ایمپلنت دندان یا کاشت دندان

با ایمپلنت و ارتودنسی کردن دندانها میتوان زیبایی صورت را حفظ کرد. در واقع ایمپلنت جایگزینی ریشه یا ریشه های یک دندان و به اصلاح دیگر کاشت دندان است. مشابه ریشه های دندان، ایمپلنت های دندان نیز در استخوان فک قرار گرفته و پس از کامل شدن عمل جراحی برای سایرین قابل مشاهده نیستند. از ایمپلنت ها برای قرار دادن عاج دندان (بخشی از دندان ها که در دهان قابل مشاهده است)، پل یا دندان های مصنوعی به روش های مختلف استفاده می شود. ایمپلنت ها از تیتانیوم ساخته می شوند که یک ماده سبک، قوی و سازگار با بدن انسان است و به این ترتیب امکان پس زدن ایمپلنت دندان توسط بدن وجود ندارد. تیتانیوم و آلیاژهای آن بطور گسترده در هر دو حوزه دندان پزشکی و سایر ایمپلنت های استخوانی همچون عمل جراحی جایگزینی استخوان ها استفاده می شود. ایمپلنت دندانی بالاترین نسبت موفقیت را در بین ایمپلنت های مورد استفاده در عمل های جراحی دارد. هم چنین روش ایمپلنت دندان با لیزر باکتری‌هایی که در اغلب موارد موجب پوسیدگی دندان و عفونت لثه می‌شوند را از بین می‌برد. در واقع  دندان پزشک با یک اصلاح طرح لبخند جامع می‌تواند سلامت و ظاهر زیبای دندان‌ها را بازیابی کند.

خاصیت مهم تیتانیوم در امکان جوش خوردن به استخوان علت اصلی بیولوژیک موفقیت در استفاده از ایمپلنت دندانی است. علت استفاده از ایمپلنت در حوزه دندان پزشکی اینست که هنگام از بین رفتن دندان ها، استخوان نگهدارنده دندان نیز از بین می رود. به این ترتیب استفاده از ایمپلنت ها می تواند وضعیت استخوان را تثبیت کرده و جلوی از بین رفتن آن را بگیرد. علاوه بر جایگزین کردن دندان های از بین رفته، ایمپلنت ها می تواند به حفظ ظاهر استخوان فک و تراکم آن کمک نمایند. این شرایط به معنی این است که ایمپلنت ها همچنین می توانند از ساختار اسکلتی صورت حفاظت کرده و بطور غیر مستقیم ساختارهای بافت نرم و بافت های لثه، گونه ها و لب ها را محافظت نمایند. انجام ارتودنسی بعد از ایمپلنت دندان یا حتی انجام ارتودنسی قبل از ایمپلنت می توانند به بهبود وضعیت غذا خوردن، جویدن، خندیدن، صحبت کردن، و طبیعی به نظر رسیدن صورت فرد کمک نمایند. این عملکرد می تواند بر وضعیت اجتماعی، روانی و نیز فیزیکی بیمار تاثیر داشته باشد.

ایمپلنت دندان برای چه کسانی مناسب است؟

بطور کلی، اگر شما تعدادی از دندان های خود را از دست داده اید، یک فرد مناسب برای استفاده از ایمپلنت های دندان می باشید. در این شرایط مهم است که وضعیت سلامتی مناسب داشته باشید، هر چند باید توجه داشت بعضی شرایط و ابتلا به برخی بیماری ها می تواند بر مناسب بودن ایمپلنت ها تاثیرگذار باشد. برای مثال، دیابت کنترل نشده، سرطان، استفاده از پرتو درمانی برای فک ها، سیگار کشیدن، اعتیاد به الکل، یا ابتلا به بیماری پریودنتال (لثه) کنترل نشده، همگی می توانند بر جوش خوردن ایمپلنت ها در استخوان تاثیر گذارند و به این ترتیب باعث ایجاد مشکل در هنگام استفاده از ایمپلنت دندانی شوند. همواره توجه داشته باشید که اطلاع جراح دندان از وضعیت سلامتی شما (قبلی و فعلی) به همراه تمام داروهایی که مصرف می کنید (صرف نظر از شیمیایی یا گیاهی بودن) از اهمیت خاص در هنگام مراجعه به دندان پزشک برای کار گذاشتن ایمپلنت دندان برخوردار است.

مدت زمان انجام ایمپلنت

مدت زمان این عمل جراحی بستگی به تعداد ایمپلنت های مورد نیاز بیمار و میزان پیچیدگی عمل جراحی دارد. به هر حال جراح می تواند چند ایمپلنت را در یک جلسه درمانی برای بیمار کار کند، اما انجام این کار ممکن است طول مدت این جلسه درمانی را طولانی نماید.

هنگامی که داروی تزریق شده ناحیه تحت درمان را به مقدار کافی بی حسی کرد، دندان پزشک یک برش در لثه ایجاد کرده و یک سوراخ کوچک در استخوان فک ایجاد می کند. ایمپلنت در داخل این سوراخ قرار خواهد گرفت.

اگر هر یک از دندان های شما قبل از عمل جراحی ایمپلنت دندان افتاده است، دندان پزشک احتمالاً می تواند یک ایمپلنت را بطور مستقیم در حفره دندان قرار دهد. در اصطلاح به این روش ایمپلنت فوری دندان گفته می شود. در صورتی که انجام این کار امکان پذیر نباشد، دندان پزشک ایمپلنت را پس از چند هفته در محل قرار می دهد که در اصطلاح به آن ایمپلنت فوری تاخیری گفته می شود. گاهی اوقات، دندان پزشک پس از چند ماه و با گذشت زمان لازم برای بهبود استخوان فک ایمپلنت را در محل قرار می دهد، در اصطلاح به آن ایمپلنت تاخیری می گویند.

کار گذاشتن ایمپلنت فوری و تاخیری در یک یا دو مرحله به شرح زیر امکان پذیر است:

در مرحله اول: میله ایمپلنت و پایه آن که ایمپلنت را به دندان مصنوعی متصل می کند، بطور هم زمان در محل قرار می گیرد.

در مرحله دوم: میله ایمپلنت دندانی پس از ترمیم استخوان در زیر خط لثه قرار می گیرد و به این ترتیب امکان مشاهده آن دیگر در دهان وجود ندارد. در ادامه یک عمل جراحی دیگر با گذشت چند ماه برای اتصال دندان های مصنوعی به ایمپلنت دندان انجام می شود.

مرکز ایمپلنت ممکن است دندان های مصنوعی را در همان روز ایمپلنت در دهان بیمار کار گذارد. به هر حال، معمولاً لازم است سه تا شش ماه برای بهبود یافتن دهان برای این کار صبر شود. در طول این دوره، دندان پزشک ممکن است از یک پل موقت یا دندان های مصنوعی جزئی استفاده کند تا به این ترتیب فضای خالی بین دندان ها قابل مشاهده نباشد. در صورتی که بیمار معمولاً از دندان های مصنوعی کامل استفاده می کند، می توان وضعیت این دندان ها را به صورتی اصلاح کرد که امکان استفاده از آنها در طول این دوره وجود داشته باشد.

پس از بهبود یافتن وضعیت دندان، لازم است یک عمل جراحی ثانویه برای خارج کردن سر ایمپلنت از لثه انجام داد. دندان پزشک در ادامه از دندان مصنوعی بر روی ایمپلنت استفاده می کند. به این ترتیب دندان ها احتمالاً در محل تثبیت شده یا امکان جابجایی آنها در مواقع لازم توسط بیمار جهت تمیز کردن وجود دارد. در این زمان دندان پزشک از قرارگیری مناسب دندان ها در محل مطمئن شده و وضعیت آنها را با سایر دندان ها هماهنگ می کند. در این حالت پزشک باید احساس راحتی در هنگام استفاده از دندان های خود داشته باشد.

ایمپلنت کوتاه: چه مواقعی باید از ایمپلنت کوتاه استفاده کرد

ایمپلنت های کوتاه یا شورت ایمپلنت ها که در چند سال اخیر مرسوم شده به ایمپلنت هایی گفته می شود که طول ایمپلنت از 8 میلی متر کمتر باشد معمولا ایمپلنت ها باید طول 10 میلی متر و بیشتر داشته باشند ولی در ایمپلنت های کوتا ه این طول به 6 میلیمتر هم می رسد در نواحی که ارتفاع استخوان تحلیل رفته باشد و مثلا ارتفاع استخوان در خلف فک پایین تا عصب از 8 میلی متر کمتر باشد ایمپلنت دندان با طول 6 میلی متر می تواند انتخاب خوبی باشد.باید توجه داشت که استفاده از ایمپلنت های کوتاه تابع شرایطی است در صورت استفاده از ایمپلنت های کوتاه باید به ازای هر دندان یک پایه قرار داده شود و تا حد ممکن از قطر بیشتری از پایه استفاده کرد.به علت حساس بودن این نوع ایمپلنت دندانی به تحلیل استخوانبای از برند های مناسب استفاده کرد مثلا برند های استرا اشترومن و اس جی اس دارای ایمپلنت کوتاه با طول 6 میلی متر می باشند

این سوال پیش می اید مزیت استفاده از ایمپلنت کوتاه چیست: اگر در مثال قبلی ارتفاع استخوان کم باشد باید پیوند استخوان روی استخوان فک انجام شود که همیشه این نوع پیوند ها موفقیت امیز نیستند و یا جابجایی عصب  فک تحتانی باید صورت پذیرد که با رسک اسیب دائمی به عصب فک تحتانی همراه است بنابراین واقعا ایمپلنت های کوتاه در چنین مواردی کمک کننده هستند

در قرار دادن ایمپلنت های کوتاه تجربه جراح نیز اهمیت دارد. ارزیابی قبل از جراحی با سی بی سی تی و طرح درمان مناسب در موفقیت درمان موثر است. از معایب ایمپلنت های کوتاه می توان به افزایش تعداد پایه اشاره کرد که طبیعتا هزینه کلی درمان را بالا می برد.از ایمپلنت ها ی کوتاه در فک بالا هم می توان استفاده کرد که در بسیاری موارد نیاز به سینوس لیفت و انجام پیوند در سینوس را برطرف می کند.

چرا ایمپلنت پس می زند: علل شکست ایمپلنت

چرا ایمپلنت پس می زند: علل شکست ایمپلنت ، با وجود اینکه درمان ایمپلنت یک درمان موفقیت امیزی است ولی در موارد کمی ممکن است درمان با موفقیت همراه نباشد امروزه میزان موفقیت ایمپلنت را بالای 95% گزارش می کنند که معنی ان این است که از هر 100 ایمپلنت گذاشته شده 5 ایمپلنت ممکن است با شکست همراه باشد و یا به اصطلاح معمول پس بزند.

حال سوال این است که علل شکست ایمپلنت چیست ؟ اولین  عامل میزبان یا شخص گیرنده ایمپلنت است اگر شخص بیماری هایی مانند قند خون کنترل نشده ، استفاده از داروهای کورتون با دوز بالا و یا سیگاری باشد شانس پس زدن ایمپلنت بالاتر است دومین عامل جنس یا برند ایمپلنت است برند های  ایمپلنت با سطح هایی که خاصیت پیوند استخوان بالاتری دارند طبیعتا شانس گرفتن پیوند ایمپلنت بالاتر است.

برای مثال برند هایی مانند استرا و اس ال اکتیو اشترومن را می توان از این دسته ایمپلنت ها دانست سومین عامل در میزان شکست نوع جراحی است اگر ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان بخصوص در دندانهای چند ریشه قرار داده شود شانس پس زدن ایمپلنت بالاتر میرود بخصوص اگر دندان کشیده شده باشه عفونت داشته باشد یا در انتهای ریشه ضایعه باشد مورد دیگر میزان استخوان اطراف ایمپلنت است مواردیکه استخوان تحلیل رفته و به اصطلاح نازک شده شانس گرفتن ایمپلنت پایین است در این موارد توصیه می شود که استخوان اطراف ایمپلنت با قرار دادن پیوند  استخوان تقویت شود.

نحوه عملکرد جراح نیز روی موفقیت یا شکست ایمپلنت تاثیر گذار است مواردکه اصول جراحی رعایت نشود و بخصوص موقع دریل کردن یا سوراخ کردن استخوان فک شستشوی کافی انجام نشود و حرارت ناشی از اصطکاک به بالای 47 درجه برسد شانس پس زدن ایمپلنت بالاتر می روذ رعایت اصول استریل جراحی و محیط عاری از میکروب در این نوع جراحی بسیار پر اهمیت است. مورد اخر رعایت بهداشت دهان بخصوص در چند هفته اول بعد از جراحی اسن عدم رعایت بهداشت دهان شانس الودگی محل جراحی بالاتر می برد و عفونت ایجاد شده باعث پس زدن ایمپلنت می شود.با توجه به مطالب ذکر شده می توان نتیجه گرفت که علت شکست ایمپلنت یا پس زدن ان به عوامل مختلفی بستگی دارد که همه این عوامل در موفقیت یا پس زدن ایمپلنت دخالت دارند.

ایمپلنت ارزان

در بسیاری از موارد دنبال ایمپلنتی هستیم که هم ایمپلنت ارزان باشد و هم دوام مناسبی داشته باشد. باید توجه داشته باشیم که خواسته ما باید بر اساس واقعیت های بازار یا مارکتینگ ایمپلنت باشد.در تبلیغاتی که از طرق پیام های  کوتاه یا در صفحات اینستاگرام یا کانالهای تلگرام ایمپلنت به قیمت نهصد هزار تومان و یا ایمپلنت اروپایی به قیمت بسیار پایین  تبلیغ می شود ولی روی دیگر سکه واقعیت هایی دیگر دارد اولین نکته در انتخاب برند و مارک مناسب ایمپلنت کشور سازنده نیست مثلا برند های اروپایی مانند ریتر ساخت آلمان و  ایده ساخت سوئیس و یااینترالاک ساخت امریکا برندهایی هستند که فقط کشور سازنده معروفی داند  ولی از برخی از برند های کره ای هم پایین تر هستند بنابراین مثل همه وسایل یک کشور هم می تواند برند بسیار خوبی داشته باشد وهم برند ضعیف.نکته دوم قیمت تمام شده اجزائ ایمپلنت است مثلا یک برندکره ای قیمت قطعات تقریباپانصد هزار تومان می باشد متوسط یک لابراتوار سازنده روکش هم دویست هزار تومان است و هزینه وسایل تمام شده برای جراحی و قالبگیری هم بسته به مواد استفاده شده بین صد تا دویست هزار تومان می باشد یعنی بدون دستمزد یک ایمپلنت کره ای مناسب بدون دستمزد هزینه ای حدود نهصد هزارتومان دارد اگر دستمزد هم اضافه شود هزینه بین یک و پانصد تا یک و هشتصد  تمام می شود بنابراین تبلیغات در بسیاری از موارد گول زننده بوده و از برند های ضعیف و غیر استاندارد و درخیلی ازموارد از اجناسی که بصورت قاچاق و کیفی از خارج وارد شده استفاده می شود برند های ضعیف کره ای و چینی و حتی تایوانی از این دسته برند ایمپلنت است توصیه می شود از پزشکتان اسم برند و کشور سازنده و شرکت وارد کننده ایرانی را سوال کنید و بار کد کالا توجه کنید این یک حق طبیعی بیمار است که از برند استفاده شده مطلع باشد و حتی جعبه ایمپلنت و بار کد رهگیری را داشته باشد.در شهر های شمال غرب ایران از برند های ساخت اسرائیل که بصورت قاچاق از مبدا کردستان عراق و اذربایجان وارد شده استفاده می شود که علاوه بر عدم مجوز از وزارت بهداشت بخاطر مسائل امنیتی و خطراتی که ممکن است در ساخت این ایمپلنت و صادرات ان به ایران داشته باشد باید بیماران و پزشکان از ان مطلع باشند

نکته بعدی تجربه جراح است که  روی دستمزد اثر دارد طبیعتا اگر کار بصورت تخصصی انجام شود دستمزد بالاتری خواهد داشت ما یک سری برند هایی که هم  به نسبت ایمپلنت ارزان محسوب می شود و هم دوام مناسبی دارند توصیه می کنیم

از برند های کره ای اوستم ، مگاژن،ایمپلنتیوم از برند های اروپایی اس جی اس ساخت لیختن اشتاین،جی دنتال ساخت ایتالیا ،پی ای ساخت سوئد.

هزینه ایمپلنت دندان چقدر است؟

در میزان هزینه درمان کاشت ایمپلنت علل مختلفی تاثیر داردند ولی بطور کل میزان حجم استخوان موجود در موضع ترمیم یکی از فاکتورهای تاثیرگزار بر هزینه است چرا که کمبود استخوان نیازمند تزریق استخوان است. تعداد دندان ایمپلنت شده دیگر فاکتور تاثیر گزار است ودر نهایت نوع ایمپلنت نیز ازدیگر عوامل تاثیر گزار است بطوریکه بسته به برند ایمپلنت پیوندی هزینه متفاوت است. نوع روکش دندانی مورد استفاده جهت تاج ایمپلنت نیز در هزینه تاثیرگزار است. دربرخی موارد نیاز به جراحی های جانبی نیز وجود دارد بعنوان مثال درمشکلات سینوس ، جراحی سینوس باز و بسته نیز متداول است که هزینه مخصوص به خود را دارد.

علل فراوانی در موفقیت ایمپلنت موثر است. من جمله این که جنس ایمپلنت دندان با کیفیت باشد. متاسفانه کیفیت برخی از ایمپلنت های موجود در بازار پایین است که میتوان به ایمپلنت های چینی یا پاکستانی اشاره کرد. درست است که هزینه ایمپلنت دندان مطرح و متعلق به یک برند معتبر بیشتر است ولی براساس همین کیفیت عمر ایمپلنت دندان تضمین شده ودر موفقیت کاشت دندان موثرتر است. در برخی از موارد نیاز به ایمپلنت دندانهای جلویی است که علاوه بر کیفیت، زیبایی دندان نیز مطرح است. در دندانهای جلویی پس از انجام مراحل اولیه درمان ایمپلنت دندان روکش موقتی استفاده شده که پس از ساخت روکش نهایی، روکش دندان نهایی بر روی ایمپلنت قرار گرفته میشود.

ایمپلنت دندان و میزان موفقیت آن به میزان کیفیت استخوان فک بیمار نیز وابسته است. برای آن دسته از بیمارانی که استخوان فک ضعیف تر دارند نیاز به درمانهای پیوند استخوان نیز وجود دارد. این درمانها چند ماه قبل از درمان اصلی انجام گرفته ودر زمان ایمپلنت دندان جوش خوردن فیکسر به استخوان فک بخوبی صورت میگیرد. شکل ایمپلنت دندان بنحوی است که نیروهای فشاری را میتواند بخوبی به استخوان فک انتقال دهد بدون آنکه خود شکسته شود.

نحوه اتصال ایمپلنت به استخوان فک بسیار مهم است. زمان قرارگیری ایمپلنت درون فک بیمار باید دقت کرد ایمپلنت دندان حرکت اضافی نداشته باشد. هرگونه حرکت ایمپلنت دندان وعدم رعایت دقت دندانپزشک باعث شکست درمان ایمپلنت میشود. نکات فوق ورعایت آنها بویژه در ایمپلنت فوری بسیار مهم هستند.

ایمپلنت دندان هم نیازمند رعایت بهداشت و مراقبت های لازم است. حتی ایمپلت دندان را همانند دندانهای طبیعی جرم گیری میکنند. پلاک های ایجاد شده دراطراف ایمپلنت میتواند منشا بسیاری از بیماریها نظیر بیماری های پریودنتال شود. عدم رعایت بهداشت باعث کاهش عمر مفید ایمپلنت دندان میشود. جرم گیری ایمپلنت با قلم مخصوص جرم گیری ایمپلنت صورت میگیرد. جنس قلم جرم گیری در جرم گیری ایمپلنت با ایمپلنت دندان هم جنس است.

درمانهای ایمپلنت معمولا زمانبر است که البته با پیشرفت تکنولوژی واستفاده روشهای نوین درمانی ، دوره درمان ایمپلنت دندان کاهش پیدا کرده است. بطور معمول 6 هفته تا 6 ماه زمان برای درمان ایمپلنت دندان لازم است. البته زمانیکه بیماریهای جانبی نظیر پوکی استخوان وجود داشته باشد مدت زمان درمانی افزایش پیدا میکند. زیرا کیفیت پایین استخوان بایستی با پیوند استخوان ترمیم شود تا موفقیت درمان ایمپلنت دندان تضمین شود.

ایمپلنت دندان را میتوان در هر سنی انجام داد ولی بایستی توجه کرد فقدان یک دندان موجب باعث تمایل دندانهای مجاور به سمت دندان از دست رفته میشود. این امر باعث کاهش فضای لازم برای ایمپلنت میشود که دندانپزشک را وادار به استفاده از ایمپلنت با قطر کمتر مینماید. ایمپلنت با قطر کمتر تنش فشاری کمتری را تحمل مینماید که این امر بر عمر نهایی ایمپلنت دندان موثر است. بنابراین بهتر است پس از دست دادن یک دندان هر چه سریعتر به دندانپزشک مراجعه کرد ودرمان ایمپلنت دندان را انجام داد.

با جایگزاری ایمپلنت، درمان آن پایان نمی یابد وبایستی مراقبت لازم از ایمپلنت دندان انجام شود. رعایت بهداشت واستفاده از مسواک از نکات ابتدایی ولی موثر برای حفظ سلامت ایمپلنت است. پس از جراحی بیمار بهتر است بیمار غذایی نرم وسبک را تناول کند. بهیچوجه سیگار و مشروبات الکلی مصرف نکید. استفاده از دهانشویه و دداروهای تجویز شده نیز به بیمار توصیه میشود. با رعایت نکات فوق ماندگاری ایمپلنت را افزایش دهید واحتمال خونریزی پس از جراحی را بشدت کاهش دهید. بیمار بایستی در دوره های زمانی مشخص جهت معایته به کلینیک ایمپلنت مراجعه نماید.

تاریخچه ایمپلنت

اتصال تیتانیوم به استخوان برای اولین بار توسط Bothe درسال 1940 گزارش شد ودر سال 1960 مطالعات حیوانی برای ایمپلنت دندان صورت گرفت ودرسال 1965 برنمارک از قطعات تیتانیومی برای استخوان فک استفاده کرد. البته اکتشافات اخیر نشان میدهد جایگزین کردن دندانهای ازدست داده شده به دوره مایاها بر میگردد.

بتدریج ایمپلنت دندان وارد بازار شد. امروزه در کشور ما نیز انواع جراحی های ایمپلنت با مدرنترین روشها ارائه میشود. هزینه کاشت ایمپلنت در ایران بسیار کمتر از کشورهای دیگر است. 

مزایای کاربرد ایمپلنت دندان نسبت به پروتز دندان

با افزایش سن و گسترش بی دندانی بـه علـت نیـاز بیشتر بـه استفاده ازپروتز متحرک و مـشکلات متعاقب آن، بیماران متقاضی بارگـذاری زود تـر ایمپلنـت دنـدانی هستند. بـا ایـن حـال هنـوز پـژوهشهـا بـرای بهبـود روشـهای جراحـی و بهبـود شـرایط ایمپلنتها در جهت بارگـذاری زود هنگام و فوری در درصد بیشتری از بیماران ادامه دارد. 

مزایای ایمپلنت :

• حفظ استخوان فک ( عدم درمان دندان از دست رفته منجر به تحلیل لثه شده ومنجر به تخریب دندانهای مجاور میشود)
• .حفظ زیبایی صورت با ایجاد ردیف مرتب دندانها
• عدم نیاز به تراش دادن ارتفاع صورت
• ثابت نگه داشتن ارتفاع صورت
• افزایش توانایی جویدن وتغذیه بهتر
• افزایش اعتماد به نفس اجتماعی
• بهبود تکلم در نتیجه عدم تحلیل استخوان فک
• در درمان ایمپلنت مانند دیگر درمانها نیاز به تراشیدن دندانهای مجاور نیست.
• کاهش اندازه پروتز دندان
• ثبات وگیر پروتز متحرک ودر نتیجه بهبود تکلم وجویدن غذا
• ایمپلنت فشار اضافی به لثه نمی آورد.
• بهبود سلامت ووضعیت روانی بیمار

فرایند جراحی ایمپلنت دندان شامل موارد زیر است:

یکی از ملزومات جهت جراحی ایمپلنت دندان جوش خوردن پایه ی تیتانیومی با استخوان فک است که نیازمند زمان است. بااین وجود امروزه با روشهایی استخوان سازی تحریک شده که منجربه کاهش زمان جوش ودرمان شده است.

• معاینه توسط دندانپزشک وبررسیهای پاراکلینیکی وتهیه رادیگرافی های اختصاصی
• عمل جراحی ایمپلنت با بی حسی موضعی وبدون درد وکاشت ایمپلنت در استخوان فک وبرقراری پیوند بین ایمپلنت واستخوان ( این مرحله میتواند در اتاق عمل یا در مطب انجام شود.)
• ساخت روکش برای ایمپلنت در یک دوره چند ماهه

زمان لازم جهت جوش خوردن ایمپلنت درفک پایین حداقل سه ماه است وزمان برای فک بالا حداقل پنج ماه است. در صورت استفاده ازسینوس لیفت درفک بالا به مدت زمان لازم یک ماه افزوده میشود. فرایند کاشت نیازمند همکاری جراح فک و کلینیک ایمپلنت است.

میزان موفقیت ایمپلنت دندان

میزان موفقیت ایمپلنت دندان بالای 97 درصد میباشد. کاشت ایمپلنت دندان باید در سنی باشد که رشد استخوان فک کامل شده باشد درغیر این صورت ممکن است طول ایمپلنت دندانی درآینده کوتاهتر ازحد معمول شود و تناسب کمتری با دبگر دندانها داشته باشد. در شرایطی که در استخوان فک کمبود استخوان باشد از جراحی پیوند استخوان استفاده میشود. سازگاری تیتانیوم با بدن ازمزایای این قطعه به حساب می آید. ایمپلنت دندان نوعی پیوند محسوب میشود که دربرخی از موارد ممکن است میزان موفقیت آن کم باشد. به عنوان مثال اگر پس از جراحی بلافاصله ضربه وارد شود ممکن است در اثر تحرک ایمپلنت قبل از جوش خوردن تیتانیم ایمپلنت ازموقعیت اصلی جابجا شده که منجر به شکست درمان شود. میزان موفقیت ایمپلنت به عوامل زیر بستگی دارد:

• وضعیت سلامتی وبدن بیمار
• سلامت لثه دندان
• وجود استخوان کافی برای جوش خوردن
• عدم عفونت ،درد و خونریزی ایمپلنت دندان
• تلاش بیمار جهت تمیز نگه داشتن ایمپلنت
• مهارت وتجربه دندانپزشک
• نوع ایمپلنت مورد استفاده

انواع ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان را براساس معیارهای گوناگونی تقسیم بندی کرده اند وبراساس شکل ، موقعیت و روش به کارگیری چهار گروه اصلی ایمپلنتها عبارت اند از:

• subperiosteal :ایمپلنت بالای استخوان فک زیر بافت لثه قرار میگیرد. این نوع ایمپلنت از جنس تیتانیم است. این نوع بیشتر در درمان ایمپلنت یک مرحله ای استفاده میشود. نوع ساب پریواستیل بیشتر برای افرادی که دندان مصنوعی استفاده میکنند و ارتفاع استخوانی ایشان کمتر است جهت ثابت ومکم کردن دندان مصنوعی استفاده میشود.
• Transosteal : این نوع بیشتر در فک پایین استفاده میشود و بین استخوان فک ولثه قرار میگیرد.
• Endosteal :درون فک قرار داده میشود. و در روش دو مرحله ای بیشتر استفاده میشود. دراین نوع ایمپلنت ازجنس فلز یا فلز پوشش داده شده با سرامیک ساخته میشود. ایمپلنت اندواستیل در انواع رزوه دار، تیغه ای و پیچ طور میباشد وکاربرد فراوانی در جایگزینی دندان مصنوعی دارند.
• Intramucosal

مینی ایمپلنتها نیز یکی از انواع این قطعات میباشند که قطر آن کمتر از 3 میلیمتر است و زمانیکه پهنای استخوان به اندازه کافی نباشد مینی ایمپلنت استفاده کنیم. البته ایمپلنتهای Implant External Connection و Implant Internal Connection نیز از انواع ایمپلنت میباشند.

براساس روش کاشت دندان، سه روش کاشت مورد استفاده قرار میگیرد. روش ایمپلنت یک مرحله ای و دومرحله ای و فوری. در روش دو مرحله ای پس ازچند ماه ایمپلنت در لثه قرار میگیرد. درروش تک مرحله ای پس از چند ماه روکش بر روی ایمپلنت قبلا گذاشته شده قرار میگیرد ودر روش فوری پس ازکاشت قطعه روکش روی آن قرار میگیرد.

میتوان از ایمپلنت جهت ثابت وگیر انداختن پروتز ثابت در دهان استفاده کرد. در جایگزینی یکی از دندانها ویا چند دندان ویا درمان سینوس واصلاح ریج دندان مهارت دندانپزشک در موفقیت هر یک از روشها بسیار مهم است. پس ازکشیدن دندان نیز درصورتیکه عفونتی وجود نداشته باشد میتوان سریعا ایمپلنت را کار گذاشت. در شرایط ایده ال بهتر است به جای هر دندان یک ایمپلنت کاشته شود ولی زمانیکه فضای کافی وجود نداشته باشد وجهت صرفه جویی بسته به نظر متخصص میتوان برای جایگزینی 3 دندان از دو ایمپلنت استفاده کرد وبین دو پایه را بریج کرد.

اگر تمام دندانهای پایین ازبین رفته باشند ممکن است از دو تا شش ایمپلنت برای حمایت از دندان مصنوعی استفاده شود که این ایمپلنتها منجر به ثبات وگیر افتادگی دندان مصنوعی میشوند.

روش پانچ روشی نوین جهت کاشت دندان میباشد که با کمترین درد و خونریزی و جراحی محدود کاشت صورت میگیرد که عوارض بعد از جراحی به حداقل میرسد. بسته به روش مورد استفاده در جراحی و نوع مواد مصرفی میزان هزینه کاشت ایمپلنت متفاوت است.

روند ساخت ایمپلنت دندان:

ایمپلنت فلزی تیتانیومی است که جهت ساخت آن ابتدا حرارت لازم به آن داده شده تا گرم شود .به درجه دلخواه برسد. سپس فرایند شکل دهی ایمپلنت و بدست آوردن قطر مناسب صورت میگیرد. مفتول ایمپلنت بدست آمده را به قطع دلخواه با طول های مختلف برش میزنند. قطعات بدست امده را بوسیله تراشکاری ماشین CNC تراش میدهند. سپس پودر مخصوص روی قطعات زده میشود وعملیات سندبلاست بر قطعات صورت گرفته تا سطح جانبی ایمپلنت را به شکل دلخواه درآورند. مرحله اسیدشویی گام بعدی محسوب میشود. درنهایت ایمپلنت دندان بدست آمده بسته بندی شده وجهت استفاده به مرکز ایمپلنت فرستاده میشود.

نکاتی درباره ایمپلنت

ایمپلنت دندان موجب زیبایی ، راحتی، بازسازی شکل، تکلم وسلامت بیمار میشود. ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم است که با استفاده از جراحی درون لثه قرار داده شده وپس از گذشت زمان اتصال قطعه با استخوان باقیمانده در لثه اتفاق می افتد.

سیستمهای مختلف ایمپلنت دندان درحال حاضر وجود دارد که هر یک مزایای خاص خود را دارد. درمان ایمپلنت دندان وابستگی به سطح آموزش کلینیکی وتجربه دارد. ایمپلنت دچار پوسیدگی نمیشود وهیچ گونه حرکتی ندارد. پر کردن فضای بین دندانی با ایمپلنت تاثیر بسزایی بر زیبایی دندان دارد. ایمپلنت همانند دندان طبیعی تا زمانی که از آن مراقبت شود برای بیمار کارایی دارد. برخی از بیماران تصور میکنند ایمپلنت و جراحی آن دردناک است در حالی که این جراحی از کشیدن یک دندان آسانتر است ودرد آنچنانی ندارد. لق شدن ایمپلنت دندان پس ازمدتی نشانه ی درمان بدوناموفق ایمپلنت است ، بنابراین درمان موفق ایمپلنت دندان نیازبه رجوع نزد پزشک متخصص وباتجربه دارد. ایمپلنت بسته به کاربرد متنوع میباشد بعنوان مثال نوع خاصی از ایمپلنت منجربه ثبات وگیر افتادگی پروتز دندان میشود که به درمان اوردنچر موسوم است.

اجزای ایمپلنت

ایمپلنت دندان ازاجرایی مجزا ساخته شده است که مانند دکمه هایی درون هم قرار میگیرند. قسمتهای مختلف ایمپلنت هر یک کاربرد خاص خود را دارند که شامل موارد زیر میباشند.

• فیکسچر
• اباتمنت
• روکش

فیکسچر بعنوان ریشه دندانی در ایمپلنت ایفا نقش داشته که درون استخوان قرار داده میشود. فیکسر بصورت پیچ است که نیازمند جراحی جهت قرارگیری دراستخوان فک است. تیتانیومی بودن فیکسچر موجب افزایش قیمت ایمپلنت شده است. اباتمنت دیگر قسمت ایمپلنت بوده که برروی فیکسچر قرار میگیرد ودرنهایت روکش بعنوان تاج دندان روی اباتمنت قرار میگیرد. ساخت روکش درلابراتوار متناسب با نیاز بیمار صورت میگیرد.

عوامل موثر بر نیاز بیماربه ایمپلنت :

با افزایش سن افراد وازدست دادن دندانها ، بسیاری ازمشکلات نظیر مشکل درتناول غذا، صحبت کردن و نقص درزیبایی منجربه رجوع افراد به دندانپزشک جهت کاشت دندان شده است. در گذشته برای حل مشکلات فوق از پروتزهای کامل استفاده میشد که مشکلات مربوط به خود را داشت. امروزه با ایمپلنت دندان ومزایای اثبات شده دراستفاده از ایمپلنت وپروتزهای متکی بر آن در مقایسه با روشهای قدیمی بسیاری از مشکلات قبلی حل شده است. شکستهای متعدد ونارضایتی بیماران ازروشهای جایگزین ایمپلنت همانند استفاده ازپروتز ثابت ویا متحرک واثرات مضر وجانبی استفاده پروتز متحرک بجای ایمپلنت برای بیمار ازدیگر علل رجوع دندانپزشکان به استفاده ایمپلنت دندان شده است. درکنار همه ی موارد فوق جنبه روانی ازدست دادن دندان که میتواند منجر به نقص زیبایی فرد وکاهش اعتماد به نفس شود ویا مشکلات تکلمی ایجاد شده درنتیجه استفاده از پروتز متحرک وعوارض بی دندانی که منجر به برهم زدن اکلوژن دندان وافزایش سرعت تحلیل ریج دندان ودر نهایت کج شدن دندانهای کناری و... میشود ازدیگر علل استفاده ایمپلنت می باشد.

کاشت ایمپلنت به جای دندانهای جلویی فک

دندانهای جلویی مرکزی درست در وسط ناحیه لبخند قرار گرفته اند و هنگام صحبت کردن یا خندیدن کاملا در معرض دید قرار دارند. نکات زیر هنگام کاشت دندان در این ناحیه باید مد نظر قرار بگیرد:

کشیدن دندان باید با استفاده از تکنیکهای غیر تهاجمی و بدون آسیب انجام شود

از بافت نرم و استخوان محافظت شده و آسیب در حد کمترین مقدار ممکن باشد

کاشت دندان با استفاده از برنامه ریزی سه بعدی و راهنمای جراحی انجام شود

ترمیم موقتی اختصاصی بیمار ساخته شده و تا زمان فرا رسیدن زمان اتصال روکش دائمی، روی ایمپلنت سوار شود

روکش دندان اختصاصی بر پایه ایمپلنت از مواد مناسبی از نظر زیبایی تهیه شود که دندان کاشته شده بهترین شکل و ظاهر ممکن را داشته باشد

 

کاشت ایمپلنت دندان به جای دندانهای جلویی کناری فک بالا

دندانهای جلویی کناری بالا (کنار دندان نیش) در ناحیه لبخند قرار داشته و همانند دو دندان جلویی، کاملا در معرض دید قرار دارند بنابراین شکل ظاهری آنها نیز اهمیت زیادی دارد. هنگام کاشت ایمپلنت دندان در این ناحیه نکات زیر باید مد نظر قرار بگیرد:

کشیدن دندان غیر تهاجمی و بدون آسیب انجام شود

از بافت نرم و استخوان محافظت شده و آسیب در حد کمترین مقدار ممکن باشد

اگر دندان طبیعی در این ناحیه به صورت مادرزادی رشد نکرده است، باید مرکز ایمپلنت مطمئن شود که حداقل 6 میلی متر بین دندانهای نیش و دندانهای جلویی مرکزی فاصله وجود دارد.

کاشت دقیق ایمپلنت دندانی با استفاده از برنامه ریزی سه بعدی و راهنمای جراحی انجام شود

ترمیم موقتی اختصاصی بیمار ساخته شده و تا زمان فرا رسیدن زمان اتصال روکش دائمی، روی ایمپلنت سوار شود

روکش دندان اختصاصی بر پایه ایمپلنت از مواد مناسبی از نظر زیبایی تهیه شود که دندان کاشته شده بهترین شکل و ظاهر ممکن را داشته باشد

به علت کمبود فضا در این ناحیه از  ایمپلنت باریک استفاده شود

دندانهای جلویی فک پایین

دندانهای جلویی پایین هنگام صحبت کردن و خندیدن مستقیما در معرض دید قرار ندارند اما در صورتی که موقعیت لب پایین پایینتر باشد یا نوع خندیدن فرد متفاوت باشد، این دندانها دیده میشوند. نکات زیر هنگام جایگزینی دندانهای جلویی فک پایین با ایمپلنت، باید در نظر گرفته شوند:

کشیدن دندان غیر تهاجمی و بدون آسیب انجام شود

از بافت نرم و استخوان محافظت شده و آسیب در حد کمترین مقدار ممکن باشد

در صورت امکان کاشت دندان بلافاصله انجام شود

کاشت دقیق ایمپلنت با استفاده از برنامه ریزی سه بعدی و راهنمای جراحی انجام شود

ترمیم موقتی اختصاصی بیمار ساخته شده و تا زمان فرا رسیدن زمان اتصال روکش دائمی، روی ایمپلنت سوار شود

روکش دندان اختصاصی بر پایه ایمپلنت از مواد مناسبی از نظر زیبایی تهیه شود که دندان کاشته شده بهترین شکل و ظاهر ممکن را داشته باشد

به علت کمبود فضا در این ناحیه از  ایمپلنت دندانی باریک استفاده شود

 

تعداد ایمپلنت دندان

اگر چند دندان مجاور هم در جلوی دهان در فک پایین یا بالا را از دست داده باشید، ایمپلنت باید با فاصله از هم کاشته شوند. این به این معناست که ایمپلنتها نباید به ازای هر دندان از دست رفته در کنار یکدیگر کاشته شوند:

جای خالی دندان جلویی مرکزی و کناری: یک ایمپلنت در موقعیت دندان جلویی مرکزی کاشته شده و روکش دندان دو واحدی جایگزین هر دو دندان میشود.

جای خالی دندان جلویی کناری و نیش: یک ایمپلنت در محل دندان نیش کاشته شده و روکش دندان دو واحدی جایگزین دو دندان میشود.

جای خالی چهار دندان جلویی (دندانهای جلویی کناری و مرکزی): دو ایمپلنت در موقعیت دندان جلویی کناری کاشته شده و یک بریج چهار واحدی به جای چهار دندان قرار میگیرد.

جای خالی دندان جلویی مرکزی و کناری و نیش (سه دندان): دو ایمپلنت در محل دندان نیش و دندان پیشین جلویی مرکزی کاشته میشود و یک بریج سه واحدی جایگزین هر سه دندان میشود.

جای خالی شش دندان از نیش یک طرف تا نیش طرف دیگر: کلا چهار ایمپلنت کاشته میشوند. دو ایمپلنت در موقعیت دندانهای نیش و دندانهای جلویی مرکزی در یک سمت دهان و دو ایمپلنت دندانی در موقعیتهای مشابه در سمت دیگر دهان کاشته میشوند. سپس دو بریج سه واحدی به صورت جداگانه در وسط (بین دندانهای جلویی مرکزی) کاشته میشوند.

انواع ایمپلنت دندانی

ایمپلنتهای ساب پریواستیل

شکل- ایمپلنت ساب پریواستیل: داربست فلزی بر روی استخوان فک قرار میگیرد و لثه روی آن را میپوشاند و تنها پستها از بافت لثه بیرون میزنند تا دندان (تاج و یا اباتمنت) را نگه دارند.

 

ایمپلنتهای ساب پریواستیل (Subperiosteal Implants)  معمولا برای عملهای یک مرحله ای استفاده میشوند. این ایمپلنت داخل بافت لثه در روی استخوان فک قرار داده میشود. پُست از لثه بیرون میزند تا ترمیم (تاج یا اباتمنت) را نگه دارد. مزیت اصلی این نوع ایمپلنت این است که میتواند دندان مصنوعی را برای افرادی که ارتفاع استخوانی کافی ندارند، محکم نگه دارد.

ایمپلنتهای اندواستیل

شکل- ایمپلنت اندواستیل: ایمپلنتها در داخل استخوان فک فرو میروند و محکم به آن متصل میشوند.

این ایمپلنت دندانی برای عملهای دو مرحله ای، متداول هستند. این ایمپلنت را به روش جراحی مستقیما داخل استخوان فک قرار میدهند و جایگزین بریج یا دندان مصنوعی متحرک هستند.  این ایمپلنتها چند نوع دارند از جمله پیچی / رزوه دار، استوانه ای / صاف و تیغه دار.

ایمپلنت دندان دو مرحله ای

عمل دو مرحله ای رایجترین روش ایمپلنت است. ایمپلنت از طریق جراحی داخل استخوان فک جایگذاری میشود به طوری که در استخوان زیر لثه قرار میگیرد. سپس بافت لثه با بخیه بسته میشود تا از ایمپلنت در مقابل فشار در حین التیام استخوانهای پیرامون و آمیخته شدن با آن، محافظت کند. پس از سپری شدن دوره التیام، جراحی دوم انجام میشود وسطح روی ایمپلنت باز میشود تا اباتمنت و ترمیم، متصل شوند.

ایمپلنتهای تک مرحله ای

این روش شامل ایمپلنت یک قطعه ای بلندتر است که پس از جایگذاری در داخل استخوان فک، از لثه بیرون میزند بنابراین پس از سپری شدن دوره التیام، اباتمنت و تاج را میتوان بدون جراحی دیگری برای باز کردن روی ایمپلنت، جایگذاری کرد. گزینه دیگر این است که یک ایمپلنت دو قطعه ای مانند آن چه در عمل دو مرحله ای استفاده میشد، جایگذاری شود. ایمپلنت و اباتمنت بلافاصله در طول جراحی اولیه، متصل میشوند. اشکال این روش این است که ایمپلنت دندانی در مقابل نیروهای داخلی آسیب پذیر بوده و احتیاط بسیار زیادی باید انجام داد تا مطمئن شد اخلالی در فرایند جوش خوردن ایجاد نمیشود.

 تحقیقات نشان داده اند که هم روش تک مرحله ای و هم دو مرحله ای، میزان موفقیت مشابهی دارند. از مرکز ایمپلنت خود بپرسید کدام رویکرد را برای شما استفاده میکند و فواید و معایب آن چیست.

جایگذاری بلافاصله ترمیم

در مواردی که به دقت انتخاب میشوند، ایمپلنت و ترمیم هر دو در یک مرحله جراحی انجام میشوند. ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان به روش جراحی جایگذاری میشود و اندکی بعد تاج قرار داده میشود. حجم و تراکم کافی استخوان برای این روش لازم است.

ایمپلنت از نظر انواع سطح و بدنه

اکثریت ایمپلنت دندانی از تیتانیوم ساخته شده اند اما مواد سطحی ایمپلنت متفاوت است. مواد مورد استفاده یکی از فاکتورهای مهم در ثبات و عمر درمان و استقامت دندان در بلند مدت است. سطح متخلخل در مقایسه با سطح صاف تیتانیوم، موجب تماس بیشتر با استخوان میشود. انواع دیگر سطح ایمپلنت عبارتند از اسید خراش داده، شن پاشی شده، سطح زبر شده، پوشش هیدروکسی اپاتیت پاشش پلاسما، پاشش پلاسما و سطح تیتانیوم ریزشیار.

متصل کننده ها

ایمپلنت دندانی بر اساس نوع یا شکل سرشان نیز دسته بندی میشوند. اباتمنت و ترمیم باید به سر ایمپلنت پیچ یا متصل شود که این کار توسط یکی از سه نوع متصل کننده اصلی زیر انجام میشود:

متصل کننده شش ضلعی داخلی: این متصل کننده ها شکل شش ضعلی (هگزاگونال) دارند و به صورت سوراخی در سر ایمپلنت هستند که دندانپزشک اباتمنت یا ترمیم را در آن پیچ میکند.

متصل کننده شش ضلعی خارجی: این متصل کننده شش ضلعی شکل، در راس سر ایمپلنت قرار میگیرد.

متصل کننده هشت ضلعی داخلی: این متصل کننده هشت ضعلی شکل (اکتاگونال) به شکل سوراخی در سر ایمپلنت دندانی است که دندانپزشک اباتمنت یا ترمیم را در آن پیچ میکند.

انواع ایمپلنت بر اساس اندازه

ایمپلنتها بر اساس اندازه شان (پلتفرم) نیز دسته بندی میشوند. این مشخصه تعیین میکند ایمپلنت در کجای دهان قرار بگیرد. اگر چه هر مورد متفاوت است و اندازه بستگی به فضای دهان و استخوان فرد دارد.

ایمپلنت با پلتفرم استاندارد: این ایمپلنتها قطری بین 3.5 تا 4.2 میلی متر دارند و معمولا در بخش جلوی دهان جایگذاری میشوند.

ایمپلنت دندان با پلتفرم پهن: این ایمپلنتها که 4.5 تا 6 میلی متر قطر دارند، معمولا در عقب دهان برای دندانهای مولر (آسیاب) استفاده میشوند.

ایمپلنت دندانی باریک یا مینی: این دسته از ایمپلنتها قطری بین 2 تا 3.5 میلی متر دارند و در افرادی استفاده میشوند که فضای کافی بین ریشه دندانها برای ایمپلنتهای در اندازه معمولی وجود ندارد. همچنین زمانی که بیمار تراکم استخوانی کافی نداشته باشد از این ایمپلنت استفاده میشود.