با توجه به اینکه دندان نقش زیادی در غذا خوردن، صحبت کردن و زیبائی فرد دارد لذا با کشیدن یک دندان، این مسائل تحت تاثیر قرار می‌گیرد و با کشیده شدن یک دندان بقیه دندانها به تدریج به طرف ناحیه خالی حرکت کرده و کل نظم دندانها به هم میریزد. همچنین در صورتی که دندان به موقع جایگزین نشود، لثه به تحلیل می‌رود و استخوان لثه نیز کارایی و سلامت خود را از دست می‌دهد. لذا برای جایگزینی دندان بهترین راه استفاده از کاشت دندان یا همان ایمپلنت میباشد.
ایمپلنت یکی از فناوریهای علم دندانپزشکی است که به شکل یک پایه تیتانیومی در درون لثه جایگذاری می‌گردد و پس از مدتی با استخوان فک جوش میخورد و میتواند به عنوان یک دندان واقعی محسوب شود. با دندانی که از طریق ایمپلنت در دهان قرار می‌گیرد، فرد میتواند بخندد، غذا بخورد و مشکل بی دندان بودن خود را حل نماید. این روش تنها برای کاشت یک دندان استفاده نمیشود و در صورتی که بخواهیم چندین دندان را جایگزین نماییم باز هم قابل کاربرد میباشد.
در این روش پایه تیتانیومی عضوی از بدن فرد محسوب میشود که امکان دفع یا کندن آن وجود ندارد (هر چند گفته میشود در صورت عدم مراقبت صحیح و یا رعایت نکردن نکات بهداشتی امکان تخریب دندان ایمپلنت شده وجود دارد) و از جهت بافتی و خونی با بدن بیمار سازگار است. از این رو میتوان گفت، میزان و مدت عمر یک دندان ایمپلنت شده همانند سایر دندانها میباشد.
مزایای ایمپلنت
- ایمپلنت به عنوان راه‌حلی قطعی برای جایگزینی دندان به شمار می‌رود.
- بیماران در هر سنی که باشند می‌توانند از ایمپلنت استفاده کنند.
- از دیگر مزایای کاشت دندان بوسیله ایمپلنت، عدم تراش دندانهای مجاور میباشد و یکی از شرایط استفاده از آن، سلامت کامل استخوان لثه است که با معایناتی که قبل از کاشت پایه تیتانیومی صورت می‌گیرد، سلامتی استخوان لثه مشخص میشود.
نکته: افرادی که دچاری بیماریهای کنترل نشده و مزمن هستند و همچنین افراد سیگاری نمی‌توانند از ایمپلنت استفاده کنند.
آیا ایمپلنت دردناک است؟
درمان بواسطه ایمپلنت چندین مرحله دارد. در مرحله اول کاشت پایه است که درون لثه قرار می‌گیرد. در زمان جراحی نیز، لثه به طور کامل بی حس میشود که در این شرایط بیمار هیچگونه دردی را متحمل نمی شود. به این معنا که جراحی هر پایه ایمپلنت در یک جلسه 15 دقیقه ای و تحت بی حسی موضعی انجام میشود و ملاحظات و مسائل آن از کشیدن دندان نیز، کمتر است. پس از اتمام جراحی ممکن است فرد دچار درد مختصری شود که با مسکن قابل رفع میباشد.
بسته به تعداد ایمپلنت هایی که در دهان قرار می‌گیرد. زمان جراحی متغیر که به تبع آن نیز درد ناشی از جراحی متفاوت میباشد. تا مدتی پس از جراحی نیز بیمار باید از غذاهای نرم استفاده نماید و به هیچ عنوان روی پایه تیتانیوم مواد غذایی سفت و سخت نشکند.
در مرحله دوم درمان ایمپلنت، سه تا شش ماه بعد از جراحی اول انجام میشود و روی ایمپلنت ها باز و یک قطعه فلزی به بر روی آنها متصل می‌گردد تا از لثه عبور و به استخوان برسد. در این مرحله نیز همچون مرحله قبل، لثه بیمار بی حس میشود و تنها پس از اتمام مرحله درمان، بیمار میزان کمی درد احساس می‌کند.
در مرحله سوم درمان اصلی شروع میشود که به درمانهای عادی روکش شباهت دارد و شامل مراحل قالبگیری و امتحان روکش میشود. در اینجا کار درمان به پایان رسیده و عاج دندان بر روی پایه قرار داده میشود. در این مرحله درد زیادی متوجه بیمار نمی شود.
بطور کلی میتوان گفت روش درمان ایمپلنت یکی از ساده ترین و کم مشکل ترین جراحیهای دهان میباشد که درد و ناراحتی زیادی ندارد. همچنین میتوان بلافاصله پس از کشیدن یک دندان، عمل ایمپلنت را انجام داد، مشروط بر آنکه استخوان و لثه در سلامت کامل باشند. اگر متخصص تشخیص دهد که کاشت دندان باید به زمان دیگری موکول شود، باید ایمپلنت پس از سه تا چهار ماه پس از کشیدن دندان انجام گردد. افرادی که به بیماری سیستمیکی دچار هستند باید تحت نظر دندانپزشک قرار بگیرند.
پس از اتمام مراحل درمان و قرار گرفتن دندان در جای خود، نیروی که در نتیجه غذا خوردن بر دندان وارد میشود، توسط استخوان فک دفع و در نتیجه هیچگونه دردی بوجود نخواهد آمد.
