنت نیست.

قرار دادن دندان روی ایمپلنت ممکن است کمی وقت‌گیر باشد

معمولا بعد از قرار دادن پیچ ایمپلنت با توجه به شرایط بین ۲ تا ۴ ماه (و در برخی شرایط تا ۶ ماه) باید صبر کرد تا استخوان اطراف ایمپلنت کاملا شکل بگیرد. با این حال در برخی شرایط امکان دارد که در صورت مناسب بودن استخوان فک – به‌خصوص در مورد دندان‌های قدامی که در ناحیه زیبایی هستند- همزمان با قرار دادن ایمپلنت بتوان روکش موقت یا دائم را روی آن قرار داد.

فقط بعضی از بیماران به جراحی سینوس فک نیاز دارند

افرادی که دندان‌های خلفی فک بالا را مدت‌ها پیش کشیده‌اند، سینوس‌های استخوان فک بالایشان، داخل استخوان گسترش می‌یابد. از این‌رو استخوان کافی به منظور قرار دادن ایمپلنت وجود ندارد پس قبل از قرار دادن ایمپلنت نیاز است که سینوس فک ترمیم و به طرف بالا برده شود. بعد از این جراحی می‌توان ایمپلنت را بلافاصله یا ۴ ماه بعد قرار داد.

بعضی از بیماران نباید ایمپلنت بگذارند

ایمپلنت موارد عدم تجویز محدودی دارد، بیماران مبتلا به دیابت کنترل‌نشده، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت و بیمارانی که طولانی‌مدت تحت‌درمان بیس‌فسفونات بوده‌اند، نباید ایمپلنت بگذارند. تجویز کردن یا نکردن ایمپلنت به تشخیص دندان‌پزشک بستگی دارد.

به شایعات غلط توجه نکنید

برخی مردم باورهایی دارند که اصلا توجیه علمی ندارند؛ مثلا بعد از قرار دادن ایمپلنت نباید سرما بخورید! بعد از قرار دادن ایمپلنت نباید سرتان را خم کنید! قرار دادن پیچ در فک‌ها باعث عفونت می‌شود! و… هنگام گذاشتن ایمپلنت کاملا با دندان‌پزشکتان مشورت کنید تا هرگونه شک و شبهه از بین برود.

جنس ایمپلنت دندانی

جنس ایمپلنت معمولاً از فلزات مختلف و یا سرامیک هایی با ساختار مشابه استخوان است که با بافتهای بدن سازگاز هستند. در حال حاضر جنس ایمپلنت از فلز تیتانیوم است.
ایمپلنت چگونه عمل می کنند

از ایمپلنت می توان به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده کرد که این روکش ها بطور ثابت توسط چسب های دندانپزشکی به ایمپلنت چسبانده می شوند. همچنین در مواردی که برای دندانهای مصنوعی فرد گیرکافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.
آیا استفاده از ایمپلنت برای هر انسانی مناسب است

پیش از کاشت ایمپلنت با دندانپزشک خود در این رابطه مشورت نمایید. برای استفاده از ایمپلنت سلامتی کامل بدن و همچنین دارا بودن استخوان فک و لثه های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر شما سابقه بیماری مزمن داشته باشید و یا مبتلا به براکسیسم (دندان قروچه) و یا امراضی از جمله دیابت و غیره باشید، میزان موفقیت ایمپلنت کاهش می یابد. علاوه بر این افرادی که از سیگار و مشروبات الکلی مصرف می کنند مورد مناسبی برای این عمل به شمار نمی روند. و حتما باید در نوع مصرف خود تجدید نظر کنند.

روند کاشت ایمپلنت به چه صورت است؟

جراح دندانپزشک ایمپلنت را طی عمل جراحی ویژه در استخوان فک شما قرار می دهد. این جراحی معمولاً در داخل مطب دندانپزشک و با بی حسی موضعی انجام می شود. برای تسکین درد و عوارض پس از عمل جراحی ممکن است نیاز به مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک ها باشد.
طول مدت جراحی ایمپلنت چقدر است؟

این زمان بسته به عوامل مختلف متفاوت خواهد بود. مدت زمان بهبود پس از جراحی نیز به سرعت ترمیم بافتهای فرد بستگی دارد، هرچند با پیشرفت تکنولوژی این مدت زمان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. بطور متوسط زمان ترمیم بافتی و تشکیل استخوان حدود ۲-۳ ماه است که می توان پس از این مدت مراحل ساخت پروتز (تاج دندان) را آغاز کرد.

میزان موفقیت ایمپلنت چقدر است؟

در صد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در افراد مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی ۹۵% گزارش شده است.
چگونه باید از ایمپلنت مراقبت کرد؟

سلامت بدن شما در میزان موفقیت ایمپلنت مؤثر است. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دلیل عمده ای برای از دست رفتن ایمپلنت به شمار می رود. استفاده از نخ دندان و مسواک زدن حداقل ۲ بار در روز از اهمیت زیادی برخوردار است که دندانپزشک شما نحوه مراقبت صحیح از ایمپلنت را به شما آموزش خواهد داد. برای اطمینان از سلامت لثه ها باید حداقل ۴ بار در سال برای بررسی بافت لثه به دندانپزشک خود مراجعه نمایید.

هزینه انجام ایمپلنت چقدر است؟

در این خصوص باید با دندانپزشک خود مشورت کنید. در بسیاری موارد این مبلغ با هزینه روشهای درمانی سنتی تفاوت چندانی نخواهد داشت.

سوالاتی درباره ایمپلنت دندانی

وقتی دندان‌پزشک میان نگهداری و بازسازی دندان و کشیدن و جایگزینی آن با ایمپلنت ما را بر سر دو راهی قرار می‌دهد، چطور باید میان نگهداری یک دندان شدیدا آسیب‌دیده یا جایگزینی آن با ایمپلنت دندانی تصمیم بگیریم؟
اگر دندانی، هر چند از طریق انجام درمان های متعدد، قابل نگهداری با طول عمر منطقی باشد الویت با حفظ دندان است.
دندان به شدت تخریب شده در بد‌ترین حالت نیاز به مراحل درمانی زیر دارد: درمان ریشه، جراحی افزایش طول تاج، ترمیم تاج و روکش. معمولا بعد از شرح دادن این راه طولانی بلافاصله این سول را از بیمار می‌شنویم:
«دکتر! اگر قرار است من سه بار برای این دندان هزینه کنم بهتر نیست کمی بیشتر هزینه کنم و ایمپلنت کنم؟»
گران‌تر بودن یک روش درمانی لزوما به معنای بهتر بودن آن نیست. همانطور که هزینه تهیه یک چشم مصنوعی قطعا بسیار بیشتر از عینک طبی خواهد بود؛ اما برای جبران ضعف دید چشم، عینک زدن بهتر از تخلیه چشم واستفاده از چشم مصنوعی می‌باشد.

از طرفی ممکن است موفقیت درمان در هریک از سه مرحله این راه طولانی با ریسکهایی مواجه باشد؛ مثلا وجود قطعه شکسته‌شده‌ای از وسایل درمان ریشه قبلی که قابل خارج کردن نباشد (مرحله اول)، یا عدم وجود لثه کافی برای انجام جراحی افزایش طول تاج (مرحله دوم)، یاعدم وجود دیواره‌های تاجی قوی برای بازسازی تاج (مرحله سوم).
طبق قانون احتمالات ریسک شکست کل درمان از ضرب کردن میزان ریسک هریک از سه مرحله در هم حاصل می‌شود. در مواردی که حفظ یک دندان به شدت آسیب دیده، ریسک شکست بالا وغیر منطقی داشته باشد استفاده از ایمپلنت‌ ها، با توجه به میزان موفقیت بسیار بالای ان‌ها، منطقی‌تر است.

برخی دندان‌پزشکان پیشنهاد می‌کنند دندانی که قابل نگهداری نیست در همان جلسه کشیدن با ایمپلنت دندانی جایگزین شود. این طرح درمان نسبت به حالتی که ایمپلنت‌ پس از گذشت دو یا چند ماه از کشیدن دندان در آرواره قرار می گیرد، چه مزیتی دارد؟
هرکدام از این دو روش موارد کاربرد ویژه‌ای دارند ودر شرایط مناسب دستاوردهای درمانی بهتری خواهند داشت. مزایایی که برای گذاشتن ایمپلنت‌ همزمان با کشیدن دندان در نظر گرفته می‌شود شامل کوتاه‌تر کردن زمان درمان وهمچنین استفاده از خاصیت زایندگی سلولهای استخوان‌ساز موجود در حفره کشیدن دندان می‌باشد. اما اگر در حفره ناشی از کشیدن دندان عفونت وجود داشته باشد یا شکل واندازه آن متناسب با سطح مقطع دایره‌ای ایمپلنت‌ نباشد، بهتر است زمان کافی (معمولا حدود ۸ هفته) برای برطرف شدن عفونت یا پر شدن حفره با استخوان سپری شود و ایمپلنت‌ پس از آن کاشته شود. همچنین در نواحی که از لحاظ زیبایی اهمیت بیشتری دارند، مانند دندان‌های جلوی فک بالا، روش کاشت با تاخیر ممکن است زیبایی روکش نهایی را بهتر کند. زیرا ممکن است در چند ماه اول بعد از کشیدن دندان، بافت استخوان و لثه تحلیل رفته و موجب نمایان شدن فلز ایمپلنت‌ شوند؛ در صورتیکه در این زمان ایمپلنت‌ به استخوان جوش خورده و امکان جابجا کردن آن به نحوی‌که زیر حد جدید لثه قرار بگیرد وجود ندارد.

آنچه موجب تمایل بیشتر بیماران به کاشت فوری ایمپلنت‌ می‌شود این تصور اشتباه است که در این روش حفره کاشت ایمپلنت‌ کاملا آماده است و نیاز به دریل کردن استخوان نیست. در صورتی‌که بعد از کشیدن دندان، حفره ناشی از ان ممکن است شکلهای متنوعی داشته باشد و آماده کردن آن برای پذیرش ایمپلنت‌ کاملا استوانه‌ای، نه تنها نیاز به مراحل مختلف دریل کردن دارد بلکه از دریل کردن ساده در یک استخوان ترمیم شده حساستر است.
این عقیده که گذاشتن فوری ایمپلنت‌ مانع تحلیل استخوان ناشی از کشیدن دندان و حفظ بافت‌ها می‌شود تا حد زیادی درست است. اما همه تحقیقات علمی این موضوع را تایید نمی‌کنند. از طرفی صبر کردن تنها چند ماه برای رفع عفونت موجود یا ترمیم شدن لثه پوشاننده باعث کاهش چشمگیری در میزان استخوان نخواهد شد.
تصمیم گیری راجع به انتخاب هر یک از این دو روش را به درمانگر خود بسپارید. در بسیاری از موارد کاشت همزمان به سود شما خواهد بود و در مواردی دیگر تنها عجله‌ای غیر منطقی خواهد بود که دستاورد نهایی را به خطر خواهد انداخت.

از چه سنی می‌توان برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته از درمان ایمپلنت‌ استفاده کرد؟ آیا باید تا سن بلوغ و تکمیل فرایند رشد آرواره‌ها صبر کرد؟
در اکثر موارد همینطور است. در موارد خاصی نظیر اطفال مبتلا به بعضی سندروم‌های خاص که در آن‌ها طفل دچار بی‌دندانی زودرس می‌گردد، پس از بررسی فراوان و با همکاری یک تیم از متخصصین دندان‌پزشکی و پزشکی تصمیم به انجام درمان در کودکی گرفته می‌شود.

سینوس لیفت چیست؟

سینوس لیفت یک جراحی بازسازی است. در شرایطی که سینوسها به علت مدت بی دندانی به سمت پایین حرکت می کنند و  استخوان را از بین می برند و استخوان دارای طول کافی برای قرارگیری ایمپلنت نمی باشد،

جراحی سینوس لیفت با بالا بردن سینوس به سمت بالا و پر کردن آن فضا با پودر استخوان به تشکیل استخوان در آن ناحیه کمک میکند و بستر را جهت قرار گیری ایمپلنت با  طول مناسب فراهم می نماید.

آیا کاشت ایمپلنت نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد؟ 

نه خیر، کاشت ایمپلنت به جز موارد اندک یک جراحی سرپایی در مطب دندانپزشکی است. 

آیا ایمپلنت دندانی مانند دندان طبیعی حس دارد؟ 

با توجه به اینکه عصبی وارد ایمپلنت نمی شود در نتیجه حس گرما سرما و درد مانند دندان طبیعی ندارد اما چون ایمپلنت در استخوان قرار می گیرد و استخوان نیز زنده است در  نتیجه حس فشار را می تواند احساس کند و همچنین درد را می تواند در لثه اطاف تجربه کند.

آیا ایمپلنت نیز مانند دندان جرم میگرد و نیاز به جرم گیری دارد؟ 

بله هر آنچه که داخل دهان قرار گیرد به علت بزاق، مواد غذایی و پلاک موجود در دهان جرم میگیرد. به همین علت ایمپلنت ها نیز مانند دندان طبیعی نیاز به مراجعات دوره ای جهت چک آپ و جرمگیری دارد.

آیا امکان جایگزینی ایمپلنت از دست رفته وجود دارد؟ 

درصد موفقیت ایمپلنت حدود ۹۸% است ولی در شرایطی که ناموفق باشد معمولا امکان جایگزینی مجدد ایمپلنت از دست رفته با یک ایمپلنت دیگر و معمولا همراه با بازسازی  استخوان وجود دارد.

آیا عکس خاصی برای ایمپلنت مورد نیاز است؟ 

برای بررسی دقیقتر استخوانی که برای قرارگیری ایمپلنت در نظر گرفته می شود از CBCT استفاده می شود. (عرض و ارتفاع استخوان را به صورت مقطع نشان میدهد.)

آیاسابقه جراحی لثه مانعی برای درمان ایمپلنت است؟ 

در صورتیکه بیماری لثه فعال وجود نداشته باشد و قبلا جراحی لثه(البته نه جراحی افزایش طول تاج جهت روکش) انجام شده باشد و بیماری از بین رفته و لثه ها ترمیم شده باشند، مانعی جهت درمان ایمپلنت نمی باشد.

البته در این افراد ریسک اینکه ایمپلنت ها دچار پری ایمپلنتایتیس (بیماری لثه ایمپلنت) شوند از بقیه افراد بیشتر است.

و این افراد به پری ایمپلنتایتیس مستعدترند. 

آیا امکان اتصال دندان طبیعی به ایمپلنت (بریج) وجود دارد؟ 

قطعا نه خیر.

امکان اتصال دندان طبیعی به ایمپلنت به علت تفاوتهای ساختاری ایندو به هیچ وجه وجود ندارد.

در اوایل ابداع ایمپلنت ها که این موارد انجام میشد متوجه شدند که با این عمل هم ایمپلنت و هم دندان به مخاطره میافتند.

به این ترتیب که به طور مثال اگر یک فضای بی دندانی به اندازه دو دندان داریم، قطعا باید دو ایمپلنت کاشته شود و امکان این وجود ندارد که یک ایمپلنت گذاشته شود و فضای بی دندانی بی ایمپلنت و دندان توسط بریج(اتصال این دو بهم) پر شود.

چه مدت بعد از کشیده شدن دندان برای جایگزینی با ایمپلنت وقت داریم؟ 

تا حدود شش ماه بعد بهترین زمان جایگزینی است.

زیرا در صورت طولانی شدن زمان پس از کشیدن دندان، دندانهای اطراف و مقابل به سمت ناحیه بی دندانی حرکت میکنند و نظم دندانها بهم می خورد، در ضمن استخوان ناحیه که بستر ایمپلنت است به دلیل از دست رفتن دندان شروع به تحلیل میکند.

هزینه های ایمپلنت شامل چه مواردی می شود؟

برای هر بیمار در شرایط معمول ( بدون در نظر گرفتن نیاز به قطعات بیشتر در موارد پیچیده تر) پنج قطعه ایمپلنت لازم است.

دو عدد از این قطعه ها در دهان بیمار برای همیشه قرار میگیرند(فیکسچر و اباتمنت).

قطعات دیگر برای فرم دادن لثه و قالبگیری می باشند.

در نتیجه هزینه هر واحد ایمپلنت به تفکیک شامل:

• هزینه جراح
• هزینه متخصص پروتز

هزینه لابراتوار پروتز و هزینه قطعات مصرفی می باشد.

هزینه قطعات ایمپلنتی در هر سیستم ایمپلنت منحصر به خود آن سیستم و کارخانه سازنده می باشد.

ایمپلنت دندان ، مراحل ، ساختار و طول عمر

 سئوالی که امروزه برای بسیاری از بیماران مطرح می گردد آن است که ایمپلنت دندان چیست  و یا به عبارت ساده تر ایمپلنت یعنی چه. در این مقاله سعی بر آن شده است که علاوه بر پاسخ به سئوال فوق، اطلاعاتی درباره ایمپلنت نیز در اختیار خوانندگان قرار گیرد.

در پاسخ به این سئوال که ایمپلنت چیست و یا ایمپلنت دندان چیست می بایستی بیان نمود که اگر شخصی یک یا چند دندان و یا کلیه دندان های خود را از دست داده باشد، به منظور جایگزینی دندان‌های از دست رفته می‌تواند از ایمپلنت‌ های دندانی استفاده نماید. ایمپلنت دندانی پیچ ساخته شده از جنس فلز تیتانیوم و یا آلیاژهای تیتانیوم می‌باشد که در داخل حفره‌ای که در استخوان فک ایجاد شده است قرار می‌گیرد و جایگزین ریشه دندان از دست رفته می گردد. ایمپلنت دندان میتواند یک پارچه و یا دو تکه باشد و توسط پیچ اتصال قسمت آباتمنت و ریشه به هم متصل می شوند. تمام قطعات پروتزی و پیچ اتصال نیز از جنس تیتانیوم و یا آلیاژهای تیتانیوم ساخته می شود و زمانیکه این قطعات به هم بسته میشوند پدیده جوش سرد اتفاق افتاده و دو قطعه تیتانیوم به هم آمیخته میشوند. ایمپلنت دارای شیارهای میکروسکوپی بر روی سطح خود می باشد. همانگونه که در عکسهای ایمپلنت در قسمت گالری تصاویر  نشان داده شده است، پس از قرارگیری ایمپلنت در داخل حفره‌ای که در استخوان فک ایجاد شده است،  اتصال ایمپلنت با استخوان اطراف آن با گذشت زمان و به علت افزایش توده استخوانی بر روی سطح شیارهای میکروسکوپی ایمپلنت، تحکیم خواهد گردید.

شما در قسمت گالری تصاویر می توانید عکس دندان های ایمپلنت انجام شده توسط خانم دکتر الناز خشند را مشاهده نمایید.

ایمپلنت دندان و ساختار آن

داشتن اطلاعات در مورد درباره ایمپلنت دندان و آشنایی با مراحل درمانی دندان ایمپلنت می تواند این امکان را فراهم نماید که در انتخاب درمان صحیح و تصمیم برای انتخاب نوع درمان با دیدی باز و آگاهانه عمل نمایید. در درمان های رایج قدیمی که به صورت پروتزهای ثابت و متحرک عرضه می گردیدند،  از دندانهای کناری به عنوان پایه (پروتز ثابت) و یا تکیه گاه (پروتز های متحرک) استفاده می گردیدکه این امر منجر به آسیب دیدن دندان های کناری می گردد. جاگذاری کردن دندان بدون دخالت دادن دندانهای کناری در داخل استخوان فک مشابه دندان های طبیعی و تبعاً جلوگیری از به آسیب دیدن دندان های کناری فلسفه ابتدایی ابداع ایمپلنت بوده است.

پیشرفت های علمی حاصله، امیدها را برای بازسازی مطلوب دندان های از دست رفته افزایش داده اما می بایستی به این امر توجه نمود که به دلیل پیچیده بودن مراحل و چالش های متعدد فنی و بیولوژیک این درمان، هر گونه ساده انگاری و عدم دقت علاوه بر صرف هزینه و وقت زیاد در نهایت شاید نتواند انتظارات را بر آورده نماید. شایان ذکر است در پاسخ به این سئوال که ایمپلنت چیست؟ آشنایی با ساختار ایمپلنت دندان کمک شایانی در راستای پاسخگویی جامع به سئوال فوق الذکر و رفع ابهامات مربوطه خواهد نمود. بنابراین سعی گردیده است که در ادامه این مقاله،  ساختار ایمپلنت دندون به صورت مبسوط شرح داده شود.

طول درمان ایمپلنت

طول درمان ایمپلنت چقدر است؟

طول مدت جراحی معمولا از نیم تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند.

در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت، نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود.

پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن، زمانی حدود شش هفته تا سه ماه موردنیاز است تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط به دور از تکان و لرزش، به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود. سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند.

البته در مواردی با توجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است تا بارگذاری فوری روی آن صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.

ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است، می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و در بهبود کیفیت زندگی افراد، تاثیر بسزایی بگذارند

مزایای ایمپلنت چیست؟ 

از مزایای ایمپلنت این است که نیازی به تراشیدن دندان های مجاور ندارد و در نتیجه هیچ گونه آسیبی به سایر دندان ها وارد نمی سازد.

ایمپلنت به عنوان بهترین راه حل برای جایگزینی دندان های از دست رفته شناخته شده است، چرا که ظاهری کاملا طبیعی دارد و با دندان های طبیعی افراد هیچ گونه تفاوتی ندارد.

بیمار در هنگام صحبت کردن و غذا خوردن کاملا احساس آسایش می نماید. 

عوارض ایمپلنت چیست؟

پس از جراحی ایمپلنت، بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و ورم در ناحیه جراحی ایمپلنت قابل پیش بینی است که در صورت لزوم، جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت، با تجویز دارو آن را به حداقل می رساند. 

نقش ایمپلنت در حفظ استخوان فک چیست؟

حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن به عنوان محافظ ریشه دندان، در ظاهر افراد هم تاثیر بسزایی دارد.

ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است، می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و در بهبود کیفیت زندگی افراد، تاثیر بسزایی بگذارند. 

آیا درمان ایمپلنت با دندانپزشکی زیبایی همسو است؟

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ایمپلنت، بیشترین توجه معطوف به زیبایی دندان های متکی بر ایمپلنت به همراه موفقیت درازمدت آنهاست.

تطابق فرم و ظاهر استخوان ناحیه ای که ایمپلنت در آن قرار دارد با بقیه فک و هماهنگی دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت با بقیه دندان ها، از هنر دندانپزشک است.

البته لازم به ذکر است که همیشه درمان ایده آل، زیبایی صددرصد را تامین نمی کند و با توجه به شرایط موجود، مخصوصا حجم لثه و استخوان فک بیمار، جراح دندانپزشک متبحر، بالاترین حد زیبایی را در کاشت ایمپلنت لحاظ می کند.

ایمپلنت نگه دارنده دست دندان مصنوعی کامل (دنچر)

ایمپلنت نگهدارنده دست دندان مصنوعی نوعی از اوردنچر (over denture) است که عامل ثابت و گیر دست دندان به فک بیمار، ایمپلنت های کاشته شده در فک میباشند.

این ایمپلنت ها موقعی بکار میآیند که استخوان فک بیمار تحلیل رفته وگیر دست دندان بقدری کم است که مانع غذا خوردن وحتی صحبت کردن شخص میگردد.

البته این تحلیل استخوان نبایستی در حدی باشد که استخوان کافی جهت جایگذاری ایمپلنت موجود نباشد.
ایمپلنت نگهدارنده دست دادن غالباً جهت فک پایین در نظر گرفته میشوند چرا که دست دندان فک پایین بیماران لق است و مزاحمت ایجاد میکند و این اتفاق برای فک بالا به ندرت پیش میآید هرچند این روش درمان جهت هر دو فک امکان پذیر است.

این نوع درمان به بیمارانی توصیه میشود که اولاً تحلیل استخوانشان مانع ثبات دندانهای مصنوعیشان است و دوماً از لحاظ هزینه توانایی پرداخت هزینه درمان پروتز ثابت متکی به ایمپلنت را ندارند ( این درمان نیاز به تعداد بیشتری 8-6 ایمپلنت برای هر فک دارد).

دو روش برای ایجاد گیر توسّط ایمپلنت برای دندان مصنوعی وجود دارد : بال اتچمنت و بار انچمنت انجام جراحی جهت دو روش یکسان است آنچه تفاوت میکند نحوه سوار شدن دست دندان رو ایمپلنتهاست برای هر دو روش حداقل تعداد ایمپلنت های مورد نیاز 2 عدد میباشد.

بال اتچمنت : هر کدام از ایمپلنت های کاشته شده در فک توسّط قطعهای دیگر که روی ایمپلنت بسته میشود به پروتز (دست دندان) اتصال مییابد در اغلب موارد این قطعه رابط به شکل گوی میباشد و اصطلاحاً مانند دگمه های زیرورو به حالت نرینگی در مادگی که در پروتز کار گذاشته شده قرار میگیرد و با ایجاد یک صدای کلیک باعث اتصال و ثابت پروتز به ایمپلنت میشود.

البته این حالت نر و مادگی میتواند برعکس هم باشد یعنی قسمت نرینگی در پروتز و قسمت مادگی در ایمپلنت قرار گیرد.

بارانچمنت : یک میله فلزی باریک (بار) متصل کننده ایمپلنت های قرار داده شده در فک میباشد. دست دندان توسّط کلیپسی که در آن تعبیه شده به قسمت بار یا همان میله فلزی اتصال مییابد.

ایمپلنت های دندانی

بدون شک وضعیت دندانی هر فرد نشانه شخصیت،ارزش ها،روش زندگی وطبقه فرهنگی واجتماعی اوست.

باآگاهی ازاین پیش شرط ودانستن اینکه داشتن دندانهای سالم وزیباچه حس اعتماد به نفس دلنشینی به ما می بخشد،حفظ دندانهای سالم واحتمالاجایگزینی دندانهای از دست رفته به بهترین نحو معنایی بس بزرگ مییابد.

حتما ًمیدانید که ازدست رفتن دندانها چه عواقبی دارد. تحلیل( ضعیف و نازک شدن ) استخوان فک،افزایش چین وچروک صورت،حرکت دندانها به فضای خالی دندان از دست رفته و کوتاه ارتقاع صورت که درنهایت باعث احساس پیری وافسردگی میشود .

اما بهترین راه جایگزینی این دندان از دست رفته چیست؟
ایمپلنت دندانی یک تکیه گاه کوچک از جنس فلز تیتانیوم میباشد که در استخوان فک قرار گرفته و جایگزین ریشه از دست رفته می گردد.

این فلز بیشترین قابلیت سازش رابا بافتهای بدن دارد. پس از مدت کوتاهی که استخوانهای اطراف کاملا با ایمپلنت اتصال یافت میتوان قسمت تاج آنرا به شکل یک دندان طبیعی بازسازی نمود ( یا به اصطلاح روکش کرد ) دندان جدید ازنظرزیبایی همانند یک دندان طبیعی عمل میکند.

ایمپلنت بنابر طرح درمان دندانپزشک کارکرده های متفاوتی میابد که در شماره های بعدی آنها را با ارائه مثال و تصویر با شما در میان خواهم گذاشت فقط بایستی این را بدانیم که با فراگیر شدن ودردسترس قرارگرفتن آسان این درمان علمی دردنیای مدرن امروزه،علم دندانپزشکی روبه سوی افق های روشن در حرکت است.

مراحل ساخت ایمپلنت دندانی

فلز تیتانیوم از فلزات Non-Precious محسوب میشود و هزینه بالای آن بدلیل مراحل متعدد تولید میباشد از طرف دیگر بعضی از این مراحل دست ساز بوده و هنوز مکانیزه نشده.

ابتدا باید فلز تیتانوم توسط حرارت دیدن به  گرید مورد نظر رسیده باشد و یا آلیاژ آن تهیه شود بعد از آن مفتول هایی با قطر های لازم ساخته میشود این قطر ها به اندازه قطر ایمپلنت هایی است که باید تولید شود.

بعد از این مرحله مفتول ساخته شده به طول های مورد نظر تقسیم میشود که این اندازه ایمپلنت دندانی را تعیین میکند.

از این قسمت به بعد هزینه تولید بالا میرود زیرا قطعات برش خورده باید تک تک به ماشین CNC وصل شده و سطح خارجی و داخلی آن تراشیده شود هر چه گرید تیتانیوم سخت تر باشد میزان فرسودگی فرزهای الماسی بیشتر خواهد بود و در نتیجه باید زودتر تعویض شوند. عدم تعویض فرزهای ماشین تراش باعث میشود رزوه های ایمپلنت دندانی چه در داخل و چه در خارج آن دقت لازم را نداشته باشد.

حالا باید ایمپلنت ها سند بلاست شوند برای اینکار از اکسید آلومینیوم استفاده میشود برای کیفیت بهتر پودر مصرف شده از یک سو وارد مخزن سند بلاست شده  و توسط ساکشن بعد از عملیات از سوی دیگر خارج میشود و هرگز نباید این پودر ریسایکل شود کمپانی هایی که این کار را انجام میدهند حتما تاثیر منفی آنرا در کیفیت سند بلاست نشان میبینند.

بعد  ازسند بلاستینگ تیتانیوم برای اسید شویی ارسال میشود. دراینجا برای اینکه داخل فیکسچر آسیب نبیند باید سطح داخلی آن توسط تفلون پوشانده شود انجام این مرحله مستلزم صرف وقت و هزینه زیاد میباشد. پس از اسید شویی ایمپلنت دندانی شسته میشود و برای بسته بندی ارسال میشوند بسته بندی هم از مراحل پر هزینه ایمپلنت دندانی محسوب می شود. پس از بسته بندی اولیه ایمپلنت دندانی برای استریل کردن با اشعه گاما ارسال میشود و سپس جهت بسته بندی نهایی و شماره سریال گذاری وارد آخرین مرحله تولید میشوند.

ایمپلنت ها  باید سند بلاست شوند تا سطح جانبی آن بزرگتر شود عمل سند بلاست تا 400 برابر سطح جانبی ایمپلنت را بزرگتر می کند و بنابراین تماس ایمپلنت دندانی و استخوان 400 برابر بیشتر میشود تشکیل استخوان در خلل و فرج ایمپلنت دندانی باعث میشود که ایمپلنت دندانی به استخوان جوش بخورد که به این پدیده استواینتگریشن گفته میشود درست مثل چسبیدن کامپوزیت به مینای دندان.

در استواینتگریشن پیوند شیمیایی بین تیتانیوم و استخوان وجود ندارد و اتصال فقط فیزیکی میباشد و این درگیری به اندازه ای زیاد است که تیتانیوم به استخوان کاملا جوش خورده به نظر میرسد طوری که بعد از زمان استواینتگریشن حدود 400 نیوتن نیرو لازم است تا ایمپلنت دندانی از استخوان جدا شود.

SLA یک روش قدیمی برای سند بلاست کردن ایمپلنت است که امروزه هم همین روش انجام میشود حرف S برای sand blast حرف L  برای large grit به معنای دانه های درشت سند بلاست و حرف A برای واژه acid wash بکار رفته است بطور مختصر یعنی اینکه پس از تراشیده شدن ایمپلنت در ماشین CNC باید سند بلاست شود و سپس با اسید شستشو شود تا موادی که روی ایمپلنت مانده شسته شوند.

RBM این واژه بر گرفته از resorbable blast media به معنای اینکه عمل سند بلاست در محیطی گرم و تحت فشار انجام میشود که که این امر باعث شدت کار می شود و همینطور بقایای کمتری  از ماده سند بلاست بر روی ایمپلنت بجا میماند.

اجزای تشکیل دهنده  ایمپلنت دندانی

ریشه ( فیکسچر)

تاج (آباتمنت)

کاور اسکرو

هیلینگ آباتمنت یا Gingival Former

پیچ اتصال آباتمنت به فیکسچر

قطعات اتصال ریشه به دست دندان locator /ball & socket

پلاستیک آباتمنت برای ساخت آباتمنت با اشکال خاص و دلخواه

زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی

فک پایین سه ماه

فک بالا پنج ماه

این یک قانون کلی است که می تواند در شرایط مختلف متفاوت باشد مثلا اگر در فک بالا لیفت سینوس انجام شده باشد بهتر است یک ماه بیشتر فرصت داده شود تا استخوان جدید به تراکم بیشتری برسد.

از دیگر مواردی که ممکن است نیاز به مدت زمان بیشتری باشد انواع گرافت استخوانی و یا اسپیلیت کردن استخوان است.

همچنین در شرایطی که استخوان تراکم کمتری داشته باشد باید زمان بیشتری لحاظ شود تا تراکم استخوان به حد مطلوب برسد و در شرایط ایده آل استخوانی میتوان از مدت انتظار کم کرد این وقتی است که طول و عرض ایمپلنت دندانی کاشته شده ایده آل برای دندان جایگزین باشد. و این ایمپلنت دندانی باید با نیروی بالاتر از 35 نیوتن کاشته شده باشد.

ایمپلنت و انواع پروتزهای دندانی

هدف اصلی معرفی ایمپلنت های دندانی به عنوان یک درمان جایگزین برای پروتز های بریج بوده و اینکه همکاران بتوانند مزایای ایمپلنت را برای بیماران تشریح کرده و در دستور کار خود قرار دهند. و دیگر هیچ دندانی بخاطر پایه بریج قرار گرفتن تراشیده نشود.

به طور کلی هر بیماری که شرایط کشیدن دندان را داشته باشد میتواند کاندید مناسبی برای کاشت ایمپلنت باشد.

و از نظر قانونی دندانپزشک عمومی یا متخصص میتواند کاشت ایمپلنت دندان را در شرایط مطب انجام دهد. البته گرافت های وسیع استخوانی باید در بیمارستان توسط متخصص جراح فک و صورت انجام شود و جراحی سینوس لیفت باز باید توسط جراح فک و صورت در مطب یا بیمارستان انجام پذیرد.

ایمپلنت دندانی چیست؟

تعریف ایمپلنت دندانی به پیچ ساخته شده از جنس تیتانیوم گفته می شود که در استخوان فک کاشته میشود و جایگزین دندان از دست رفته می شود. ایمپلنت دندانی میتواند یک پارچه و یا دو تکه باشند و توسط پیچ اتصال قسمت آباتمنت و ریشه به هم وصل شوند تمام قطعات پروتزی و پیچ اتصال نیز از جنس تیتانیوم ساخته میشود و زمانیکه این قطعات به هم بسته میشوند پدیده  Cold Welding و یا جوش سرد اتفاق میفتد یعنی دو قطعه تیتانیوم به هم آمیخته میشوند و برای جدا سازی آنها باید ضربه وارد کنیم تا درگیری ایجاد شده رها شود.

Implant Internal Connection : یعنی اینکه قسمت تحتانی تاج آن به درون ریشه وارد شود. امروزه بیشتر از این نوع ایمپلنت استفاده میشود چون این نوع می تواند استتیک بهتری داشته باشد.

فقط در قطرهای 3 میلیمتر و کمتر امکان ایجاد internal connection به دلیل قطر کم فیکسچر وجود ندارد زیرا باعث ضعیف شدن بدنه ایمپلنت دندان می شود و به همین خاطر است که در این قطر از External Connection استفاده می شود.

Implant  External Connection یعنی اینکه قسمت فوقانی ریشه به درون تاج وارد شود. از آنجاییکه داخل ایمپلنت دندانی تراشیده نمیشود ایمپلنت دندانی از مقاومت بیشتری برخوردار است هنوز هم بعضی از متخصصین برای دندانهای مولر از این نوع ایمپلنت استفاده میکنند.

Mini Implant به ایمپلنت با قطر کمتر از  3 میلیمتر مینی ایمپلنت گفته میشود که برای موارد موقتی استفاده میشود مثلا برای 6 ماه تا یکسال به عنوان مثال زمانیکه جراحی Full Mouth انجام میدهیم ممکن است که لازم باشد برای شش ماه پروتز دندانموقت به بیمار داده شود در این صورت میتوان از دو یا سه مینی ایمپلنت دندانی استفاده کنیم تا یک دست دندان موقت برای بیمار ساخته شود و در زمانیکه ایمپلنت های دندانی اصلی به بهره برداری میرسند مینی ایمپلنت ها حذف شوند.

تیتانیوم مورد استفاده در ایمپلنت دندانی پنج نوع می باشد که به هر کدام گرید یک تا پنج گفته می شود.

گرید یک یعنی اینکه فلز از جنس تیتانیوم خالص است و یک بار آبدیده شده است آبدیده کردن یا  Heat Treatment به منظور مستحکم کردن ایمپلنت دندانی انجام میشود.

گرید دو یعنی دو بار آبدیده شدن و همینطور تا به آخر به جز گرید پنج که یک غلط مصطلح است و در اینجا تیتانیوم آبدیده نشده ولی با ترکیب آلومینیوم و وانادیوم تبدیل به یک آلیاژ سخت شده که از گرید چهار هم سخت تر است.

هر چه گرید بیشتر شود تیتانیوم سخت تر خواهد بود و در برابر فشارهای آکلوزالی مقاوم تر و هر چه خلوص تیتانیوم بیشتر باشد میزان استوانتگریشن بیشتر میشود پس بنا بر این بهترین گرید برای ساخت ایمپلنت دندانی گرید چهار است چون هم تیتانیوم خالص ساخته شده و هم از مقاومت خوبی برخوردار است.

برای قطر 3.3 و کمتر باید از آلیاژ تیتانیوم استفاده کرد که مقاومت بیشتری در برابر نیروهای آکلوزالی داشته باشد البته در نطر داشته باشید که آلیاژ تیتانیوم 92 درصد خلوص دارد و 8 درصد بقیه را آلومینیوم و وانادیوم تشکیل میدهد پس استوانتگریشن 8 درصد ضعیف تر بوده و باید در موقع استفاده در نظر گرفته شود.

در جهان منابع تیتانیوم زیادی وجود دارد که بهترین و خالص ترین متعلق به ایالات متحده و سوییس است منابع تیتانیوم در چین و روسیه از خلوص کمتری برخوردارند.